030| Vriendinnen?

229 10 3
                                    

Stacy Pov.

Langzaam doe ik mijn ogen open. Ik voel een stekende pijn in mijn arm waar blijkbaar verband om zit.
Waarom ben ik nog niet dood?
Al mijn vrienden staan om het bed, maar alleen Draco ontbreekt? Je bent wakker! Neville kijkt me opgelucht aan ik glimlach zwakjes naar hem.
Meid doe dat nooit meer! Zegt Luna.
Zoals we al een keer zeiden je hebt niet echt geluk kleine meid zeggen Fred en George in koor.
Ginny slaat ze tegen hun hoofd.
Siccy we dachten dat je dood was! Roept Ron.
Was ik dat maar zucht ik.
Nee! Dit keer is het Harry die wat zegt. Waarom dan niet zeg ik zachtjes.
Stacy het leven is rot voor veel mensen maar het moet nou eenmaal je moet van geluk spreken dat je vrienden hebt, sommige leerlingen hier op school hebben niemand! En worden dagelijks gepest.
Dankje voor je mededeling en mooie speech heb je vast lang voor geoefend! Zeg ik sarcastisch tegen hem. Hij kijkt nep gekwetst waardoor ik lach en hij grijnst terug.
Hermione trekt me in een ongemakkelijke omhelzing. Ik ben blij dat je nog leeft fluistert ze ik ook antwoord ik terug.

Ineens schiet me wat binnen. Severus! Ik wil opstaan maar val van de pijn weer terug. Waar is Severus! Gil ik. Hier antwoord een stem. Snape loopt naar me toe en glimlacht naar hem.
Je bent veilig! Zeg ik.
Ja tuurlijk ik ga niet zomaar dood hoor antwoordt hij.
Het spijt me zo. Het geeft niet weer glimlachen we naar elkaar en dan loopt Snape weer weg.

Iedereen kijkt me verbaast aan. Wat? Vraag ik. Je hebt Snape zo net laten glimlachen! Siccy je bent niet normaal! Zegt Fred. Weet ik zeg ik en we barsten allemaal in lachen uit.

2 dagen later mag ik weer vertrekken. Ik loop naar de Leerlingen kamer. Maar besef dan pas dat ik Klassenoudste ben en loop weer de kamer uit. Onderweg naar de toren hoor ik iemand zachtjes huilen. Ik loop nieuwsgierig op het geluid af. Het is Pansy. Pansy wat is er? Vraag ik. Ze kijkt me aan al het haat in haar ogen is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor verdriet. Ik heb ruzie met mijn vriendje snikt ze.
Ik ga naast haar op de grond zitten. Wat rot voor je zeg ik. Iedereen haat me! Ik heb niemand huilt ze. Nou als je wil kunnen we vriendinnen worden maar je haat me dus ik weet niet. Ik wil het wel antwoord ze en ik haatte je niet echt ik was gewoon jaloers omdat ik al jaren de aandacht van Draco probeer te trekken maar het nooit heeft gewerkt en bij jou werkt het wel. Oh antwoord ik alleen. Maar het was alleen om me bij Voldemort te krijgen zeg ik in mezelf. Ze staat op en ik volg haar voorbeeld ze geeft me een knuffel en loopt dan weer weg.

Vrolijk loop ik naar de toren. Draco ligt op zijn bed tv te kijken de bedden zijn uit elkaar.
Hey! Antwoord ik vrolijk.
Mhm is alles wat hij zegt.
Oké? Zeg ik verbaasd hij geeft me een koele blik.
Ik hou me mond maar.

Ik zit op het dak van Hogwarts. De sterren zijn zo mooi. Ineens verschijnt Voldemort voor me.
Hij heeft me vrienden vast. En Dood ze 1 voor 1. Ik wil gillen maar er komt geen geluid uit me mond.
Ineens staat Draco voor me hij heeft zijn toverstokje op mij gericht. Dood haar dood haar! Gilt Voldemort Draco doe het niet! Piep ik. Avada Kedavra ik val dood neer.

NEE! Gillend wordt ik wakker. Draco staat geïrriteerd voor me bed. Met een glas water.
Hier drink wat zegt hij. Nee! Laat me met rust!
Ik ren de kamer uit. Op naar de zevende verdieping.
Stacy laat ons moorden! Stacy laat ons moorden! Dit keer is het niet de vrouw maar een jongen van 13 jaar. Hij heeft overal bloed op zijn kleren en vieze handen met lange nagels. Dat is die jongen die mij moeder heeft gezien! Stacy laat ons moorden. Nee! Gil ik. De jongen komt op me afgelopen ik moet walgen van het rottendvlees dat ik ruik.
Je lijkt op je moeder zegt de jongen ik kan alleen maar stil naar hem kijken. Ze werd gek van ons en heeft ons laten moorden! Doe hetzelfde en wij laten jou met rust. Mijn moeder? Die heeft toestemming gegeven? Nee zei ik! En laat me nu met rust anders doe ik je wat! Gil ik naar hem.
Hij kijkt me gemeen aan en verdwijnt dan. Die is weg

Ik loop naar de zevende verdieping en denk aan een kamer dan verschijnt de kamer van Hoge Nood. Ik loop naar binnen het is nu een kamer wat best wel logisch is aangezien ik daar aan dacht. Ik plof op het bed neer en val in slaap.

Ik wordt wakker helemaal bezweet. Weer een nachtmerrie wanneer houd het op? En is het wel een nachtmerrie? Of gaat dit echt gebeuren?

Can't Trust YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu