Always

Prologue

Prologue

Love won't always go your way. Minsan masasaktan ka talaga, magiging masaya, magiging mahirap pero kadalasan dun tayo natututo. The feeling of being loved will always stay in your heart, in your personality and in the way your lifestyle will be. It won't always be happy, it won't always be hard but it will be the most memorable moment in one's life.

**

"Ano naman daw gagawin natin sa Baguio eh ang boring boring doon?" tanong ko sa kapatid kong nagdodota.

"Bakit? Maganda naman doon ah. Hindi masyadong mainit." humiga ako sa kama niya, "Hmm, as if. Ayokong pumunta dun." sagot kong nababagot na.

Tinigil niya ang paglalaro niya at humarap sa akin. "Ate, why don't you just give it a chance? It will make your mind preoccupied."

Ok

Tss

Wala din lang naman akong magagawa eh. Habang nagiimpake ako nagvibrate yung phone ko.

*oi. Shot tayo. Hinahanap ka ni Ricahard.*

*wala dude sayang gusto ko sanang sumama kaso punta kami ng baguio mamaya eh. Paki sabi kay Richard.*

*aw, wala ka nanaman. Masyado ka kasing nagpapaniwala sa daddy mo.*

*ulol!*

Hindi na nagreply si Alfred. Ok.... Matawagan na nga si Richard. Baka magalit sa akin yun pag hindi ako nagpaalam sa kanya.

Ring Ring

"Hello." sagot ni Richard sa kabilang linya. "Hi babe, magpapa-Baguio pala kami ngayon." paalam ko sa kanya.

"Mag-ingat ka doon babe ha. Luv you." sagot naman niya. "Sige text nalang kita pag andun na kami ha? Luv you too." sagot ko.

As the taxi enters the bus station, nakikita ko na yung bus. Genesis pala sasakyan namin. Jusko naman, parang hindi pa ready katawan ko sa byahe. I can't back out now.

Pagkasakay namin sa bus umupo na agad ako at nagpasak ng headphones sa tenga ko. Ok, stop talking to me now, galit ako kay daddy kaya ayoko siyang kausapin. Katabi ko naman tong kapatid ko na nakaheadset na rin. This should be good.

Madaling araw na kami nakarating dito sa Baguio and it's cold as fuck. I pulled my jacket further into my body. Pulled my hood up. And removed my headset.

"Pumara ka na ng taxi jan at nang makadating tayo doon sa bahay ng tita niyo. Malamig." dad instructed.

Pagkarating namin sa Aurora hill, I hated it here already, madaming aso. Lalo na nung nakarating kami sa bahay nila tita. Shocker, I mean hindi naman ako maarte eh. Kahit nga patulugin mo ako sa sahig ok lang pero hindi ko talaga gusto dito.

Dumeretso ako sa magiging kwarto ko dito at humiga. I quickly fell into a soundless sleep.

**

Mejo uminit dito sa kwarto. Pagdilat ko ng mata ko, I slightly squint because the sun's rays were directly hiting my face from the window. Anong oras na ba? Putris ang sakit sa mata.