Bundan tam 15 yıl önce okulumuza nakil gelmişti begüm. Hiç unutmuyorum annesinin sınıfımızın kapısını çalıp öğretmenimize begümü emanet edişini. Çok ürkekti begüm çekingen duruyordu o temheşir konan koyu yeşil tahtanın önünde. Boynu yere eğikti ve kaçamak bakışlarıyla arada sınıfı süzüyordu. Öğretmenimiz önce kendi tanıştı adını ve soyadını sordu....
Öğretmenimiz : Adın ne güzel kızım ?
Begüm : Begüm KORKMAZ öğretmenim dedi.
Sonra öğretmenimiz bizlere dönerek tanıştırdı yeni sınıf arkadaşımızla. Ogün adını mıh gibi kalbime yazdım. Sonuçta öyle yada böyle evleneceğim kızdı artık o benim.
Begüm sıcak kanlı bir kızdı hemen uyum sağlamıştı sınıfa herkesle iyi anlaşıyordu ve yeni yeni fark ediyordum Begüme karşı duygular besleyen tek ben değildim, sınıfımızda benden kalıplı uzun boylu arkadaşlarım vardı,ne zaman Begümle yan yana gelsem hepsinin gözleri üstümde olurdu. Açıkçası korkardım onlardan.
Begüm hemen yan sıramda ki sınıf arkadaşım olan derya ile oturuyordu ders aralarında takip ediyor ders esnasında ise fark ettirmeden süzüyordum ve begümün dikkatini çeke bilmenin yollarını arıyordum.
Bir plan yapmam gerekiyordu. Fakat planı yaparken sınıfımdaki yarma arkadaşlarımı unutmam gerektiğini biliyordum ona göre bir yol çizmem gerekiyordu ona göre bir plan yapmam gerekiyordu ve uzun zaman sonra yapmıştım planımı. Her şeyi planlamıştım sadece geriye uygulamak kalmıştı...
