I'm Yours Exclusively

Chapter Seventeen

Unexpected

Pagtapos namin kumain ay agad kaming dumiretsong umuwi wala din naman ng klase kaya nagdesisyon na kaming umuwi nalang.

Hindi padin kumikibo si Clark hanggang ngayon magsalita man siya tipid lang. Pero hindi naman siya mukhang galit? Argghh pati ako naguguluhan dito sa taong to, napaka-bipolar haist!

"Annya gusto mong mag-stroll muna tayo" Panimula niya, agad namang namungay ang mata ko dahil sa wakas ay nagsalita na siya.

"Ye-yeah of course, saan tayo?" Masiglang tanong ko dito na busy parin sa pagmamaneho.

"Basta, tulog ka muna mahaba-habang biyahe ito" Sabi niya sabay tap sa ulo ko at saka hinawakan ang kamay ko, gusto ko man tanungin siya ay hindi ko magawa, siguro nga kailangan ko din matulog pagod narin ako.

Makalipas ang mahigit sa 2 o higit na oras na pagtulog ko ay naalimpungatan ako sa bigla niyang pagtigil ng sasakyan.

"What happened, bakit tayo tumigil?" Sabi ko habang inaayos ang buhok kong gulo-gulo.

"Oh. How's your sleep sleepyhead?" He then chuckled "we're here, fix yourself first bago tayo lumabas ng kotse" Sabi niya habang nakangiti saakin. Nasa tapat kami ng isang mini resto, walang namang tao?

"Nasaan ba tayo? At parang napakalayo naman ata ng nilakbay natin?" Sabi ko na medyo nagtataka. Natawa lang siya saakin.

"Malalaman mo din, as soon as we enter that special place" He said in a sweet voice. Why boys always like surprises? I said in the back of my mind.

"Fine, mr. Monterial" I said as I laugh slightly.

Tumango at ngumiti lang siya saka lumabas upang pagbuksan ako ng pintuan. Hinawakan niya ang aking kamay upang alalayan.
Inabot niya ang kanyang susi sa isa sa mga buttler ng resto na pupuntahan namin, sinamahan kame ng manager ng resto at dinala kami sa isang private room.

Punong-puno ito ng mga rose petals at kandila sa aming daraanan. Ngunit ang naka-agaw ng aking atensyon ay ang isang kandelabrang may kandilang hugis puso. This man really know how to impress me huh?

"What are we doing here?" Pagtatakang tanong ko, ngunit hindi niya ako sinagot, sa halip ay inayos niya ang upuang para saakin, umupo ako dito ganun din siya. Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti bago nagsalita.

"Happy Monthsary Annya, I love you, Alam kong hindi pa tayo ganung katagal, pero hindi dun nasusukat ang pagmamahal niyo sa isat-isa, it is how you handle your relationships with your partners and in my part, I will handle you with care, just like a fragile princess with a golden heart and I will never leave you, ever! You are the most beautiful gift god's gave to me, I will treasure you forever Annya Alexa Velderama" He then smoothly kissed my hand and smiled genuinely to me. I'm so speechless isang ngiti lang ang naisukli ko habang nag gigilid na ang mga luha kong nagbabadyang tumulo.

"Sshhh.. baby don't cry, you know that I hate it everytime I see you crying" Sabi niya sabay dampi ng daliri sa gilid ng aking mata.

"Thank you Clark, thank you because you're always there for me" Sabi ko sabay tayo at lumapit sakanya upang yumakap. I can't imagine myself without him in my life. "You don't know how happy i'm that I have you in my life, Thank you Clark Ashton Monterial and I love you more" He just hug me tight. And we stayed on that position for a moment.

"No, I should be the one to thank you, thank you for changing me and for giving my life another meaning, i'd rather be a loverboy with you than to be a so called playboy without you" Bulong niya saakin, Nang magbitiw na kami ay pinlantahan niya ako ng isang halik sa labi at sa noo.

Nagsimula na kaming kumain, nag-usap lang ng mga predictions namin sa future at mga pwede pang mangyari ngayong present.

"I only want two babies, one boy and one girl" Sabi niya habang nilalaro and daliri ko.

"Same as yours, I don't want my attention to be parted between my daughter and son, that's why I prefer two babies only, para walang agawan sa time, I don't want my future babies to experience what i'm experiencing now, I want the best for them and I know I can be a responsible mother to them" I said with a smile.

After naming kumain lumabas siya, may naiwan daw sa kotse niya kaya pinaglaruan ko lang yung bigay niya isang boquet ng uri ng bulaklak. Tulip, White roses and red roses.

"Sorry if natagalan, are you ok? You tired?" Sabi niya saka lumapit saakin, napansin kong may hawak siyang isang maliit na kahon sa kanyang kamay.

"Yan ba yung naiwan mo?" Turo ko sa kahon. Tumango siya at lumuhod sa harap ko na sadyang ikinagulat ko.

"What the! Clark tumayo ka nga diyan!" Sabi ko dito habang inaangat siya patayo.

"Wait, let me finish my speech first" He then chuckled "Anny Alexa Valderama, I know it's too early for this but still I want you to marry me pag nasa tamang edad na tayo, I can wait for us to be ready" Nakangiti siya at nakatapat ang isangbox na may plain gold ring. Gusto kong tanungin kung anong ginagawa niya pero di ko magawa dahil ayaw kong sirain ang napakagandang moment.

"Ye-yes I will marry you Clark Ashton Monterial, wholeheartedly" Mangiyak ngiyak na sabi ko saka niya isinuot sakin ang sing sing na may naka-engrave na always at kalahati ng heart.

Niyakap niya ako ng mahigpit, I didn't even noticed that we're already kissing and it's a passionate kiss. After a deep and sweet kiss, Sinabi niyapa saakin lahat ng reason niya kaya mahal niya ako, After a several conversations napagdesisyunan naming umuwi na since late narin.

"Are you tired or sleepy?" Tanong niya pagkasakay na pagkasakay namin sa kotse niya.

"No, i'm perfectly fine, i'm just happy" Ngiting sambit ko.

"I'm happy too, I can't wait for you to be my wife, if only I can pull the years to be with you forever?" He then chuckled, inistart na niya ang makina at nagsimulang umandar. Hindi na rin ako nagsalita at umidlip nalang, marahil ay napagod lang ako. This is so unexpected, wala akong idea but then his surprise really surprised me. I will never forget this day!