DAREYNİM

&2.bölüm&

Kızların oturdukları kayalıklar medya da
Arkadaşlar desteklerinizi bekliyorum
                          Mrshazra

~Baharın ağzından ~

Emre yanımızdan ayrıldıktan sonra çok  sinirliydim.
Esma Emre'nin söyledikleri bukete nasıl anlatacağını düşünüyordu biliyordu arkadaşı üzülecekti ,
bunları düşünürken eve doğru yürümeye başladık.

buket in önümüze doğru geldiğini fark ettim  Esma yı çekiştirdiğimde esma sanki bu dünyada değildi öyle dalmıştı ,şimdi nasıl anlatacağının derdine düşmüştü Heralde o da haklı bi umutla gitmişti ne demeliydi arkadaşını üzmemek için mecbur du anlatmalıydı yoksa daha cok üzülecekti

Kızlar gördünüz mü Emre'yi ???

tek nefeste heyecanla söylemişti buket bi cevap bekliyordu karşısında yere bakıp susan arkadaşlarından anlamıştı , kötü bişey duyacağını az önceki mutluluğu yerini hüzne bırakmaya başlamıştı
Esma sessizliği bozarak ;

"Buket canım gördüm ,yani gördük ,konuşduk, söyledik fakat ne oldugunu anlamadık ama bi daha ona ulaşmaya calışmanı istemiyormuş bitmiş benden bişey beklemesin dedi ve gitti ."
~yazardan~
Buket üzülmüştü ama belli etmemeye çalışıyordu sessizliği tercih etmişti birlikte yürüyüp köyün tepesinde kayalıklarda oturdular hiçbiri bişey demeye cesaret edemiyordu buket "neden böyle oldu "diyerek Emre'nin evine bakmaya başlamıştı görme umuduyla hala anlamamıştı neden böyle birden ayrılık olmuştu uzun uzun konuşmuş zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlardı .
buket iyi hissediyordu daha Emre konusunu acmıyor du oda bitirmişti kafasında kızların destegiyle bunu da atlatacaktı kimse üzülmeye değmez di .
bahar ve esma buketin yanından ayrıldılar eve gitmek için eve geldiğin de bahar çok yorgundu uyumak istiyordu ama yapması gereken işler vardı tek kız olduğu için mutfağı toplamak ona kalmıştı yine bi yandan toplarken bi yandan bu gün olanları düşünüyordu Emre'yle karşılaştıklarında ona bakışı gözleri aklından çıkmıyordu niye öyle bakmıştı ki düşünmekte istemiyordu o kendini beğenmiş egoist şeyin nesini düşünüyordu kendine kızmaya başlamıştı, buketi üzmüştü ! Emre'nin dedesi Baharın en büyük ölen amcasıydı Emre'nin babasıyla Bahar kuzendi. Emrede kuzeninin oğlu oluyordu ama o zamana kadar hiç konuşmuşluğu yoktu. Zaten erkeklerle muhatap olmazdı bu gün tanımıştı onu işini bitirip yatağa girdiğinde hala aklında o karşılaşma gözlerine takılı kalması vardı aklına geldikçe sinirleniyordu ama elinde olan bir şey de yoktu kaderin onlara oynadığı büyük oyundan haberi yokken yavaş yavaş kendini uykuya bıraktı...

Sabah yüzüne vuran güneşle uyanmıştı köyde en çok bunu seviyordu çok huzur vericiydi ama sadece uykusunu alınca ve geç kalkınca, erken kalkınca da nefret ederdi kalkıp yatağını topladı çayını koydu anne babasının ve nenesinin kalkmasını beklerken bir yandan da bu gün ne yapsam diye düşüp köyü gezmek istiyordu çok huzur buluyordu çayırda kayalıklarda su kenarlarında yürümekten sofrayı hazırlayıp cam kenarına oturdu evleri köyün en üstünde olduğu için köyün hepsi görünüyordu , Buket'lerin evinin önüne baktı kimse olmadığını gördü  bir an dalmışken Emre'nin evine  baktığını fark ettiğinde neden böyle bir şey olduğunu anlamıyor kendisine kızıyordu " sana ne Bahar sen ne bakıyorsun "diyordu kendi kendine  dün o kadar çok gıcık olduğumdan herhalde diye geçiştirdi dışardan gelen seslerle ailesinin uyandığını anladı kahvaltıya oturdular biran önce dışarı çıkmak istiyordu ama köyde kızların yalnız gezmesi bile söz oluyordu hiç rahat olamıyorlardı kahvaltının ardından sofrayı toplamış, mutfağı temizlemiş elindeki bezi çırpınmak için dışarı çıktığında kapının önünde gecen emreyle bir anda göz göze geldiler ..
Arkadaşlar yoruma ihtiyacım var devam edebilmem için etmelimiyim sizce ?