AŞKOPAT

Ameliyat

Multimedyada Yağmur

"Senin burda ne işin var "

"Annen ve senden özür dilemeye geldim "

"Hemen hayatımızdan da burdan da çık git"dediğimde anmeme döndü

"Ben senin hasta olduğunu yeni öğrendim bırakta yanında olayım"dedi ve anneme beklentiyle baktı

"Peki kızım bırakta burda dursun"dediğinde anneme şok olmuş bir şekilde bakıyordum

"Ama bu seni affettiğimiz anlamına gelmiyor dimi anne "dediğimde annem bişey diyemedi ve bende burda daha fazla durmak istemedim ve kendimi sinirle dışarı attım

Annem hala o adama nasıl inanabiliyordu aklım almıyordu

Birden omzuma birinin dokunduğunu hissettim arkama döndüğümde yoğun koyukahverengi bir çift gözle karşı karşıyaydım

"Yağmur babamla ne konuştun sen"

"Ama sen nerden.."

"Yağmur o bar benim ve öğrenmek hiçde zor değil babamın odasına gitmişsin ve uzun sayılabilecek bir süre çıkmamışsın"

"O gün çalıştığımın parasını almaya gittim"

O ise gülmeye başladı "Böyle basit şeylerle babam asla uğraşmaz nolduğunu bilmiyorum ama öğrenicem"

"Bunu sormak için mi geldin"dediğimde tam cevap vereceği sırada Demir yanımıza gelmişti

"Yağmur anneni ameliyata almak üzereler annen seni çağırıyor"

"Tamam gidelim o zaman"

"Tamam sen git biz demirle biraz sohbet ediceğiz"Dedi burak ve demirde onaylayınca fazla üstelemeden ama birbirlerini öldürecek gibi bakmalarından bu konuşmanın harraretli geçeceğini anlamıştım

annemin odasına yürümeye başladım ve tam annemin odasının önünde biricik üvey babamı telefonla konuşurken görünce durdum ve ne konuştuğunu duymaya çalıştım bu adam kesin bişeyin peşindeydi

"Tamam abi merak etme o parayı bulucam doktorla konuştum ameliyat parasını ödemişler o kadar parayı ödeyebildiyseler benim borcada bir el atarlar o iş bende abi neyse görüşürüz"deyip telefonu kapattı şimdi neyin peşinde olduğunu anlamıştım

Hemen sinirle yanına gittim ona bunun hesabını soracaktım

"Sen ne pislik bir adamsın ya annem bu durumdayken sen hala kendini düşünüyorsun"

"Yağmurcum ne alakası var ben tabiki de anneni düşünüyorum"

"Söylediklerin hepsini duydum hala ne oyununu oynuyorsun"

"Madem duydun o zaman bana yardım edeceksin "deyip kolumu sıkınca kolumu ondan kurtarmaya çalıştım o anda burak gelip o adama kafa attı

"Senin burda ne işin var ben sana bidaha yağmura bulaşmıyacaksın demedim mi lan "

"Tamam burak zaten o da gidiyordu "dediğimde o da hemen başını sallayıp burdan uzaklaştı

"Bu adamın senle ne işi var"

"Önemli bişey değil annemin eski eşi sen gelmeseydin de halledebilirdim "

"Yağmur neden yanında olmama izin vermiyorsun bu kadar mı nefret ediyorsun benden "

"Benim annemin yanına gitmem lazım"deyip ordan ayrıldım ve annemin yanına gttim elbetteki ondan nefret etmiyordum hatta ona.. neyse ondan uzak durmam gerekiyordu

Annemin odasına girdiğimde annemi ameliyata hazırlıyorlardı hemen bir kaç adımda annemin yanına gittim

"Kızım eğer ameliyattan sağ çıkamazsam.."

"Hayır annem sen ordan sağ çıkacaksın biz senle yeni bir hayata başlıcaz ve çok mutlu olucaz lütfen böyle düşünme "

"Olsun yinede eğer sağ çıkamazsan sakın kendini üzmeyeceksin ben belki bundan sonra yanında olamıyacam ama hep seninle olucam sakın unutma bunu "de dediğinde göz yaşlarıma engel olamadım ve anneme sımsıkı sarıldım

Ve annemden ayrıldığımda onu sedyeye uzandırdılar bende onu ameliyat kapısına kadar götürdük

Sanki son kez beni görecekmiş gibi bakıyordu bende ona dikkatlice bakıyordum sanki yüzünü ezberlemeye çalışıyordum

Ameliyat başlayalı bir saat olmuştu ve benim içimde kötü bir his vardı yarın annemin olmadığı bir dünyaya gözlerimi açabilirdim

Ne zaman bilmiyorum biranda uyuyakalmıştım kulağımda ılık bir nefes hissetmiştim sanırım biri kulağıma bişey fısıldıyordu ama bu anlayamayacağım kadar kısık bir sesti gözlerimi açtığımda bir hastane odasında burağın yanında uyanmıştım ve bu beni şaşırtmıştı

"Ben nasıl.. noldu da senin yanında uyandım "

"Çok yorgundun uyuyakalmıştın bende seni bir odaya taşıdım beni bırakmadın bende yanında uzanmak zorunda kaldım"dediğinde biranda yattığım yerden zıpladım

"Annem annem nasıl ameliyattan çıktı mı burak lütfen bana doğruyu söyle annem iyi mi"

"Dur yağmur sakin ol annen daha ameliyattan çıkmadı"

Hemen yataktan kalkıp ameliyatın olduğu kata çıktığımda doktor çıkmıştı ve arkadaşlarıma birşeyler söylüyordu hemen oraya doğru koştum

"Doktor bey annem nasıl iyi mi "dediğimde herkes susmuştu konuşmuyor doktora döndüğümde

"Yağmur hanım üzgünüm annenizi kanamasını bir türlü durduramadık malesef annenizi kaybettik"

Okuduğunuz için teşekürler oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın yorumlarınızı bekliyorum :-)