AŞKOPAT

Kovuldun

Multimedyada Yağmur

Çocuk burağın kafasında şişe kırdıktan sonra burak yere yığıldı

Hemen yanına gidip başını kucağıma aldım elime sıvı birşeyin temas ettiğini hissettim elimdekinin kan olduğunu görünce gözümden düşmek için hazırlanan yaşlara engel olamadım

Bir anda burağın başı ellerimin arasından çekildi ve bu kişi burağın babası olduğunu görünce yutkunmama engel olamadım

Necmi bey bana öldürücü bakışlarla bakarken eğer bakışlarla insanlar öldürülebilseydi ben şu anda ölmüştüm diye düşünüyordum

Necmi bey o soğuk sesiyle
"kovuldun! Ve eğer seni bir daha burağın yanında görürsem kendini ölmüş bil" dedi sininirli bir tonda

ve adamlarına emirler saydırmaya başladı Daha fazla burda duramazdım ama burağı merak ediyordum benim yüzümden kafasında şişe kırılmıştı ama babası onu hemen hastaneye götürüyor eminim iyi olacaktır en iyisi gitmek

Hemen çantamı alıp bardan çıktığımda barın arka kısmından bazı sesler duydum ve merakıma yenik düşüp oraya doğru ilerledim

Üç dört siyah takım elbiseli adam burağın başında şişe kıran adamı pataklıyordu

Hiç acıyasım gelmemişti sonuçta onun yüzünden ilk günden kovulmuştum ohh beter olsun

Bugün aldığım avans sayesinde en azından eve gidebileceğim için seviniyordum hemen bir otobüse binip eve gittim

Eve geldiğimde halamlar uyumuştu bende ses etmeden odam gittim

Yatağıma uzandığımda burağın gözleri o yoğun bakışları gözümün önüne geliyordu onu o kadar merak ediyordum ki onu görmeliydim en azından bir teşekkür etmeliydim ama Necmi beyinde beni mezara koymasını istemiyordum tabiiki

Bu düşüncelere o kadar çok dalmıştım ki telefonumun zil sesi beni kendime getirdi

Arayan annemdi hemen beklemeden açtım

"Alo kızım"

"Annem"

"Kadir istanbula geldi seni aramaya engel olmaya çalıştım ama yapamadım "

"Merak etme annem o pislik bir daha bana yaklaşamaz haddini bildirdim ona daha doğrusu bir arkadaşım sayesinde"

"Ohh çok şükür de kimmiş bu arkadaş bakayım"

"Boşver şimdi sen onu da şey anne bak lütfen boşan o pislikten ben ikimizede bakarım "

Annem bir süre düşündü ve
"Peki kızım seni oralarda yalnız bırakmak içime sinmiyordu zaten"dedi

"Harikasın annem ya "dedim ve bu duyduğum şeyler üzerine sevinç dansımı yapmayaya başladım

Annem beni çok iyi tanıdığından şu anda ne yaptığımı çok iyi biliyordu

"Deli kız neyse ben kapatayımda biraz ders çalış sen hadi görüşüz"dedi ve telefon görüşmemiz böylece sonlanmış oldu

Annem yarın buraya geliyordu ve biz yeni bir hayata başlayacaktık

Aniden telefonuma mesaj gelince bakmak için sevinç dansıma bir süre ara verdim

Gönderen:Burak

"Hemen aşağı in seni görmem lazım "

Bu okuduklarım üzerine hemen aşağı indiğimde başında sargı bezi sarılı bir burak görmek beni suçlu hissettirmişti

Kendime engel olamayarak ona doğru yürüyüp sarıldım burak başta şaşırsa da sonra o da karşılık verdi kaslarını ve o yoğun kokusunu hissetmek garip hissettirmişti ama yine de ona sarılmak çok huzurluydu ve nihayet bunun yanlış olduğunu düşünerek buraktan ayrıldım

"Şey teşekkür ederim benim için kavga ettin "

"Senin yerinde kim olsa aynısını yapardım sana özel bir sey değildi yani"

Nolmuştu buna böyle dengesiz işte ahh ben de niye havalara girdiysem

"Ya öylemi o zaman buraya niçin geldin bunları söylemek için mi öyleyse hiç zahmet etmeseydin "dedim ve arkamı dönüp gidecekken kolumdan tuttu

"Hayır babam seni işten kovmuş ki bence iyi yapmış orası sana göre değildi bu yüzden sana uygun bir iş ayarlıyacam"

"İstemez ben bulurum bir iş "

"Hayır ben ayarlarım dedim "

"Bak seninle daha fazla konuşmak veya görüşmek istemiyorum anladın mı o yüzden lütfen kolumu bırakta eve gidebiliyim"

Kolumu bıraktı ve bende bu dengesizin yanında daha fazla durmak istemediğim için eve gittim

Burak'tan

Gözlerimi açtığımda hastenedeydim ve bir hemşire kafamda durmuş pansuman yapıyordu

Kafam ağrıyordu ama umrumda değildi çünkü yağmur nasıl diye merak ediyordum

Kalkmak istediğimde hemşire buna izin vermedi

"Beyfendi pansuman bitmek üzere lütfen bitmesini bekleyin"

Onu dinlemeyip kalkmak isteyince içeri babamın adamlarından biri girdi

"Efendim bir sorun mu var"

"Yağmur nerde "

"Babanız onu kovunca bardan ayrıldı"

Hemen yağmurun yanına gitmek için ayağa kalkıp odadan çıktım neyseki pansuman bitmişti ve bu sefer hemşire de engel olmamıştı odadan çıktığımda babamla yüz yüze geldik ve bana o kan donduran sesiyle

"Yağmuru aklından çıkartacaksın yoksa o küçük kız için hiç iyi olmaz"dedi

Okuduğunuz için teşekkürler:)))