İSTANBUL KUMASI

14.BÖLÜM

 OKUYUN LÜTFEN!

"Şiddetle uyarıyorum, cinsel içerikli bir bölüm.Elimden geldiğinde okunulabilir yazdım, ben okuyamam diyen varsa bu kısmı geçsin diğer bölümün başında kısa özet geçeceğim.Saçma sapan yorumlar istemiyorum lütfen."

Saatlerdir odamda adete hapis edilmiştim, uzandığım yataktan kalkarak bağdaş kurarak oturdum.Baranın yüzüme bakarken takındığı ifade, gözlerinde ki ateş rengi, ağzından çıkan kelimeler, beni saatlerdir onu beklememe ses çıkarmamamı sağlamıştı.Saat 01.25'ti, Elif'i hiç görmemiştim 4-5 saattir burada olmama rağmen.Sanırım durumu iyi değildi ya da bilmiyorum işte.Of! Ayağa kalkıp kapıya doğru adım attım, kapının koluna elimi uzattığım da kapının açılmasıyla geriye sendelemiştim ki bir el belimi kavrayıp beni yukarı kaldırdı."Dikkat et!" Kendimi Baranın kollarında bulmuştum saniyeler içinde, hemen toparlamaya çalışarak onu kendimden uzaklaştırıp kıyafetimi düzelttim. "Seni ilgilendirmez." Onu tersleyip arkamı döndüm, Mardin'e karanlık çökmüştü, karanlık gökyüzünü aydınlatan ay ışığına doğru yaklaştım."Sırma!" Baranın kükreyen sesiyle olduğum yerde durdum, arkaya bakmaya ne cesaretim ne de gücüm vardı."Efendim?" Camın önündeki koltuğa oturup dışarıya bakmaya devam ettim."Beni delirtmeye mi çalıyorsun sen ulan?" Baranın ağzından ilk defa şahsıma hakaret duymuştum. Hışmımı alamamış hızla Barana dönmüştüm."Ne diyorsun sen?" Baran büyük adımlarla yaklaşıp kolumdan tutup beni hızla boy hizasına çekiştirdi."Bana bak, gözlerimin içine!" Tehditkar ses tonuyla ona bakmamı isteyen ağa bozuntusunu iteklemeye çalıştım."Bırak beni Baran!"Gözlerinin içine baktım."Bırakayım? Bırakayım da rezillik çıkar! Bırakayım da istemediğim şeyleri yap!Bırakayım da soluğu başka arayışlar içine gir!" Beni çekiştirip aynanın önüne çekti."Sen bu musun Sırma?" Aynada kendimi görüyordum, arkamda iste kolumu sıkıca tutan Baran'ı.Gözlerimi ondan kaçırdım."Ne varmış bende Baran?" Baran beni bırakıp arkasını döndü aşağıda olan elini yumruk yapıyordu, diğer eliyle saçlarını karıştırdı.Arkasını dönerek gözlerime baktı, bir anda eliyle çenemi kavrayıp beni duvara yasladı.Bedenini bedenime iyice bastırıp gözlerime baktı."Sen bana aitsin, benim olacaksın.Bu gece!" Duyduklarım karşısında diyecek bir kelime, söz bulamamıştım.Ellerimi göğsüne dayayarak var gücümle itip odanın diğer köşesine attım kendimi."Baran,sakın yaklaşma bana."Yavaş yavaş üzerime doğru gelip arkamı çevirerek ellerimi kalçamın üzerinde tuttu.Beni duvara yaslayıp açıkta kalan boynuma dudaklarını bastırdığında parmaklarının arasındaki kollarımı kurtarmak için çırpınıyordum.Nefesinin verdiğinde keskin içki kokusunu hissetmiştim."BARAN!" Gözlerim dolmuş, taşmıştı da.Yavaşça yanağımda süzülen göz yaşım dudaklarıma akmıştı.Baranın yalvarışlarıma sağır kesildiği her halinden ortadaydı."Yapma, ne olursun!" Beni yatağa doğru fırtlatırcasına itekleyip üstündeki gömleği hışımla çıkarıp üzerime eğildi."Baran yapma!" Yatakta gerilemeye çalıştım.Belimden tutup beni altına alarak dudaklarımı öpmeye çalıştığında ona vurmak için ellerimi kaldırdım.Bileklerime saran elleriyle beni tamamen yatağa sabitlemiş, geri sadece attığım çığlıklarım kalmıştı.Üzerimdekinden kurtulduğu an herşeyin bittiğini anlamıştım."Seni istiyorum!" Göğüslerimden karın çizgime kadar uzanan yol boyunca dudaklarını hissetmem midemi bulandırmıştı."Yalvarıyorum dur!" Bağırarak konuşmuştum.Beni dinlemek yerine tek eliyle pantolonun kemerini açıp yere fırtlattı, büyük bir açlıkla vücuduma bakıyordu.Boşta kalan elimle ona vurmaya çalışıyordum ki elimi tekrar kavrayarak kalbinin üstüne getirdi."Buradasın, benimsin!"Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum artık, hıçkırıklara dönen sesim bile ona etki etmiyordu.Bacaklarımın arasına yerleştiğinde var gücümle bağırarak hareket etmeye çalıştım."BARAN!YAPMA YALVARIYORUM SANA!" Üzerime eğilip dudakları dudaklarımın hizasını bulduğunda gözlerimi kapattım."Yapma ne olur." Dudakları dudaklarıma çarptığında kalbime sancılar girmişti.Yavaşça dudaklarımı dudaklarının arasına alıp bedenini iyice bedenime bastırdı.Kasıklarımda hissettiğim erkekliği daha da ağlamama sebep olmuştu.Bedenlerimizi birleştirdiğinde hissettiğim acı nefesimi kesmişti.Dudaklarımdan uzaklaştığında çığlık atma isteğine karşı sadece dişlerimi sıkarak ağlamaya devam etmiştim.Sert, hırçın, gözü dönmüş, korkunç en önemlisi de paramparça olan kalbim.Bedenimin sızısı gittikçe artarak katlanıyordu.Baranın yükselen sesi gözyaşlarımın artmasına sebep olurken bileklerimi serbest bırakarak üzerime yığıldı.Vücudumda hissettiğim sıcaklıkla gözlerimi sıkıca kapatıp yorganı sıktım.Baran derin nefesler alarak yüzüme baktı."Benim kadınımsın." Tek solukta söylediği cümle karşısında gözlerimi açtım."Senden iğreniyorum." Gözyaşlarım tükenmişti adeta, hayatımda hiç hissetmediğim sızı vardı bedenimde.Ayağa kalkıp banyoya giden Barana öylece baktım.Gözlerimin acısıyla kafamı çevirerek  02.48'i gösteren saate baktım.Bedenimi hafifçe kaldırıp yorganla üzerimi kapattım.Yastığa sıkıca tutunup gözlerimi kapattım.Her yerim acıyordu en çok ta kalbim...

-BARAN-

Gözlerimi başımın ağrısıyla açtım.Elimle alnıma bastırdım, ne olmuştu böyle diye düşünürken gözlerimin önüne düşen görüntüler kalbime ok gibi saplanmıştı.Kalkıp etrafıma bakındım.Sırma! Yanımda uzanan bedene baktım, arkası dönüktü, saçları yastığa dağılmıştı.Elimi uzatıp saçlarını okşadım, huzursuzca hareket ettiğinde, ortada duran kırmızılığa gözlerim ilişti.Ne yapmıştım ben böyle? Lanet olsun.Hızla ayağa kalkarak ellerimle kafamı tuttum."Allah kahretsin!" Sırma kımıldanarak bana doğru döndü acıyla yüzünü buruşturup gözlerini yavaşça açtı.Beni görünce hışımla kalkarak ağlamaya başladı."Git buradan uzak dur benden!" Hızla ona doğru ilerleyip sarıldım.Beni itmeye çalışarak ağlayama devam etti."Sırma, özür dilerim!" Onu teselli edemezdim, yaptığım şerefsizliğin özrü yoktu, olamazdı.Beni itmeye devam ederken daha da sarıldım."Özür dilerim."Ağlayarak direnmeyi bırakıp bana sıkıca sarıldı."Seni seviyorum, özür dilerim sevdiğim, özür dilerim.Affet bu aptal adamı affet..."