Yağız'dan
Tam arkamı dönüp gidecekken bir silah sesi duymuştum ve o anda olduğum yerde durmuştum onun yağmur olmamasını umarak arkama döndüğümde yağmur kanlar içinde yerde yatıyordu
******
Ameliyat odasının önünde endişeyle bekliyordum onu koruyamamıştım kendi iğrenç hayatım yüzünden ona bağırıp onu yalnız bırakmıştım ve şimdi delirmek üzereydim kafamı iki elimin arasına alıp saçımı çekiyordum o sırada yağmurun babası ve teyzesinin geldiğini gördüm
Hemen ayağı kalktığım zaman babası gelip bir anda yüzüme çok sert bir tokat atmıştı
Kafam yana yatmamıştı ama gözlerine bakamıyordum
"Onu yağmurumu nasıl koruyamazsın lan sen hani bu civarın en iyi korumasıydın hani onu canından iyi korurdun" dediğinde gözümden bir damla yaş süzülmüştü evet benim yüzümdendi ona sahip çıkamamıştım
Daha fazla orda duramayacağı anlayıp dışarı çıkmaya karar verdim
Tam merdivenleri inip kapıdan çıkacağım sırada bir sedyeyi içeri taşıyorlardı
Dikatlice baktığımda sedyede yatanın yağmurun yanında defalarca gördüğüm çocuk olduğunu farkettim yağmurun yanındaki amelyat odasına aldıklarında arkadaşı olduğunu tahmin ettiğim onu taşıyanlardan birine sorduğumda
"Hastaneden aradıklarında o da ani bir hızla hemen arabaya atladı alkollüydü ve çok ağır bir trafik kazası geçirmiş "dediğinde üzülmüştüm onu sevememiştim bir türlü ama haberi alınca kaza geçirmiş olmasına üzülmüştüm benim beceriksizliğim yüzünden bir kişinin hayatı daha riksteydi
Yağmurun durumunu öğrenmek için yürüdüğümde o çocuğun ailesi olduğunu tahmin ettiğim birileri koridoru ayağı kaldırmıştı
"Eğer oğluma bişey olursa bu hastaneyi ayağı kaldırırım anladınız mı beni" dedi siyah takım elbiseli bir adam yağmurun babası yanına gelip onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama pek sakibleşecek gibi değildi
Bir anda yağmurun bulunduğu ameliyat odasından bir hemşire çıktığında hemen başına toplanmıştık
"Yağmur hanımı kaybetmek üzereyiz acil organ nakli yapmak zorundayız "
Yağmur'dan
Gözlerimi açtığımda yemyeşil bir bahçedeydim nerde olduğumu merak edip yürüdüğümde burağı görmüştüm
Çok yakışıklı görünüyordu ve yüzünde en beğendim gülüşü vardı yanına gidip sımsıkı bir şekilde sarıldım ayrıldığımızda gözünden bir damla yaşın omzuma düştüğünü farkettim
"Ben gidiyorum çenebaz benim kalbim sende oldukça beni sevmeye devam et olur mu"dediğinde anlam verememiştim
"Nereye gidiyorsun Burak noldu"
"Seni çok seviyorum yağmur" deyip dudağıma uzun bir öpücük bırakmıştı
"Ben de seni çok seviyorum ama neden"dediğimde bu cevabıma gülümseyip beyaz bir ışığa gitmişti
O anda kulağımda bir takım sesler duymuştum ve gözüme giren ışık gözlerimi acıtıyordu
"Ah uyanıyor galiba"
"Allahım şükürler olsun"
Görüntü netleştiğinde babam ve teyzemi başımda bulmuştum
"Yağmur iyi misin bir aydır komadaydın"
"Burak nerde" dediğimde ikiside üzgün bir şekilde başlarını eğmişti
"Burak nerde dedim size"dedim biraz daha sesimi yükselterek ona birşey olmuş olması ihtimali bile beni korkutuyordu
"Sen ölmek üzereydin ve burakta senin haberini aldıktan sonra kaza geçirmiş daha sonra.."
"Daha sonra ne!!"'
"Doktorlar burağın kanamasını bir türlü durduramadı ve ailesi de ölünce onun kalbini sana bağışladı ve sen şuan Burak sayesinde hayattasın"dediğinde babamın suratını yaşlar yüzünden net göremiyordum
BURAK ARTIK YOKTU BENİM YÜZÜMDEN ARTIK ONU GÖREMEYECEKTİM
Bu düşünceler beynime nufus ederken hemen kolumdaki kabloları söktüm ve o odadan çıktım babamın peşimden gelmesi umrumda bile değildi
Hastanenin çatısına yalın ayak çıktığımda aklıma o gün gelmişti annemin öldüğü gün... Burağa aşık olduğum gün...
O gün beni ordan atlamaktan Burak kurtarmıştı ama artık o yoktu beni çekip kurtaracak bir burakta yoktu
Artık gözlerimin yaşlarından hiçbirşey göremiyordum tam burağa kavuşmanın hayaliyle adım atacağım sırada biri kolumdan tutmuştu
Burağı görme umuduyla arkama döndüm ve korumamı gördüğümde gözümden bir yaş daha akmıştı
"Niye beni kurtardın o benim yüzümden öldü "dediğimde beni göğsüne yaslamıştı
"Bak burak sana o kalbi yaşaman için verdi onu içinde yaşatmalısın”
Arkama dönüp baktım endişe dolu gözlerine son bir gülümseme armağan ettim gönülsüzce
“ O kalple bir başkasını sevemem burak yoksa yaşamam anlamsız ” deyip kendimi ona kavuşmak hayaliyle sonsuz bir boşluğa bıraktım
~SON~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKOPAT
Ficção AdolescenteBirbirine zıt gibi görünen iki karakterin bir elmanın iki yarısı olmasının hikayesi... Yağmur ve Burak bu iki karakter birbirlerine aşık olabilirler mi
