AŞKOPAT

Kimsesizim

Multimedyada burak

Şu anda duyduklarının bir hayal ürünü olmasını istiyordum gözüm kararıyordu sanki her şey bir bir kayboluyordu hep aynı kelime yankılanıyordu kulaklarımda 'annenizi kaybettik'

Beynim geri kalan hiçbir seyi algılamamaya başladı ve sonunda hatırladığım tek şey soğuk zeminle buluşmam

Burak'tan

Yağmur gittikten sonra demirle bir banka oturduk

"Yağmurla aranızda ne var"

"Bu seni neden ilgilendiriyor sude gibi onu da mı benden alacaksın "

"Sude konusunda beni suçlamaktan vazgeç  ben de istemezdim böyle olmasını"

"Peki yağmur ondan hoşlanıyorsun ve o da senin yüzünden zarar görücek onu da üzmene izin vermicem"

"Hayır senden önce ben izin vermem ona zarar gelmesine o yüzden ondan uzak duracaksın"deyip ayağa kalktım ve yağmurun yanına gidecekken yağmuru o gün dayak attığım adamın çekiştirdiğini gördüm  hemen gidip o pisliğe kafa attım

O adam gittikten sonra ona neden onun burda olduğunu sordum be her zamanki yağmur repliklerinden birini söyledi bu kızın kabuğunu kırmak neden bu kadar zor

"Neden yanında olmama izin vermiyorsun benden bu kadar mı nefret ediyorsun"

O ise cevap vermeyip annesinin yanına gideceğini söyledi  ama ben asla ondan vazgeçmeyecektim sudeden sonra ilk kez biri bu kadar kalbimi titretmişti ve ben onu bırakmıyacaktım

Onun yanına gittiğimde uyuduğunu gördüm hemen bu şekilde çok masum görünüyordu hemen onu kucağıma alıp boş odalardaki yataklardan birine uzandırdım tam gidecekken elimi tutup gitme demişti ve bende onun yanına uzanmıştım

O kadar güzeldi ki ellerim istemsizce saçlarına gitti hiç hissetmediğim bir yumuşaklığa sahipti saçları o anda kulağına eğildim ve ağzımdan o kelimelerin dökülmesine izin verdim

"Seni seviyorum"

O anda sanki kabulenmek istemezcesine gözlerini açtı oacaba duymuş mu diye endişelendim ama duymamıştı bana annesini sorduğunda çok endişeli görünüyordu

Ameliyattan çıkmadığını öğrendiğinde hemen bir hışımla koştu ben de arkasından koştum onun yanına ulaştığımda duyduğu şeyin etkisiyle  bir anda bayıldı

"Yağmur aç gözlerini yağmuur"dedim ama bana tepki vermiyordu bir anda gözlerinden bir damla süzüldüğünü gördüm ve bende o düşen damlasından öptüm

Hemen etraftaki endişeli ve şaşkın bakışlar arasından onu kucağıma alıp daha önce uyuduğu odaya götürdüm  

İçeri girdiğimde onu yatağa uzandırdım yüz şekli bi garipti sanki  bişeyler görüyordu

Elimi yanağına götürüp "yağmur" diye onu uyandırmaya çalıştım

Bir anda ela gözlerini açtı ve sanki birşeyleri anlamaya çalışıyormuş gibi baktı

"Yağmur iyi misin "

"Annemi gördüm bana sarılıyordu kendini üzme  ben hep seninle olucam diyordu ve beni öpüp beyaz bi ışığa doğru gitti ne kadar seslendiysemde geri dönmedi "dedi ve sesli bir şekilde ağlamaya başladı bende ona destek olmaya çalışır gibi sarıldım ve benle onunla  ağlamaya başladım evet hayatımda ilk kez ağlıyordum ama yağmuru öyle görünce dayanamamıştım

"Kimsesizim  sevdiğim herkes beni teker teker terk ediyor"dedi ağlamalarının arasından

"Hayır ben yanındayım seni asla yalnız bırakmıcam"dedim onu teselli edermişçesine

"Hep o pislik yüzünden eğer o ve parası olmasaydı annem en azından beş ay daha benimleydi"

Yağmur kimden bahsediyordu demir olamazdı ama şuanda bunu ona sorup onu daha da üzemezdim

Bir süre sonra bu ağlamalar sinir krizine dönüşmüştü

Onu ilk kez böyle görüyordum sonunda yere çöküp kısık bir şekilde ağlamaya başladı bende onun saçını okşayıp Onu sakinleştirmeye  çalışıyordum

Bir süre sonra sesi kesilmiş ve  uyumuştu onu alıp yatağa uzandırdım o anda bişey fısıldadığını duydum

"Bende seni seviyorum"

Okuduğunuz için teşekkürler yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum:-))