1
I'd do anything you say if you say it with your hands.
(ฉันจะทำทุกอย่างที่เธอพูด ถ้าเธอพูดมันด้วยมือของเธอ)
ฉันลงชื่อเพื่อรับป้ายชื่อสำหรับวันปฐมนิเทศ ดูก็รู้ว่าเจเรมี่ไม่มาหรอก คนอย่างเขาดูเป็นคนที่ไม่เข้าสังคม บางทีอาจจะมองว่านี่เป็นเรื่องไร้สาระด้วยซ้ำ เขาคงจะนอนเล่นวีดีโอเกมอยู่บ้านกับเพื่อนในจินตนาการของเขา เดี๋ยว ฉันกลายเป็นคนชอบตัดสินคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่
ได้ยินมาว่าหลังจบการปฐมนิเทศจะมีกิจกรรมเล็กๆ ของมหาวิทยาลัยที่นักศึกษาทุกคณะจะถูกสุ่มให้มาอยู่รวมกันเพื่อทำกิจกรรมมีจุดประสงค์ให้รู้จักเพื่อนต่างคณะซึ่งฉันถือว่าเป็นเรื่องที่ดี การได้รู้จักคนเยอะๆ เป็นการเพิ่มโอกาสทางความก้าวหน้าในอาชีพของเรา ยิ่งเรารู้จักคนเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น ฉันตั้งใจจะจดข้อมูลทุกคนลงในสมุด เพราะฉันเป็นคนขี้ลืมมาก ฉันเดินไปนั่งบนเก้าอี้ที่ถูกเตรียมเอาไว้เพื่อฟังข้อมูลคร่าวๆ ของมหาวิทยาลัย
"สวัสดี เอ็ม" เสียงใสแจ๋วดังขึ้นข้างๆ ฉันเขียนชื่อของตัวเองว่าเอ็ม เพราะเวลาถูกเรียกเต็มๆ แล้วมันรู้สึกแปลกพิลึก "ฉันเคท มาจากไอโอวา" เธอยื่นมือออกมา เราเขย่ามือกัน
"อ้อ ยินดีที่ได้รู้จัก" เคทมีผิวแทนนิดๆ สำเนียงออกไปทางใต้หน่อยๆ เธอมีดวงตากลมโต และดูเฉี่ยวยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อกรีดอายไลน์เนอร์วิง เธอดูมีสเน่ห์ที่ถ้าหากฉันเป็นผู้ชายก็คงจีบเธอไปแล้ว
"นี่แคลร์ เรามาด้วยกัน"
"อ้อ หวัดดีแคลร์"
"หวัดดีจ้ะ" แคลร์ชะโงกหน้าออกมาจากที่นั่งตัวเอง เธอใส่แว่นกรอบกลม ตัวผอม ผมบลอนด์ปลอมๆ ถูกรวบตึงไปข้างหลังอย่างสุภาพ เธอดูต่างจากเคทอย่างสุดขั้ว เหมือนมะนาว กับน้ำตาล
"แคลร์ ฉันขอแลกที่กับเธอได้ไหม" ฉันถามเมื่อเห็นว่ามีผู้ชายคนนึงมานั่งข้างหน้าเธอ
BINABASA MO ANG
end/ high hope (TH)
Teen Fictionเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำวันของเมดิสัน ลีสผู้ตกหลุมรักคนที่ไม่เคยมีเธอในสายตา