Can't Trust You

053| Azkaban

Zonder te protesteren ging ik met hem mee.
Veel kans had ik toch niet, ik heb geen flauw idee waar mijn toverstok is. We verschenen bij een groot gebouwd genaamd Azkaban. Die plek ken ik maar al te goed.
Overmorgen zal je hoorzitting plaatsvinden en tot die tijd zul je hier moeten blijven legt Romeo me uit.
Ik knik en samen lopen we naar binnen waar ik me moet laten controleren door de beveiliging.

Ik zal je vertellen, die gasten zagen er niet echt vriendelijk uit.

Nadat Romeo mij tot ziens had gezegt en ik als antwoord maar kort knikte stapte ik mijn cel in. Het was er simpel.

Een bed, wc , een wasbak met een kleine spiegel en een heel klein raampje waar ik niet uit kon kijken omdat die hoog zat.

Ik ging op de bed zitten en begon voor me uit te staren, alle nachten en dagen bleef ik voor me uitstaren.

<<>>

Nerveus kamde ik mijn haren vandaag was de hoorzitting en ik was erg zenuwachtig. Ik heb geen idee hoe dit zal verlopen.
Ik zal sowieso moeten boeten voor hetgene wat ik heb gedaan.

Dat overduidelijk.

Na nog 10 minuten te lopen ijsberen in me kamer wordt ik opgehaald door een bewaker genaamd Leonard, dat is echt een chagrijnig mens. Dat zag ik nou meteen al aan hem.

Hij begeleid me naar de plek waar ik moet zijn en laat me achter voor een groot deur die naar de hoorzitting lijdt. Eigenlijk best dom, ik kan zo weg.
Niet dat ik dan van plan ben ofzo. Geen idee waar ik heen zou moeten.

Okay daar sta ik dan.
Awkward voor een grote deur en ik ben beetje in paniek.

Okay Stacy, diep ademen.
Ik deed wat ik mezelf zei en ademde diep in en uit.

Ik raap genoeg moed bij elkaar en open de deuren.

Ik zie hoe iedereen me aan zit te staren.
Romeo Wolkenveldt knikt naar me. Ik glimlach.
Maar voor heel eventjes.
Die knik was niet boos of lief het was gewoon normaal, bijna vriendelijk zelfs en ik ben er tevreden mee.

Ik hoor iemand zeggen dat ik in de stoel moet gaan zitten en ik kijk om me heen en zie in het midden van de zaal een grote stoel staan. Ik loop er naartoe en ga er voorzichtig op zitten meteen voel ik dat er touw om me voeten en handen verschijnen.
Het snijdt in mijn vel en ik kreun zachtjes van de pijn, meteen gaan ze wat losser zitten en in me hoofd bedank ik degene die hiervoor heeft gezorgd duizenden keren.op

Ik hoor iemand zachtjes kuchen en kijk omhoog.
Vandaag zijn we bijeengekomen voor de hoorzitting van Stacy Wright en blablablabla (Ik ben er niet goed in om al die intelligente en saaie shit te schrijven ahah) Tijdens het opnoemen van de daden die ik heb gedaan voelde ik de knoop in mijn maag veel en veel groter worden. -het uitmoorden van onschuldige gezinnen, mensen dingen dwingen met de Imperiusvloek en allerlei diefstallen op bijzondere spullen eindigt Romeo zijn lijstje. Bij die laatste dingen kijk ik verbaasd omhoog. Dat was niet waar! Ik zou nooit een onschuldig gezinnetje vermoorden of ergens voor laten dwingen! En welke bijzondere spullen heb ik ook gestolen ?

Waarom kijk je verbaasd bij die laatste dingen? Vraagt Romeo me.
Ik kijk hem met knipperende ogen aan, omdat ik het niet kan gedaan hebben! Waarom herinner ik me niks? Weet u zeker dat dat van mij was? Hij knikte en mijn kleine hoop verdween nu ook.

MAAR DAT IS ONMOGELIJK! Roep ik snikkend. Ik hoorde iemand achter me opstaan en draai me voor hoeveel ik kan om.
Ik zag dat diegene Hermione was.
Wat doet zij hier ? Ik zie dat al mijn oude vrienden daar ook zitten zelfs Pansy.

Och wat gezellig dit.

Ik denk dat Stacy half gelijk heeft begint Hermione, begin ik nu ook nog eens gek te worden ofzo? Hoe kan je half gelijk hebben? Wordt helemaal mooi zo! Denk ik sarcastisch.

Voldemort begint Hermione weer *ze spreekt de naam nog steeds met angst uit* heeft een eigen spreuk gemaakt, en Stacy was de eerste waarop hij het ging uitproberen.

Stacy, ken jij die spreuk nog? Vraagt iemand in de zaal waar van ik de naam niet ken. Ik knik zachtjes.
Het was iets van Imperiusa Totalus Maximus vertel ik.

Je hoort gemompel door de zaal en Hermoine die haar keel weer schraapt om haar verhaal te vervolgen.
Imperiusa totalus maximus? Vraagt ze me waarop ik knik.
Nou dan is dat niet zo lastig, Imperiusa komt van de Imperiusvloek en als je totalus of maximus ergens achter voegt wordt de spreuk groter en krachtiger en Voldemort heeft ze allebei gebruikt dus de spreuk moest wel extreem zijn geweest, het enige waar die geen rekening mee heeft gehouden dat het door al die kracht een vloek is geworden. En een vloek kan verbroken worden en in dit geval was het door iemand te zien sterven waarvan je hield en waarschijnlijk kan het ook zijn dat Voldemort dacht dat niemand meer van Stacy hield of dat Stacy zelf niemand meer had waarvan ze echt hield.
Wat wel zo was, eindigt Hermione en dat laatste zacht gezegt.

Ik probeerde me tranen te negeren wat nog aardig lukte ook en knipperde alleen maar een paar keer snel met me ogen. Romeo leek een tikkeltje verbaast en keek van Hermione naar mij er ontstond een diepe frons op zijn gezicht en uiteindelijk zei hij: "laten we dan maar beginnen met erover te stemmen"

Stemmen? Waar hebben ze erover? Waarover gaan ze stemmen?

Wie stemt ervoor dat Stacy schuldig is? Hoor ik een oude vrouw zeggen.
Een aantel handen gaan de lucht in. En wie stemt ervoor zat ze ónschuldig is? Ik zie weer een aantal handen de lucht in gaan, ik probeer ze te tellen maar dat lukt niet.

Stacy Wright, je bent vrijgesproken zegt Romeo met een kleine glimlach. Ik staar een beetje voor me uit te staren. Vrijgesproken? Dat is onmogelijk! Misschien mag hier het grote deel wel vinden dat ik onschuldig ben maar als je de hele toverwereld bijvoorbeeld zou laten stemmen wordt ik zo naar Azkaban gestuurd.

Iedereen is al bezig met op te staan en sommige willen aanstalten maken om weg te lopen.

NEE! Gil ik ineens, iedereen draait zich om en kijkt me verbaast aan.
En ik zeg dan waarschijnlijk iets wat nog nooit schuldige die is vrijgesproken heeft gedaan :

"Ik ga naar Azkaban"!