"Who's what?" with an arched eyebrow I asked him back.
Hindi pa rin nagbabago yung facial expression niya. Mukha siyang naiinis na hindi ko alam. What's his problem!?
"Look kung wala ka nang sasabihin, pwede na ba akong makiraan?" I started to walk through the gate behind him nang bigla nalang niya akong hinawakan sa braso.
I unconsciously faced him.
"What now?"Tumikhim lang siya atsaka biglang naging maamo ang mukha.
"Calli" he called my name almost a whisper. "Ayaw mo ba talaga sakin?"I was stopped by what he asked me. Hindi ko alam kung nakalimutan kong huminga o huminto ang lahat.
It lasted for how many seconds before I could blink again. And what I did not understand. Bakit hindi ako makasagot sa tanong niya?
Ayaw ko ba sakanya?
He's patiently waiting for my answer. And I don't even know what to say!
Ngayon lang naging blangko nang ganito ang utak ko.Oh God Calli! Napaka simple ng sagot oh. Bakit di mo masabi?! I said inside my mind.
Naramdaman kong unting unti na siyang bumibitaw sakin. "Well then I think I already know the answer" he said turning away.
Para akong naalarma ng gumalaw na siya.
Why am I suddenly feeling like this about him!? For the past 2 years hindi naman ako ganito sakanya.When he was ready to step away. I suddenly burst out my answer. Ramdam kong nag iinit pa yung pakiramdam ko nung sinabi kong.
"Hindi!"He turned again to face me. And God! He's smiling so widely!
"Then you like me." He said again. Its not even a question. Its a statement."Asa" I replied unknowingly. Hindi ko na alam ang isasagot ko! Para akong pinuputakte sa kinatatayuan ko.
He walked again near me. Yumuko nalang ako kasi pakiramdam ko may mali sa mukha ko.
I suddenly felt my body trembled when he slowly touched my cheek. "I'm really serious with what I said yesterday" he tilted my head to face him. "I love you Calli"
Bago pa siya may magawang kahalayaan pinigilan ko na agad siya. Napakunot tuloy yung noo niya.
"Akala ko ba gusto mo ko?" He asked sounding a little bit shocked."Sinong may sabi?" I said in reply.
He looked at me sternly at mas kinagulat ko yung sunod niyang itinanong.
"So you like that other guy better than me?" He sounds so bitterly.Ako naman ngayon ang napaisip. "Huh?" Sinong guy?
"Don't try to lie, Calli" he looked at me very seriously. "May gusto ka ba dun sa lalakeng kasama mo kanina?"
When I finally understood the reason behind his attitude. I can't help but laughed.
His eyebrows creased.
"Sinong tinutukoy mo? yung lalake kanina?" Tanong ko sakanya habang tawa pa rin ng tawa.
He nodded like an innocent boy.
"That was Ken, silly! Syne's boyfriend. Paano ko naman magugustuhan yun? For me he was like a brother"I saw him turned red after I admitted who's the guy he was jealous of.
Wait-- What!?
Did I just thought he's jealous!?
No way!Nung napansin ulit niya na para nanaman akong nababaliw dahil kinakausap ko mag isa ang sarili ko. Bigla nalang niya akong kinabig at niyakap ng mahigpit.
And my eyes literally widened and my heart didn't stop pounding hard, when he said "akala ko pinagpapalit mo na ko agad e. Nagselos talaga ako"
-oOo-
Tuwang tuwa na parang tanga ang kapatid ko pagpasok ko nang bahay. Literal siyang nakangisi at tumatawa ng mahina habang nakatingin sakin.Nakasimangot kasi akong pumasok nang bahay at naabutan ko siyang nakaupo sa sala habang nanunuod ng tv.
"What!?" Buong taray kong tanong sakanya. Pero ang loko kong kapatid wala pa ring humpay sa pagtawa.
"Ate you're blushing" he said with a smirk in his face.
"I'm not!" Tanggi ko at padabog na naglakad papasok sa kwarto to.
"Sus nag deny pa halatang halata naman hahaha" tawa siya ng tawa kaya binato ko siya ng throw pillow sa mukha.
Ayun buti natahimik.Pagpasok na pagpasok ko ng kwarto. Nilock ko agad yung pinto at sumandal ako sa likod nun.
Napahawak ako sa mukha kong kanina ko pa ramdam na nag iinit."What did that guy had done to me!?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa sarili ko. Ugh!! Naiinis ako. Hindi ako makapaniwalang iniisip ko siya ng ganito.
Naghuhurumentado pa din ako dito, nang bigla nalang tumunog ang cellphone ko at umilaw.
'Hi Calli. Don't skip dinner okay? I miss you already. Good night'
Putspa naman oh! When did he ever become this sweet with me?! Pinagt-tripan ba niya ko?
Hindi ako nagreply sakanya dahil maliban sa tinatamad ako hindi ko rin alam kung anong isasagot ko.
After a couple of minutes of contemplating, I decided to take a shower atsaka nako humiga kama. But still hindi ko pa rin magawang mag relax. Naghuhurementado pa rin yung puso ko!
Having too much in mind, I decided to sit down in front of my bedroom table. Dito ako madalas gumawa ng assignments nung high school and college.
Kinuha ko sa cabinet table yung personalized notebook ko kung saan ko sinusulat yung mga poems ko.
Yes. I do really like to write poems, since my elementary days pa. Whenever I'm sad or too happy sumusulat ako ng poems para marelax yung isip ko. I even won in some poetry contests na sinalihan ko.Para kasi sakin hobby ko lang ang pagsusulat ng poems, which unconsciously became one of my hidden talents.
I pulled my pen out my pencil case and decided to start writing.
As soon as my pen touch the paper. I wrote nonstop.All my thoughts were written here. All my feelings and emotions. Lahat.
But then after a while of writing, I suddenly stopped and almost crumpled my notebook when I realized what did I just wrote.
It's all about Danny.
Yes! Unconsciously , wala akong ibang naisulat kundi yung mga bagay na tungkol sakanya.
Am I also unconsciously falling for him!?
No way.
