Can't Trust You

043| Verdwijnkast

Het einde van het schooljaar is alweer in zicht en we hebben de opdracht nog steeds niet voltooid. De Duistere Heer is kwaad en dat moet snel veranderen.
Alhoewel hij mij niet zo veel kan doen kan hij alsnog Draco vermoorden.
En ik hou dan niet meer van Malfoy maar ik mezelf belooft om hem te beschermen.

Hij is weer helemaal beter maar we praten er nooit over wat er in de wc's is gebeurd.
Als ik er over probeer te beginnen gaat hij gauw over iets anders praten.
We zijn officieel uit elkaar maar volgens mij accepteert hij dat niet.
Dan heeft hij maar pech, ik hou niet meer van hem.

Ik zit in het gras wat voor me uit te staren denkend over al mijn macht en over al die onschuldige honderden mensen die ik heb vermoord. Niet dat ik spijt heb. Het kon me niets schelen om die smekende gezichten te zien. Het was vermakelijk.

Vilijn! Hoor ik iemand achter me roepen.
Ik draai me zuchtend om.
Ja? Vraag ik verveeld aan Malfoy. Hij heeft mijn dagdromen verstoord en ik hou er niet van als iemand mijn dagdromen verstoord.
Kun je mee lopen? Vraagt hij me. Met tegenzin sta ik op en loop mompelend achter hem aan.
We zijn op de zevende verdieping en gaan De Kamer Van Hoge Nood in die nu echt een bende is.
Er staan overal rijen met kasten en hoopjes oude tover spulletjes.

We stoppen bij een oude kast. Wat moeten we met dit oude ding! Roep ik naar hem.
Dat is niet zo maar een kast, het is en Verdwijnkast verteld hij me. Dus?! Vraag ik verveeld. Dus we kunnen de Dooddoeners naar Hogwarts brengen die ons kunnen helpen met de opdracht vervullen legt hij uit. Ik kijk wat interessanter naar de
Verdwijnkast.

Alleen hij is stuk.
Mijn gezicht verandert meteen hoe bedoel je hij is stuk! Nou zoals ik het zeg hij is stuk maar ik ben bezig om hem te maken en hij is volgens mij al klaar maar ik moet het nog testen zegt Malfoy zachtjes.
En hoe test je zo'n ding? Vraag ik.

Hij loopt weg en komt even later terug met een wit vogeltje dat hopeloos tjilpt in zijn hand.
Malfoy zet het vogeltje in de kast en we horen de vleugels wild tekeer gaan. Hij loopt naar de kast toe en zegt een onbekende spreuk
Het klonk iets als Harmonia Nectere Passus
Het getjilp is niet meer te horen en de vleugels stoppen ook.
Langzaam doe ik de kast open en hap naar adem.
Het vogeltje is weg.
Ik zie dat Draco ook met grote ogen naar de lege plek in de kast kijkt.
Dan doet hij de deur weer dicht en fluistert precies dezelfde spreuk
Harmonia Nectere Passus
Het blijft stil. Geen geluid
Het heeft niet gewerkt.

Draco kijkt net als ik teleurgesteld naar de kast en doet de deur open.
Ik zie dat hij naar adem hapt en met grote ogen erin kijkt. Ik ga way dichter naar hem toe zodat ik kan zien wat er gaande is.

Het heeft wel gewerkt.
Het vogeltje ligt levenloos in de kast.
Ik trek een vies gezicht en pak het beestje op.
Ik loop naar 1 van die rijen. Als ik de prullenbak zie gooi ik het beest erin en knik tevreden.

Malfoy staart me met open mond aan en ik glimlach naar hem.
We kunnen eindelijk onze opdracht voltooien.

----------------------------

WHAHA gemeen zijn is leuk! Dit boek is bijna ten einde, ik weet hoe alles gaat aflopen maar ik moet er alleen nog dingen omheen verzinnen zodat het boek toch nog een beetje langer zal zijn en de hoofdstukken beter.
Hou van jullie mensjes!
Kusjes Anna