POV Zayn
Na een paar uur komt er een donker bij ons om te vertellen wat er is 'jullie zijn hier voor Olivia Malik?' 'ja' 'Olivia heeft veel geluk gehad ze ligt niet in coma maar ze heeft haar arm, been en enkel gebroken' we zuchten allemaal opgelucht 'mogen we bij haar?' 'ja maar jullie moeten wel rustig doen' we lopen achter de dokter aan naar de kamer van Olivia. We lopen naar binnen en we zien Olivia liggen ik loop naar haar toe en ga naast het bed op de stoel zitten en fluister dingen in haar oor 'ik ben de slechtste broer ooit ik had je moeten beschermen maar dat deed ik niet' de tranen rollen over me wangen en ik begin met zingen say something - a great big world
Say something, I'm giving up on you
I'll be the one if you want me to
Anywhere I would've followed you
Say something, I'm giving up on you
And I... am feeling so small
It was over my head
I know nothing at all
And I... will stumble and fall
I'm still learning to love
Just starting to crawl
Als ik klaar ben dan hoor ik ineens Olivia zeggen 'Zayn je hebt me beschermt ik zou beter moeten opletten met oversteken, en je zingt mooi' en ze glimlacht. 'Hey jongens, hadden jullie geen concert' 'jawel maar we zijn meegegaan met jou' ze knikt en dan is het even stil 'wanneer mag ik weg' ik vraag het wel even aan de dokter. Ik loop door de gang en zie daar de dokter staan 'hallo mag ik wat vragen?' 'ja dat kan wel' 'wanneer mag Olivia Malik naar huis?' hij kijkt even bij zijn papieren 'er komt zo een zuster kijken en als het goed gaat mag ze dan naar huis' 'oke, dankjewel' ik loop weer naar de kamer en zie ze naar me kijken 'er komt zo een zuster en die kijkt als je mag gaan' 'oke' ik voel mijn telefoon trillen en zie dat Simon belt ik loop even buiten de kamer.
Simon - Hallo Zayn ik heb goed nieuws voor je
Zayn - oke, wat dan
Simon - Olivia mag mee op tour
Zayn - YES
Simon - maar, ze moet wel het voorpragramma zijn
Zayn - ja dat zou ze heel leuk vinden, ik zal het haar nu vertellen
Simon - oke, tot ziens
Zayn - doei
Ik loop weer naar de kamer en zie ze daar zitten 'jongens ik heb goed nieuw' 'wat dan' vragen ze allemaal nieuwsgierig. 'Livvie je mag mee op tour' 'YESS' schreeuwt iedereen 'ik was nog niet uigepraat' lach ik 'maar je moet wel het voorprogramma zijn' ik kijk naar Olivia die nu loopt te stuiteren door de kamer we lachen allemaal, dan komt de zuster binnen 'Olivia ik kom hier om je te checken, Olivia knikt en de zuster doet allemaal testjes op haar. 'Ze is helemaal goed en ze mag mee ik zal het gips eraf halen en ze krijgt iets makkelijkers om' we knikken en ze doet een soort steunverband bij alles. Dan staan we op en gaan we naar de bus waar Olivia haar spullen al zijn. Het is nu 22.00 uur en we gaan allemaal naar onze eigen bunker, Olivia slaapt bij mij in de bunker. We lopen allemaal naar onze eigen bunker om onze pyama aan te trekken, als ik klaar ben loop ik naar de soort woonkamer en zie dat Liv een tijger onesie aanheeft, en de jongens allemaal een andere (zie media). We gaan nog even een film kijken halverwege de film voel ik dat Olivia tegen mijn borst aan in slaap is gevallen. Ik en de jongens kijken de film af als hij is afgelopen slaapt Olivia nog steeds, ik til haar op en leg haar naast me in de bunker. Ik sla een arm om haar heen en dan val ik ook in slaap met de gedachte dat we morgen het eerste concert van de tour hebben.

JE LEEST
One Direction adopted me!
FanfictionOlivia Jane Knight is nu 17 jaar en woont al sinds haar 6de in het weeshuis, ze is ooit een keer geadopteerd maar daar praat ze nooit over. Ze wordt ook nog gepest omdat de andere kinderen vinden dat ze dik bent. Ergens op de wereld loopt haar broer...