I do not know how to start describing how am I feeling right now. Masaya, naiiyak, kinakabahan lahat na! Sobrang mix emotions.
Today was our perfect day. Our wedding day.
Oo. After 3 months of preparations, ikakasal na ako kay Danny.
How funny it is to think na mapaglaro talaga ang tadhana. Lagi naming sinasabi na hindi talaga namin inaakala na sa isa't isa kami ikakasal ng ganito. But destiny has its own way of writing and turning everyone's life. Minsan yung kaaway mo pala dun ka maiinlove. Tulad ko. Kaya medyo ingat ingat sa mga sinasabing patapos ha. Always remember, you'll never know what does gonna happen.
I am standing here in front of the altar, with him.
We are currently exchanging our marriage vows.
And to end mine. I just wanted to say...
"You are my most beautiful poem. You made my life as meaningful as the words written. You hold the pen who wrote on the beautiful story in my blank life. Yes. There were mistakes, errors, erasures. But in the end you managed to made them be invisible. You helped me in writing our beautiful memories, our worth telling love story.
A poetry that is meant to last. Thank you for helping me creating this masterpiece we called Love. Thank you Danny. My favorite poet. My future loving husband."
Kita ko kung paano umiyak si Danny habang sinasabi ko ang mga salitang yun.
"You never fail to make me happy. And for the very first time I'll gonna say. I love you Danny David. Forever and ever".
Then the priest announced. "You may now kiss the bride"
***
Everyone screamed. Everyone clapped their hands with us. Masaya. Masayang masaya. Yun lang ang masasabi ko. Nauubusan na kami ako ng adjectives sa pagd-describe e. Basta alam ko nag uumapaw lang ako sa saya.
We are currently ay the reception area. Umuwi galling ng US ang family ni Danny including Neo and Euterpe. Pati mga kasuluksulukang angkan namin nagpunta rin para makisaya sa napaka espesyal na araw na to.
"Hija I know kanina ko pa sinasabi sayo to. But you really looked gorgeous on that gown" tita este mommy Ria said. Siya yung mama ni Danny and Neo. Kahit may edad na sobrang ganda pa din.
"Naku masyado nyo na po akong pinupuri, mas maganda parin po kayo sakin" nakangiting sagot ko naman at mas niyakap niya ako ng mahigpit. "Alam ko dati ko pa to sayo sinasabi, but now I just want to repeat it again. I officially welcome you to the family. We love you hija"
"Thank you po. I love din po" natuto akong maging mas sweet pa ng dahil sa pamilya ni Danny. They're the sweetest person I know.
Sunod ko namang pinuntahan sina mama ko.
"Ma" I called out habang kumakain sila.
"O? kumain ka na ba anak?" she asked me. Napatingin naman ako sa kapatid kong walang humpay sa paglamon ng handa kahit pa kasama na niya yung girlfriend niya. Naiililing nalang akong napatingin sakanila at nginitian nalang ako ng girlfriend niya na secret muna ang pangalan haha.
"Mamaya na po" sagot ko. "Ma" tawag ko ulit sa nanay ko. "Sayang po wala si papa" may lungkot na sabi ko. "Isa sa mga pangarap kong makasama siya sa araw ng kasal ko. But I guess binabatayan nalang niya ako mula sa malayo" ngumiti na ako pero nagsisimula nanaman ulit akong maging emosyonal. Ngayon ko man naramdaman kung gaano ko namiss si papa.
