Chapter 10

747 39 10
                                    

"Zeg het Niall!" Zei ik opgewonden. Niall kreunde en schudde zijn hoofd. Ik sprong op zijn schoot, en blokkeerde het uitzicht naar de tv.

"Harry! Ga, ik kan niks zien!" Zei Niall. Ik schudde mijn hoofd, en kruiste mijn armen.

"Niet tot dat je het zegt!" Zei ik. Niall rolde met zijn ogen, en staarde naar me. 

"Zeg het.." Zeg ik.

"Jij bent van mij." Zegt hij. Ik gil opgewonden, en omhels hem strak.

"Ja, ja, ja, nee. Kan je nu alsjeblieft aan de kant. Ik probeer de wedstrijd te zien." Zei hij.

Ik sprong van zijn schoot af, en knuffelde zijn kant, strak. Ik keek naar het scherm, en zag allemaal spelers in rood en blauw.

"Welke is Ierland?" Vroeg ik. 

"Ierland? Dit is Brazilië tegen UK." 

Ik kleurde rood van de schaamte, en lachte nerveus.

"Oh. Juist. Dat wist ik." Zei ik

Om de waarheid te zeggen, ben ik extreem verveeld. Niall was al twee weken aan het praten over deze wedstrijd. Ik ben aan het knuffelen met hem. En als je het je afvraagt, nee hij knuffelt niet terug, ik ben de enige die hier knuffelt, zo als altijd.

Ik weet soms, dat ik er echt moe van word, hem achtervolgen en zo. Dichterbij proberen te komen, proberen hem te kussen, ik probeer zelf soms hem opgewonden te krijgen. Maar dan word ik erg verlegen als hij vraagt aan mij wat ik aan het doen ben. 

Ik probeer het waarschijnlijk wel opnieuw, veel later, misschien dagen, weken, maanden, jaren. We weten het niet. Ik merkte dat als ik met Niall ben, hij zo bleek en serieus is. Hij glimlacht nooit naar me. Hij heeft ook echt blauwe ogen, soms maakt het me bang. Zo alien-achtig. Ik hoorde ook dat mensen met blauwe ogen goed in bed zijn. Waarom denk ik dit?

Misschien omdat ik me fucking erg verveel? Ik praat zelfs tegen mezelf. Oh jeez, dit is saai. Wanneer eindigt deze wedstrijd, ik wil naar bed. Zodat ik met Niall kan knuffelen in bed.

"Oh you shit! Je kon het makkelijk halen! Kom op!" Schreeuwde Niall, en stond op van zijn plaats. Ik zeer dom, en wou erbij passen, dus stond ik ook op. 

"Ja! Brazilië heeft het niet gehaald! Wat een stelletje losers!" Schreeuwde ik erlangs. Niall keek naar mij alsof ik dom was, maar ik weet niet waarom.

"Dat was de UK die het niet heeft gehaald." Zei Niall. Ik mompelde een 'oh'. Ik ben professioneel om mezelf voor schut te zetten.

"Uk... Bedoel ik." Zei ik, zwak. Niall schudde zijn hoofd en ging weer zitten. Ik ging ook zitten en knuffelde hem weer. Voor de laatste 10 minuten ben ik met Niall zijn hand aan het spelen, terwijl hij schreeuwt en pissig is op Bra- Ik bedoel de UK omdat ze het niet hebben gehaald. Ik pakt zijn wijsvinger, die ik liet knakken. Niall huiverde en trok zijn hand weg.

"Niet doen Haz. dat doet pijn." Zei hij. Mijn hart stopte letterlijk, toen ik mijn bijnaam uit zijn mond hoorde. 

Haz...

Haz...

Dat is mijn bijnaam, en dat kwam uit zijn mond

Ik wil hem nu zo erg zoenen, ik leunde dichterbij bij zijn gezicht.

"Oh! Kom op! Debiel! Dit kon hem worden!" Schreeuwde Niall, en stond op. Ik viel weer op de bank en keek naar hem. 

Weetje, waarom probeer ik het?

--------------

Vote, comment, follow.

XXNoëlla.

(bc, wat is jouw favoriete nummer van One Direction?)


Steps to his heart *Narry* (boyxboy) // DUTCH .Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu