Steps to his heart *Narry* (boyxboy) // DUTCH .

Chapter 19

Niall keek naar mijn haar die hij geconcentreerd afdroogde. Het was schattig. Maar ik kan het nog steeds niet geloven dat we hebben gekust. het was niet echt een kus, meer een 4 seconden kus, maar voor mij is dat genoeg. Ik denk dat het hard is om  hem te vergeven naar die kus, want ik werd verliefder op hem. Als dat kan. Niall haalde de handdoek weg en legde de handdoek over de leuning heen.

"Ik denk dat het soort van droog is." Mompelde Niall. Ik knikte gênant en hij verliet de badkamer, mij alleen latend. Ik rende snel de badkamer uit en zag hem naar zijn lade kijken.

"Niall?" 

"Draai je om." Zei Niall. Ik fronste, waarom zou hij vragen aan mij om me om te draaien.

"Draai je gewoon om Harry." Zei hij. Ik draaide me om en hoorde achter me iets schuifelen. Ik hoorde de lades openen en weer dichtgaan, en eindelijk hoorde ik hem dichterbij lopen.

Ik voelde zijn adem op de achterkant van me nek. Opeens, voelde ik een koude prik op mijn hals. Mijn hand verplaatste zich naar mijn nek en ik voelde eraan, het was een ketting. Niall zijn vingers zouden per ongeluk mijn nek aanraken toen hij de ketting vastmaakte. 

Ik draaide me om en zag Niall glimlachend zijn hand naar mijn hals plaatsen, om vervolgens zijn vingers aan de ketting te laten friemelen. De ketting was een gouden klaver vier. Ik keek naar onder en zag dat er een tekst opzat.

"Het zegt dat je mijn geluksbrenger bent." Zei Niall opeens. Ik dacht dat hij geen cadeau voor me ging kopen, maar hij deed het eigenlijk wel, hij geeft wel om me. En ik ben zijn geluksbrenger? Ik glimlachte en speelde met de ketting tussen mijn vingers.

"Het is prachtig. Dankjewel Niall." Zei ik. Wat me nu herinnert, mijn cadeau's. Ik pakte zijn pols. leidde hem naar het bed, en duwde hem zachtjes neer. Ik jogde naar mijn nachtkastje, opende mijn lade en haalde een zwart doosje eruit en een plakboek. Ik liep terug naar Niall en ging tussen zijn benen zitten, beslissend dat ik een stap vandaag maak.

"Ik heb je een horloge gekocht." Zei ik, en deed de horloge om zijn pols.

"Hoe wist je dat ik deze wou?" Vroeg Niall en keek erna alsof het de meest fascinerende ding was van de wereld. Ik haalde mijn schouders op en keek hem aan.

"Ik zag je erna kijken toen we naar het winkelcentrum gingen. Ik wist dat je het leuk zou vinden." Zei ik. Ik voelde een kus op mijn nek, en kippenvel vormde zich op mijn lichaam.

"Bedankt." Fluisterde Niall. Ik knikte zwak en pakte het plakboek.

"Dit is ook voor jou!" Zei ik opgewonden.

"Wat is het?" Zei Niall. Ik rolde met mijn ogen en opende het.

"Een plakboek van ons, twee jaar samen. Kijk, dat is met Kerstmis bij jouw ouders thuis." Zei ik en wees naar de foto waar ik wijd glimlachte, en Niall verveeld naar de camera keek.

"En dat ben jij in je kantoor." Ik wees naar de foto waar Niall aan het werken was met wat papieren.

"Heb je foto's genomen van mij zonder dat ik het wist?" Vroeg Niall opeens. Ik beet op mijn lip om mijn lach in te houden, want het is soort van waar. Ik gebruikte een camera en maakte foto's van hem iedere dag. Ik was een stalker, kon je zeggen.

"Ik... Uh... Ik kan me niet herinneren dat ik die foto heb gemaakt, ik zweer het." Zei ik. Niall grinnikte en nestelde zijn neus tegen mijn wang, en liet zijn hand zakken naar de mijne, die hij daarna verstrengelde. 

Oh my god. Oh my god. Oh my god. Gaat hij mijn gebeden antwoorden? Dit is echt, het gebeurt eigenlijk.

"Van waar is deze?" Vroeg hij, en wees mijn zijn andere arm de foto aan.

"Oh deze. Dat is toen we naar het park gingen, en toen gingen we kanoën maar, er waren veel spinnen op de boot dus de boot kantelde en we vielen allebei in het water du-"

Ik werd onderbroken door lippen die op de mijne werden gedrukt. Mijn ogen werden groot en ik staarde naar Niall. Zijn ogen waren gesloten en zijn lippen bewogen zachtjes over de mijne. Ik betrapte mezelf erop dat ik meedeed, en onze lippen bewogen in slowmotion. Ik sloot mijn ogen, en zijn hand cupte naar mijn wang, toen hij zijn voorhoofd tegen de mijne aanliet leunen om de kus dieper te maken. 

We zijn eigenlijk aan het kussen nu. Ik kan het niet geloven. Wat? Het is vast een droom. Een droom die waar komt. Hij trok terug en keek in mijn wijd geschrokken ogen.

"Hou gewoon je kop." Zei hij en drukte zijn lippen weer tegen de mijne.

----------------------

Deze ochtend werd ik alleen wakker in bed. Ik weet niet waarom. We eindigde gister met het bekijken van de foto's en hoe we elkaar hebben ontmoet. Ik voelde me zo gelukkig gisteravond. Ik weet dat ik hem nu heb vergeeft. Ik kan het niet helpen. Hij heeft me fucking gekust! Hoe kan ik hem niet vergeven?

Ik kon het niet helpen maar sprong uit bed, en liep naar de trap. Ik hoorde iemand in de keuken. Ik vraag me af als Niall me wel een ochtend kus geeft, of misschien een 'Ik hou van je'.

Ik liep de keuken in en zag dat hij aan het afwassen was. Ik glimlachte zwak en liep over naar hem. Ik wikkelde mijn armen van achter om zijn taille heen, en legde mijn hoofd op zijn rug.

"Goedemorgen Niall." Zei ik.

"Morgen." Gromde Niall. Ik fronste en haalde mijn hoofd weg van zijn rug. Hij klinkt anders? Zoals eerst?

"Ben je oké Niall?" Vroeg ik. Hij deed het water uit, en draaide zich om zodat mijn armen zijn lichaam verlieten. Hij droogde zijn handen af en keek naar mij.

"Pak je koffer. Laat je spullen voor morgen in orde zijn. Ik mis morgen het vliegtuig niet." Zei hij, zonder emotie in zijn gezicht. Zeg me niet dat hij terug is naar het begin. We hadden een vooruitgang gemaakt.

Wat van gisteravond? Meende hij het eigenlijk wel? Heeft hij onze kus vergeten? Hij is terug naar dag een. Zijn wreedheid is terug. En zijn onwetendheid ook.

"Ik kan het niet geloven." Zei ik en liep de keuken uit.

Was gisteravond wel überhaupt echt? Was het niet gewoon een droom? Ik haat mezelf om hem zo snel en makkelijk te vergeven. Maar ik kan het niet helpen, ik hou van hem.

---------------------

Vote, comment, share, follow.

XXNoëlla.