Can't Trust You

036| Raar gesprek

Langzaam knik ik van ja

Okeey is alles wat Malfoy zegt hij staat op strijkt zijn pyjama goed en loopt weer weg hij draait zich nog even om. Bedankt zegt hij tegen me. Ik knik alleen maar en blijf roerloos staan. Dat was raar.

Als ik wakker word zie ik ineens iemand voor me bed staan. Broer? Zeg ik.
Hallo zus hij knikt naar me. Wat is er? Ik wou je wat vragen is zijn antwoord. Ik kijk hem verbaasd aan. Waarom heb je verband bij je ribben en arm? Vraagt hij me. Hij lijkt echt geïnteresseerd wat je niet verwacht van De Duistere Heer.
De dag voor ik weg ging stond ik te zoenen met iemand en dat zag Malfoy me hij noemde me vieze slet en verlamde me toen heeft hij me in mijn ribben getrapt die nu gebroken zijn en is toen weggerend maar zijn groepje is nog verder gedaan en toen heb ik laten moorden vertel ik hem. Hij kijkt me beetje geschrokken aan wat natuurlijk nep is aangezien hij niks kan voelen. Ineens verdwijnt hij. Ik plof weer in me bed. Dat was behoorlijk eng.

Ineens hoor ik iemand gillen ik besef dat het niet zomaar iemand is.
Draco is degene die nu aan het gillen is! Wat gebeurd er ooit?
Ineens weet ik het ik sla me handen voor me gezicht en kreun Voldemort is hem nu aan het mishandelen om wat hij mij heeft aangedaan. Misschien verdient hij het ook.... Nee zo mag je er niet over denken Stacy! Roep ik tegen mezelf maar misschien heb ik gelijk.... toch? Trillend luister ik naar het geschreeuw dat klinkt niet al te goed.

Uit angst loop ik op het geschreeuw af ik zie dat veel dooddoeners in een kring staan en Draco ligt in het midden te gillen van de pijn, Narcissa zit verderop zachtjes te huilen en Lucius troost haar. Ineens kruisen onze blikken elkaar en ze kijkt me vol verdriet en haat aan. En ze heeft gelijk ik ben een verschrikkelijk mens.
Ik ren naar buiten en hoor iemand achter me aan gaan.

Bellatrix komt naast me zitten en ik zie dat ze haar tranen wegveegt.
Het spijt me zeg ik. Ze knikt alleen maar en staart roerloos voor zich uit. Heb jij dit veroorzaakt? Zegt ze.

Ja...

Expres?

Nee...

Wat dan?

Ik had het aan mijn broer verteld wat hij me had aangedaan maar ik wist niet dat dit zou gebeuren.

Oh..

Bellatrix ik vind het echt erg ik meen het ik zag de blik in Narcissa's ogen ze staarde me vol verdriet en haat aan. En ze heeft gelijk ook! Hoe kon ik dit ooit doen ergens wist ik wel dat dit zou gebeuren maar ik deed verdomme niks! Ik zit zachtjes te huilen. Bella slaat een arm om me heen en trekt me in een omhelzing.
Ik vergeef je fluistert ze in me oor ik bijt op me lip en zeg niks terug maar ik knuffel haar wat steviger. Mensen onderschatten andere mensen echt veel te vaak er is niks meer over van de gemene Bellatrix die iedereen pijn doet met haar mes, nee nu is het Bella waar je rustig mee kan praten en wie een goeie vriendin is ook al heb je haar iets ergst aangedaan.

Sorry kort hoofdstukje ik wist niks meer. Ik probeer andere langer te maken maar ik beloof niks!

Trouwens ik ben bezig met nieuwe boek! Het komt binnenkort online en het zou geweldig zijn als jullie dit ook zouden gaan lezen! Hier heb je de bio alvast:

Hopeloos

Anna's leven is een hel sinds eind groep 7 is het nooit meer hetzelfde geweest alles gaat fout!
Ze is haar leven helemaal zat en haar vriendinnen kunnen haar niet helpen.
Wat kan Lily doen om haar vriendin te redden? Kan ze sowieso nog wat doen? Of is het al te laat...
En hoe zit het met Maya? Is ze wel echt degene die iedereen denkt dat ze is?