Çocukluğunda evinden, yuvasından, ailesinden daha iyi bir hayat ve daha iyi bir gelecek için dayısı tarafından Mardin'den alınan İstanbul'a götürülen bir kız.Tam herşey Sırma'nın tıpkı istediği gibi gidiyorken aniden Mardin'den alınan bir telefonla...
"Ne olacak şimdi Baran?" Baranın uzandığım göğsünden kafamı kaldırıp biraz vücudumu kaldırdım.Parmakları hala saçlarımı okşuyordu, beni duymamış gibiydi."Baran." Sesim fısıltı denilebilecek kadar kısık çıkmıştı.Elimle yüzünü okşadım.Pürüzlü yüzü elimi acıtmıştı."Canım." Düşüncelerinden ayrılıp gözlerini bana dikti."Ne olacak diyorum, Elif yani bundan sonra ne olacak?" Beni kollarına iyice çekip yeniden göğsüne yatırmasına izin verirken ne kadar güvende olduğumu hissettim."Elif bitti artık Sırma, sen, ben ve bebeğimiz var artık." Kollarımı bedenine dolayıp kafamı göğsüne iyice bastırdım.
"Hadi anam ağlama artık, gelip gideriz sizde gelirsiniz."Baran Dizdar hanımın kollarından ayrılmaya çalışırken gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım."Görüşürüz gelin hanım, torunuma iyi bakasın." Gülümseyerek elini öpüp sarıldım.Sıcak gülümsemesiyle bana sarıldı."Tamam." Geri çekilip Baranın uzattığı kolunun alına girdim."Canımsınız hepiniz, bu zamana kadar beni bir yalancıyla yaşatmış olmanıza rağmen, sizi seviyorum."Elifin adı geçince moralim bozulmuştu.Baran beni iyice kendine çekerken sıkıntıyla iç çektim."Biz yeni bir hayata başlamak için bu evden bu şehirden çıkıyoruz.Bizler gibi büyümesini istemiyoruz bebeğimizin." Baran saçımı öptü."Oğul, siz mutlu olun, torunumuza iyi bakın."Herkesin yüzünde buruk beraberinde mutluluk vardı."Oğlunuzu sizden çalmıyorum, sık sık gelip gideriz inşallah.Bebeğimizi kucağımıza alınca da sizleri evimizde istiyorum.Tek başıma büyütmeyi beceremem ben." Herkes kahkaha atarken ben Barana iyice sokuldum."Seni seviyorum, bu tatlılıklarını evimize gidince istiyorum senden." Kulağıma fısıldamasıyla kızarmaya başlamıştım."Baran." Sahte kızgınlıkla onu ittirdim.Gülüp elimi tuttu."Hadi ahali, görüşmek üzere." Baran kaçarcasına elimi tutup beni kapıya götürdü."Kızlar su getirin hele haydi!" Kızlar koşarak içeri gidip sürahi getirdiler.Hepsine teker teker sarılıp geri çekildim."Hoşçakalın." Binip Baranın arabayı çalıştırmasını bekledim."Murat, arabayı gelip alırsın koçum." Baranda anlam veremediğim mutluluk vardı, ailesinden ayrılıyordu sonuçta.Araba çalıştığında camdan dışarıya baktım."Allah yolunuzu açık etsin inşallah eviniz barkınız mutlulukla dolsun inşallah." Dizdar hanım ağlayarak arkamızdan suyu boşaltmıştı.
Havaalanına gelene kadar hiçbir şey konuşmamıştık.Uçakta hostesin gösterdiği yere oturuyordum ki, yerime başka birinin oturduğunu gördüm.Arkamdan gelen Barana döndüm."Biri yerime oturmuş." Kafasını kaldırıp arkamdaki koltuğa baktı."Ya sabır.Hanımefendi,bu koltuk eşime ait." Arkamdan kadına seslendi."Pardon?" Kulaklığını çıkarıp bize baktı."Şey burası benim yerim, yanlışlık oldu galiba." Kadın beni iğrenç bir şeymişim gibi süzdüğünde rahatsız olmuştum."Olabilir." Umursamaz tavırla Barana bakmaya başladığında, sarı saçlarını yolmak istedim."Hanım efendi kalkın hadi." Baran kaşlarını çatmıştı."Pardon hostes hanım, bu hanımefendi yerimize oturmuş."Elimizdeki bileti hostese uzattık."A, çok üzgünüm Baran bey, Pelin hanım sizin koltuğunuz arka taraftaki kusura bakmayın yanlışlık olmuş." Hostes mahçup bir tavırla kocamı(!) süzmüştü.Kafayı yiyeceğim! Bir an kasığımdaki kasılmayla sarsılarak koltuğun birini tuttum."Sırma." Baran endişeyle belimi tuttu."İyiyim, bırak." Sinirle hırlamıştım. Beni bıraktığında kalkan kadına öldürücü bakışlar yollayıp yerime oturdum.Sızı hala devam ediyordu, korkmuştum açıkcası aynı şeyi bebeğimi öğrendiğim zaman yaşamıştım."Ömrüm, iyi misin sen?" Onu duymamazlığa gelerek arkama yaslandım."Sırma cevap versene bana." Kolumu tuttuğu eline baktım."Bırakır mısın Baran." Daha da sıktığında acıyla inledim.Kulağıma eğilip öptü, "Hiç sırası değil, yapma hatun." Gülümsedim.Hatun demesine bayılıyorum."Seni paketleyip yanımda taşımak istiyorum ağa bozuntusu." Fısıldayıp omzuna doğru kafamı koydum."Hediye paketi gibi mi?" Çapkın bir ifadeyle belime elini koydu."Baran." Sitem dolu bir seslenişti benimkisi."Bu gece benim ol." Kulağımda yankılanan cümle karşısında donup kalmıştım."Ben..." Susmuştum."Sen benim hatunumsun, biz artık ikimizinde istediği şekilde karı koca olmalıyız." Eliyle belimde daireler çiziyordu."Bebek." Kalkıp yüzüne baktım."Bebeğimiz bunu göremeyecek kadar ufak sevgili karıcım." Gülüp omzuna vurdum."İğrençsin." Burnumu öpmek için boynumdan tutup kendisine çekti."Seni çok seviyorum." Gülümsedim.Anons beraberinde arkama yaslanıp kemerimi bağladım.Uzun bir yolculuk bizi bekliyordu.
"Canım geldik." Arabanın rahatsız koltuğunda kımıldandım."Baran." Baran beni kucağına alırken gözlerimi açtım."Sevgilim." Bana cevap verip ayağıyla arabanın kapısını kapattı."Neredeyiz?" Mırıldanmış iyice ona sokulmuştum."Evimizin bahçesindeyiz." Aniden kafamı kaldırıp etrafa bakındım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok güzel bir evdi, öyle görünüyordu.Yavaşça beni indirdiğinde bir kaç adım attım.Hava yavaşça kararmaya başlamıştı.Bahçede bulunan ışıkları yanınca arkamı döndüm hızla."Korkma hatun otomatik." Gülüp beni eve doğru çevirdi.Arkamdan sıkıca sarılıp saçlarımı öptü. "Beğendin mi?" Sesi boğuklaşmıştı."Güzel görünüyor." Elimi tutup beni içeriye sürükledi.Gülerek arkasından ilerledim."Teşekkür ederim." Mırıldanıp yüzüne baktım."Eliyle yüzümü avuçlayıp beni kendisine yaklaştırdığında kalbimin teklediğini hissettim."Baran..." Dudakları dudaklarımı bulduğunda kendimi ona teslim etmekten korkmuştum.Yavaşça karşılık verdiğimde Baranın ağzından hırıltıya benzer bir ses yükseldi.O an geri çekilmek istesem de Baran belime sıkıca yapışmış beni koltuğa doğru götürmeye çalışıyordu."Baran dur." Sesim fısıltıdan farksızdı."Dur deme bana lütfen dur deme artık." Gözlerimi kapatıp koltuğa oturdum.Yavaşça üstüme eğilerek koltuğa uzanmamı sağladı.Boynuma doğru kafasını gömdüğünde nefesinin verdiği garip his vücudumu ele geçirdi."Baran." İnlemeyle karışık sesim utanmama neden olurken Baran boynuma iz bırakırcasına öpüyordu.Belime elini koyup bedeniyle bedenimin arasındaki boşluğu yok etti.Kasığımın üstünde hissettiğim sertlik beni biraz daha ürkütmüştü.Elini karnımın alt kısmına götürüp okşadı.Yüzüme baktığında gözlerimi kaçırdım ondan.Loş ışıklar gözüme çarptığı sırada yanan sahte şömineye baktım.Baran saçlarımla oynuyordu."Baran." Kafamı çevirip yüzüne baktım."Beni gerçekten seviyor musun?" Kaşlarını çatıp yüzüme eğildi.Burnumu öpüp derin bir nefes aldı."Seni deliler gibi seviyorum hatun!" Fısıldayıp dudaklarımı öptü."İstiyor musun beni Sırma?" Gözlerinin içine baktım."Korkuyorum." Gülümsedi."Korkma sevgilim, canın yanmayacak.Bir kez olsun bana güven." Saçlarımı okşadı.Bir cesaretle elimi gömleğinin düğmelerine attım.Yavaşça çıkarmaya başladım.Tamamen çıkardığımda Baran beni dikleştirip tişörtümü çıkardı.Sütyenimle kalmıştım.Gözüyle bakıp köprücük kemiğime öpücükler kondurarak göğüs arama indi."Baran..." İnledim.Sessizce.Beni ani bir hareketle kucağına alıp merdivenlere yürüdü."Seni şu an nasıl istiyorum bir bilsen." Gülümsemekle yetinmiştim.Baranı istiyordum.Hemde çok...
Teni tamamen tenime değiyordu, yolun sonuna geldiğimin farkına varmıştım işte şimdi."Hazır mısın?" Kafamı sallamakla yetinmiştim."Bana bak Sırma'm." Gözünün içine bakamıyordum.Yüzümü tutup gözlerine bakmamı sağladı."Canını acıtmıyıcam." Derin bir nefes aldım.Yavaşça bedenlerimizi birleştirdiği anda ağzımdan derin bir inilti çıktı."Şşşş sakin ol hatunum." Bedenini bedenime her vurduğunda kolları arasında kayboluyor gibi hissediyordum. Ne kadar süredir bilmiyorum ama uzun olduğu kesindi. Baranın yoğun sesiyle bittiğini anladım... Üzerime doğru yığıldığında gözlerimi sımsıkı kapattım. "Seni seviyorum. Seni çok seviyorum ." Sayıklıyarak üstümden yana devrildi. Derin nefesler almaya çalışırken ürperdim. Baran yere düşen çarşafı alıp üstümüze örtmek için havalandırdı. Karnıma eğilip öptükten sonra üstümüzü örttü. Utanarak arkamı döndüm. Beni kolları arasına çekip saçlarımı öptü. "Beni bırakmayın, size ihtiyacım var. Her zaman ihtiyacım var. "Kollarına tutunup göğsüne dayandım iyice. Saçlarımı öpüp kokladı. Yavaşça bedenimi uykuya teslim ettim.
BENİMLE OYNAMA! İsimli yeni hikayemi takip etmenizi öneririm. Profilime girip yazdıklarım kısmından bulabilirsiniz.Voteler biraz arttığı zaman 2.Bölümü yazacağım. Teşekkür ederim herkese...
