Steps to his heart *Narry* (boyxboy) // DUTCH .

Chapter 38

NIALLS POV

Je verpest zijn leven.
Hij is door jou in het ziekenhuis belandt.
Niemand wilt je,
Niemand houdt van je.

Ik nam nog een grote slok van mijn zevende flesje bier vanavond, en liet mijn hoofd rusten tegen de muur.

Harry haat je.
Iedereen haat je.
Jij bent de slechte hier.
Niemand gaat je ooit meer vergeven.
Het is allemaal jouw fout.

"Flikker op." Mompelde ik knarsetandend. Er vormde allemaal zwarte vlekken voor mijn ogen, zodra ik nog een slok nam van mijn bier. Ik keek van een afstand naar het ziekenhuis, Harry was daar op een ziekenhuisbed. Zoals Kate zei, ik heb hem depressief gemaakt. Ik heb hem geruïneerd, zijn leven verpest.
Je bent een monster Niall.
"Ik weet het." Fluisterde ik. Ik had niet gemerkt dat ik alweer aan het huilen was, tot de zoute tranen op mijn lip belande. Mijn gedachte gingen zoals normaal naar Harry.
Ik wist niet wat ik dacht, hoe kon ik harry verlaten?
Hij kuste zijn eigen leraar.
"Maar ik wist niet dat ik zo zou eindigen.." Fluisterde ik.
Hij verdiende zijn gebroken hart Niall.
"Net zoals ik."
En waarom denk je dat Niall?

Ik gromde en gooide mijn bier op de grond. 
"Ik kan dit niet meer.. Ik moet naar.." Begon ik, starend naar ziekenhuis. Harry.

"Ik moet.."

Ik liep weg van de bar, stak over en liep verder naar het ziekenhuis.

"Meneer Horan? Uw dienst is voor-"
"Niet nu Kathy." Snauwde ik en liep langs haar, lopend naar een kamer. Een specifieke kamer. Naar Harry.
Kamer 201

"Niall! What the fuck!!? Ga weg hier!" Hoorde ik Kate schreeuwen. Ik liep langs de wachtkamer, wetend dat Kate haar voetstappen achter me waren. Ik voelde opeens haar hand om mijn pols. Ik draaide me om en zag Kate me vies aankijken, terwijl Jake naar ons toe rent.

"Waag het niet! Je hebt genoeg schade aangericht!" Snauwde Kate.
"Luister Kate. Alles wat ik wil is praten. Niets meer. Hij maakt me gek e-"

"Je bent dronken?" Zei Kate. "Je bent fucking dronken!"
"Boeit me niet! Ik ga praten met hem, hoe dan ook!!" Ik draaide me om, struikelend pakte ik de deurklink vast en maakte de deur open.

Harry keek op, zijn ogen werden wijd. Hij ging rechter zitten en keek me aan.

"Jij." Zei ik, mijn vinger wees naar hem. Harry slikte hardop, nog steeds starend naar me met zijn fucking schattige groene ogen.

"Jij bent... Jij maakt me gek! Ik ben gek zonder jou! Je verlaat nooit mijn gedachtes en ik... Ik haat dat! Ik probeer je weg te drinken, maar dat werkt niet eens. En nu is je stomme vriendin nog irritanter dan eerst-"

"Hey!" Protesteerde Kate. Ik rolde met mijn ogen, en kwam dichterbij, en viel bijna over een stoel.

"En nu zie ik je in het ziekenhuis..  Alweer! Het maakt me slechter dan ooit! Eens ik je zag op de brancar met een zuurstofmasker, Ik wist dat.. Dat ik je nooit meer in mijn a-armen zou hebben. Ik wist van dat moment dat-dat.." Ik voelde tranen naar onder stromen. Harry zijn hand bedekte zijn mond, terwijl hij me nog aankijk met wijde ogen die vol stonden met tranen.

"Da-Dat je moeder me nooit gaat vergeven. Ze gaat me haten. Je vrienden gaan me haten, jij gaat me haten." Zei ik. "Ik ga mezelf haten."
Harry schudde zijn hoofd, terwijl er tranen naar onder stroomde.

"En om je vraag te beantwoorde Harry? Nee ik ben niet vreemdgegaan. MAAR RAAD EENS? ZE VINDEN ME NOG ALTIJD DE SLECHTE JONGEN!" Lachte ik sarcastisch. "Dat is toch zo grappig, of niet?"
"Oke ik denk dat je moet gaan l-"
"Nee! Ik ga niet totdat ik dit laatste ding doe voor ik ga," Ik duwde Kate weg en liep over naar Harry. Waardoor hij naar achter leunt.
"Hey! Ga weg bij hem!" Schreeuwde Kate.

Ik pakte de kraag van zijn shirt, waardoor hij gilde. Ik drukte mijn lippen op de zijne, kreunend toen hij onze lippend harder op elkaar duwde. Harry kuste wanhopig terug, en pakte mijn shirt vast. Ik pakte zijn gezicht vast, en maakte onze kus dieper.

Ik trok terug, en liet onze voorhoofden tegen elkaar aanleunen. Ik keek hem aan, zijn ogen waren gesloten, zijn lip trilde. Net alsof hij op het punt stond om uit te barsten in tranen. 

"Dit is de laatste keer dat ik dit doe. Ik hou van Harry, ik zou altijd van hem houden. Maar ik ben moe, dat iedereen me steeds zie als de slechte jongen in de relatie. Ik.. Ik wil gewoon dat je gelukkig bent Harry. Je verdient iemand anders.. Iemand beter dan mij, d-"

"N-Nee.." Huilde Harry, zijn hoofd die nee schudde. "Alsjeblieft.. Alsjeblieft niet.. D-doe me dit niet aan." Hij pakte mijn gezicht vast en gaf me meerde kusjes. Ik pakte zijn kin vast tussen mijn vingers, en gaf hem nog een laatste kus.

"Je verdient veel beter. Ik ben niet goed genoeg voor je..." Zei ik en trok me terug. Hij reikte zijn armen uit, maar ik schudde mijn hoofd en nam een stap terug.

"Je verdient beter." Fluisterde ik, draaide me om en liep weg.
"Nee!" Schreeuwde Harry, en wikkelde zijn armen om mijn middel van achter.

"Niet doen! Alsjeblieft.. Laten we terug gaan hoe we eerst waren, ho-" Ik draaide me om en gaf een zachte kus op zijn voorhoofd. 

"Ik ga waarschijnlijk gekker worden hierna, maar ik doe dit voor jouw geluk." Zei ik. "Je vindt iemand beter dan mij."

"Alsjeblieft... nee.." Snikte Harry. Ik kneep mijn ogen dicht, zijn snikken negerend terwijl hij smeekte. 
"Niall!" Schreeuwde Harry. Ik hoorde Kate hem ontspannen. Ik verliet de kamer, terwijl ik zelf ook huilde. 

Dit is misschien niet of wel de beste keuze die ik heb gemaakt maar dit is beter voor hem. Hij vindt wel iemand die hem gelukkig maakt, iemand die zoveel beter dan mij is."

"Niall! Hey! Niall wacht eens!" Ik fronste en zag Jake naar me toe joggen.
"Luister kerel... Euh wat je net deed.. uh... Deed hem heel veel pijn.." Ik knikte en keek naar onder.  "En ik wil gewoon vragen, waarom?" Zei Jake. 

"Ik ben niet diegene waar hij van moet houden. Hij zou zijn tijd niet aan mij moeten verspillen. Hij verdient veel beter." Mompelde ik.  
"Weet ik kerel.. uh.. Maar als Harry zijn tijd verklootte, waarom was hij 2 jaar lang bij jou? Waarom zou hij je smeken om niet te gaan?" Ik beet op mijn lip, terwijl ik mijn hoofd schudde. 

"Ik moet gaan."

"Wacht! Uh luister.. Ik wil wel praten een keer. Maar... Harry heeft echt antwoorden nodig en ik weet dat hij geen antwoorden van jou krijg, duidelijk. Maar ik wil graag jouw kant van het verhaal horen." Zei Jake. "Sorry maar nee."

"Alsjeblieft Niall, ik wil mijn beste vriend niet zien lijden. Als hij over je heen moet komen, als je dat van hem eist. Dan verdient hij wel tenminste antwoorden." Zei hij.

Ik zuchtte diep, twijfelde diep voor een paar seconden, maar knikte toch.

"Jokannen's Cafe onder bij de Noord-baan laan. 2 uur woensdag." Zei Jake en liep weg. 

"Ik wreef in mijn gezicht met mijn handen, terwijl ik het ziekenhuis verliet. Ik stak weer over en liep naar mijn tweede huis, sommige mensen noemen het de kroeg.

Proost Niall hierom ga je veel om drinken wat je vandaag hebt gedaan.

----------------------------

Oke ik heb hierom gehuild, bij het lezen aka schrijven. 

Sorry voor het offline zijn but I am back hoes. jk jk.

xoxo Noëlla.