CHAPTER 8

7.7K 167 0
                                        

Ilang araw na ang lumipas simula nung araw na dinala ako ni Tristan sa mansyon nila. Well, that day went well.

Tristan cooked a food for us. Pero hanggang sa hapagkainan ay hindi parin talaga nawawala ang tingin at ngiti na yon ng donya.

Hindi ko alam kung ano ang meron. Maayos naman ang trato niya sa akin at masasabi ko na mabait siya. But deep inside, I know that there's something wrong.

And one thing more, she wants me to call her "granny", which is very unsual. That's why I'm still wondering until now.

Nakakakilabot man ang ngiti at tingin na iginawad sa akin ng donya ay mas pinili ko paring lumapit upang salubungin siya. Hinubad ko pa ang pumps ko at tsaka dahang-dahan na lumapit sa kanya.

"Magandang tanghali po." Magalang kong bati na may kasama pang pagyuko.

"What are you doing, hija?" Nagtatakang tanong niya sa akin at tsaka bahagyang tumawa.

"Hmm. P-po?" Nahihiya kong tanong sakanya.

"Come on! Hug me." Para bang excited na sabi niya at tsaka binuka ang mga braso niya upang mayakap ko siya.

I am so clueless that's why I looked at him. There, he is standing behind his granny. As usual, ganon parin. Wala ulit akong mahanap na kahit anong emosyon sa kanyang mukha. His facial reaction is still the same.

Nang makita niya akong nakatingin sa kanya ay  pinagtaasan niya lang ako nang dalawang kilay at para bang sinasabi nito sakin na, "Go and hug my grandma. Naiinip na ako dito."

Kahit nagtataka ako ay lumapit parin ako sa donya at marahan itong niyakap. Ganon din naman ang ginawa niya.

"Feel at home lang, hija. Don't be shy." Mahinang bulong niya sa akin.

Our Steamy MistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon