Steps to his heart *Narry* (boyxboy) // DUTCH .

Chapter 22

Mijn ogen opende opeens toen ik felle zonlicht op me voelde. Ik kreunde en sloot mijn ogen weer, perste ze op elkaar en deed ze weer open.

Ik moet eigenlijk de gordijnen dicht doen. Ik probeerde rechtop te zitten maar er was een arm vrij strak om me taille heen gewikkeld. Ik keek naar onder en zag Niall hoofd op mijn borst, en zijn arm om mijn taille heen. Mijn arm was gedrukt tegen zijn borst.

Hij is zo schattig als hij slaapt. Ik tilde voorzichtig mijn arm omhoog en liet mijn hand door zijn haar gaan. Zijn grip om mijn taille werd losgemaakt, en hij nestelde dichter naar boven. Zijn hoofd nestelde zich naar mijn hals, waar hij een licht kusje op mijn sleutelbeen drukte.

Ik voelde mijn hals rood worden, en zijn hand verplaatste hij naar mijn arm. Hij streelde mijn arm lichtjes en zijn vingers maakten een weg naar de mijne, om ze te verstrengelen.

Niall opende zijn ogen geheel, en keek me aan.

"Morgen." Zei hij, zijn stem rapier, en zijn accent wat dikker. Ik glimlachte licht en knuffelde dichter naar hem.

"Morgen."

Niall zijn lippen maakte een weg naar mijn lippen, en drukte een lichte kus.

Waarom kust hij me zo vaak? Sinds onze jubileum kussen we non-stop. Maar de consequentie is altijd dat hij erna wegrent, maar nu heeft hij het niet gedaan.

Hij is gewoon hier. Naast me. Schattig en knuffelig wezen. Niet dat ik erom klaag, maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Dit is hem niet. Maar als het vaak zou gebeuren. Ben ik gelukkig. Dus ik geniet van dit moment.

"We hebben weer een sessie vandaag." Zei Niall, en brak daarmee de stilte in de kamer. Nieuwsgierige gedachtes runnen door mijn hoofd.

"Ik wil niet gaan." Mokte ik, en knuffelde zijn kant. Hij zuchtte, wreef over mijn rug, en legde zijn hoofd op mijn schouder.

"Weet ik. Maar mijn moeder heeft voor deze sessies betaald. Ik wil niet dat ze haar geld verspild." Zei hij. Ik zeurde en hij grinnikte, en drukte daarna op de zijkant van mijn hoofd een kusje.

Ik kan wel aan deze kant van Niall gewend raken.

---------------------------------------

"Vandaag is een hele speciale sessie. Het betrekt boosheid, romantiek, en verkennen." Zei Dr. Rudzick.

"Naar deze sessie gaat iedereen zijn partners lichaam verkennen. Echt naar het lichaam kijken, hun schoonheid. Zie wat ze echt zijn, echt beschrijven. Maar voor nu, gaan we onze woede uitdrukken. We laten het nu eruit komen."

Ik keek naar haar en zag dat ze bokshandschoenen en een boksbal was aan 't pakken. Ze liep naar het midden van de kamer om de materialen neer te zetten, en pakte de de handschoenen eruit die ze in de lucht hield.

"Deze handschoenen presenteren je hart. Wat je sterk houden, waar je van hield." Zei ze, en trok ze aan waarna, ze er op de boksbal mee sloeg.

"Deze boksbal presenteert je partner, je geliefde. Je gaat de boksbal slaan, niet voor de lol, maar voor wraak. Je gaat deze boksbal slaan voor iedere keer dat je partner je pijn deed, emotioneel, of fysiek. Je wilt je woede eruit. Laat zien hoeveel ze je hebben pijn gedaan, en hoe zichzelf kunnen verbeteren." Zei ze. Iedereen knikte goedkeurend, en keken hun partners aan.

"Dus, wie gaat het eerst?"

Niemand stak zijn hand op. Iedereen probeerde hard oogcontact te vermijden met haar, duidelijk ik ook. Wie de fuck wil dat doen? Ik zou me schamen voor h-

"Harry! Waarom kom je niet het eerste? Je weet wat ze zeggen, de jongste eerst." Zei ze en hield de handschoenen uit. Ik vloekte onder mijn adem, en glimlachte zwak. Ik stond op vanuit mijn stoel, liep naar haar toe en pakte de handschoenen uit haar hand.