Multimedyada Burak
Bu dediğim üzerine ne dedim ben ya diye kendimi kendimi sövmeye başladım
Burağın yüzünde ise kocaman bir gülümseme oluştu
"Demek benden uzak duramıyorsun iyi o zaman bende bir itirafta bulunayım bende senden uzak duramıyorum"dedi
Ve gözlerime yoğun bir şekilde bakmaya başladı bu söylediği şey beni şaşırtmıştı bir süre sonra gözleri dudaklarıma kaydı ve yavaş yavaş üzerime doğru eğilmeye başladı
Bu sefer kendime gelemiyordum ve dudaklarımız birleştiğinde nazik bir şekilde öpmeye başladı sanırım beni incitmek istemiyordu dudaklarımı araladığımda burağı gülümsediğini hissettim ve öpüşme birden sertleşti ve burak alt dudağımı sömürmeye başladı sonunda bunun yanlış olduğunu anlayıp kendimi geri çektiğimde burağın yüzünde kocaman bir gülümseme vardı
Onu ilk defa bu kadar mutlu görüyordum dudaklarını aralamasından birşey söyleyeceğini anlamıştım
"Artık ben ve sen biz olalım mı"dediğinde bu dediğine kendi bile şaşırmıştı
O kadar anın büyüsüne kapılmıştım ki tam 'olalım' diyeceğim sırada Necmi beyin sözleri aklıma gelmişti oğlundan uzak durmamı istemişti ve öyle olmak zorundaydı
"Olmaz burak ben ve senden biz olmaz bile bile ikimizi de ateşe atamam"dedikten sonra burağın yüzünde bir üzüntü gördüm ama hemen kayboldu
"Ben ikimizi de korurum"
"Ya koruyamayacağın biriyse"dediğimde bişi diyemedi bende yerimden kalkıp üzerimdeki battaniyeyi banka bıraktım ve hastaneye doğru yürüdüm
Annemin odasına doğru yürüdüğüm sırada biri kolumu tuttu kim olduğuna baktığımda ise demir bana hayal kırıklığı üzüntü karışımı bir şekilde bakıyordu
"Seni burakla gördüm neden o seni öptüğünde geri çekilmedin"dediğinde şaşırmıştım
"Demir ne diyorsun sen "
"Anlamıyorsun dimi hala sana karşı neden böyle şeyler yaptığımı anlamıyorsun"deyip beklemeden yürüyüp uzaklaşmaya başladı
Demirin neden böyle davrandığına anlam veremiyordum ama şu anda bununla kafa yormayacaktım
Annemin odasına girdiğimde annemin uyumuş olduğunu gördüm yatağının yanına çöktüm ve o güzel saçlarını okşamaya başladım onu kaybetmek istemiyordum annemi yaşatacaktım zaten benim yaşama sebebim annemdi o olmasa benim yaşama kaynağım olmazdı
Annem kirpikleri kıpırdadı ve bir süre sonrada gözlerini açtı
"Kızım bana küstün sandım "
"Saçmalama annem ben sana asla küsmem"
"Çok sevindim kızım hiç değilse kalan bu 5 aylık ömrümü seninle geçirmek istiyorum"
"Hayır anne sen iyileşiceksin anne ben parayı bulucam"
"Buldun diyelim ya ameliyat da tedavi vermez ve ben masada kalırsam bu riski alamam hiç değilse 5 ayımı seninle geçiricem"
"Hayır anne sen iyilesiceksin üniversiteye gittiğimi göreceksin evlendiğimi çocuklarımı hepsinde yanımda ol istiyorum sen olmazsan ben yaşayamam"deyip odadan çıktım
Ve çıktığım gibi de doktorla karşılaşmam bir oldu
"Yağmur hanım tedaviyi konuşmamız lazım odama geçelim"
Odasına girdiğimizde koltuklardan birine oturdum ve doktorun konuşmasını bekledim
"Yağmur hanım anneniz acilen ameliyat olması lazım risk her geçen gün artıyor"
"Ameliyat için ne kadar gerekli doktor bey"
"Ameliyat ve ilaçlarla beraber 90 bin tl"
"Teşekkür ederim ben bulucam o parayı siz hemen ameliyatı ayarlaya bilir misiniz"
"Tabi yarına ameliyata alabiliriz"dediğinde beklemeden odadan çıktım ve kafeteryaya indim ve masalardan birine oturdum
Tam o sırada demir aradı ve bekletmeden açtım
"Alo demir"
"Yağmur ben paranın şirketten çıkışını yapamıyorum bunun için babamın imzası gerekiyor ve babam benle görüşmek istemiyor"
"Anladım demir yine de çok teşekkür ederim"
"Üzgünüm yağmur"
"Önemli değil"dedim ve telefonu kapattık şimdi ben bu parayı nasıl bulacaktım
Aklıma Necmi bey geldi ona gitmekten başka çarem yoktu annem için bunu yapmak zorundaydım
Okuduğunuz için teşekkürler :-)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKOPAT
Teen FictionBirbirine zıt gibi görünen iki karakterin bir elmanın iki yarısı olmasının hikayesi... Yağmur ve Burak bu iki karakter birbirlerine aşık olabilirler mi
