045| Je kunt zo'n iemand toch niet vermoorden?

175 10 1
                                    

Ik raak in trance als zijn ogen contact maken met de mijne en ik zie allemaal beelden voor me...

Nerveus zit ik op de kruk de hoed zegt dingen waar ik niet veel van begrijp.
SLYTHERIN!  Roept het dan. Niet begrijpend loop ik naar de tafel en staar bang voor me uit.
Maar jij bent een Modderbloedje! Roept Pansy Parkinson boos naar me. Iedereen aan de tafel begint me uit te schelden en de tranen zwellen op.
Ik kijk naar de lerarentafel er zit een man aan. Het hoofd van de school hij kijkt me aan glimlacht naar me en knipoogt.
Mijn tranen verdwijnen.

..............

Huilend ren ik naar een hoekje in de school.
Rot kinderen! Rot school!
Rot Slytherin! Stacy?
Ik kijk op in een paar helder blauwe ogen die vrolijk twinkelen.
Perkamentus?
Snel veeg ik mijn tranen weg en sta op.
Gaat alles goed met je vraagt hij zorgelijk.
Ik schud mijn hoofd en hij trekt me in een vaderlijke knuffel.

..........

Stacy je moet erg voorzichtig zijn met je krachten!  Zegt Perkamentus tegen me.
Ik knik en loop weg.

Hij staart me na.
Arme meid.

..........

Hij loopt weg.
Daar had ik veel aan zeg.
Met Draco loop ik terug naar de Leerlingen Kamer. Wat doe jij met dat Modderbloedje! roept Pansy naar ons.
Ineens verschijnt Perkamentus midden in de kamer.
Stacy is geen Modderbloedje maar een volbloed heks! Haar achternaam is Wright en de redenen hoeft niemand te weten. En mevrouw Parkinson als ik u dat nog 1x hoor zeggen mag je een maand nablijven!
Hij knipoogt naar me en verdwijnt weer.
Iedereen staart me verbaasd aan en ik loop met een glimlach mijn kamer in.

.........

Gedachten zie ik weer voor me al die tijd met elkaar zie ik voor me.
Ik laat mijn toverstok zakken. Hoe kan ik iemand vermoorden die om me geeft en me altijd met alles heeft geholpen?

Dat kan ik niet doen.
Nee zeg ik dan.
Ik doe het niet!
Bellatrix kijkt me moordend aan en roept dan tegen Draco dat hij het moet doen.
Draco trekt zijn toverstok en richt hem op Perkamentus.
Maar ook hij houdt het niet vol door de woorden van Perkamentus en laat de toverstok weer zakken.

Precies op dat moment komt Severus de kamer binnen. Severus? Vraag ik verbaasd aan hem, hij geeft je een vreemde blik waardoor ik meteen stil ben.

Severus alsjeblieft
Smeekt Perkamentus.

Avada Kedavra!

Perkamentus valt uit het raam.

HOE KON JE!
Schreeuw ik naar hem.

Dooddoeners pakken me vast en ik kijk voor de laatste keer naar de plek waar hij heeft gestaan.

De man die mij hiervoor al die tijd heeft gewaarschuwd is dood.

Door mij.

Can't Trust YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu