end/ high hope (TH)

บทที่ 4

4

I've only got myself to blame for all these shitty things.

(ฉันจะโทษแค่ตัวเองสำหรับเรื่องบ้าๆ พวกนี้)

เจเรมี่พาฉันมาที่ห้าง!

น่าตื่นเต้นใช่ไหมล่ะ แต่ความจริงแล้วทริปป์เป็นคนสั่งให้เขาพาฉันมาต่างหากล่ะ คืนนี้จะเป็นการพบปะคณาจาร์ยครั้งแรก ปาร์ตี้ชั้นสูงอะไรประมาณนั้นซึ่งไม่เคยมีคำนี้ปรากฏอยู่ในหัวของฉัน และแน่นอน ฉันไม่เคยไป ฉันควรจะใส่ชุดราตรีที่สุภาพ เรียบร้อย และดึงดูดเพศตรงข้ามนิดหน่อย (ฉันเติมเข้าไปเอง)

ถึงแม้การใช้เวลาสองต่อสองอยู่กับเจเรมี่นั่นคือการแขวนคอตัวเองกับเชือกเพราะความเงียบโดยไร้สาเหตุ และประโยคจิกกัดนานาแบบไม่ตั้งตัว แต่การมากับเพื่อนเกย์อย่างเขาอาจจะให้คำแนะนำเจ๋งๆ เรื่องแฟชั่นกับฉันก็ได้ นั่นจึงทำให้ฉันมาจบที่หน้าร้านเสื้อผ้าสุดหรูใจกลางเมือง

"ดิออร์?" เจเรมี่ไม่ได้ตอบอะไร เขาเดินนำเข้าไปในร้านอย่างกระฉับกระเฉง "ฉันคิดว่ามันขายแต่กระเป๋าซะอีก"

ภายในร้านตกแต่งอย่างโก้หรูในแบบเรียบๆ ไม่หวือหวา กลิ่นของน้ำหอมปรับอากาศลอยคละคลุ้งจนฉันเกือบจะสำลัก พนักงานรีบปรี่เข้ามาหาเราทั้งคู่ เธอใส่ชุดเครื่องแบบสีดำ

"มีอะไรให้เราช่วยไหมคะ" เธอถาม

"ผมต้องการน้ำหอม"

"ฉันนึกว่าฉันต้องซื้อแค่ชุดซะอีก"

พ่อ กับแม่ฉันต้องแย่แน่ๆ แค่การไปงานเลี้ยง มันจำเป็นจะต้องซื้อน้ำหอมขวดใหม่เลยหรอ

"เธอซื้อชุด ส่วนฉันจะซื้อน้ำหอม"

"..."

"สำหรับฉัน"

"อ้อ" ฉันเข้าใจในทันทีจึงเดินเลี่ยงไปนั่งรอบนโซฟาสีม่วง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น

Marc : คิดถึง!

Me : เหมือนกัน

Marc : เป็นไงบ้าง