Lie Love-->True Love

:( Sorry :(

Bir önceki kötü bölüm için çok özür dilerim. 💓💓
İyi okumalar.

Böyle bir şey olamazdı. Yanı imkânsız olmalıydı. Babam asla yapmazdı. Ama her mükemmel insanın da bir kötü yanı vardır dimi?

Hayır bu sözlerle kendimi kandırmaya çalışıyordum. Babamı suçsuz yapmaya çalısıyordum ama gerçekler acıdır. Artık bunu tamamen öğrenmiştim.

"Orda mısın? Su içmek ister misin?"

"Kusura bakmayın."

Şimdi ne yapmalıydım. Kalmalı mıyım? Gitmeli miydim?

Şuan burda kıyamet kopsa ne güzel olurdu. Kurtulurdum böylece. Hem bu dünyadan hem bu kararsızlıktan.

"İyi misin?"

"Ben gidiyim. Yarın okul var. "

"Peki"

Acaba kaçmak iyi miydi? Peki daha ne kadar kaçıçaktım. Gerçekleri yavaş yavaş öğrenmem lazımdı. Ama sanırım bu günlük bu kadar gerçek yeterliydi.

"Sence ölmeli miyim? "

Sanırım artık iyice kafayı yemiştim. Duvarla konuşuyordum. Ama eski günlerede geri dönemezdim.

**Geçmiş**

Sevgili günlük;

Günden güne daha çok bitiyorum. Her gün böyle acı çekmektense bir kere kendimi öldürsem tamamen kurtulur muyum? Ya da onları öldürsem. Hayır olmaz. Başkasına zarar veremem. Cevabı bende bilmiyorum.

Elimdeki günlüğü aynı yerine bırakıp tekrar yatağıma uzandım. Annemin ölümü,babamın ölümü beni çok etkiledi. Bir de okuldaki kendini bir şey sanan kişiler. Ölmek kelimesini bu günlerde çok fazla kullanıyordum. Belki de tek çözüm cidden budur.zamana bırakmalıydım.

*Günümüz*

Uyumalıyım sanırım. Ama önce kıyafetlerden kurtulmalıyım.

Odama çıkıp kendimi direk yatağa fırlattım.

**Sabah**

Süper. Okula geç kalmıştım. Zaten dünün sıkıntısı hâlâ üzerimdeydi. Gitmemek daha iyiydi.

Tekrak uyumak istiyorum. Ama en kötü huylarımdan biri bir kere uyandığım zaman bir daha uyuyamam.

Sonsuza dek uyumak ne güzel olurdu. Lanet bilim adamları (gercek düsüncelerim değil)imkansız derece de olan şeyleri yapmışlardı ama uyumak için harika bir şey yapmamışlardı.

Kesin ben öldükten sonra geliştirirler.

Midem de gurulduruyordu. Kahvaltı yapmalıydım.

Yatağımdan çıkıp mutfağa gittim. Kendime birşeyler hazırladım.

Normal kızlar kötü günlerinde kendini yemeğe verirler.

Ben ise zaten çok yerim. Genelde kendimi hep ölmekle kandırırım.

Telefonuma baktım.

5 mesaj vardı.

Key: Neden okula gelmedin?

Ha Na: Ne oldu dün? İyi misin?

Eun Mi: Nasılsın. Beni ara.

Kızıl: Konuşmamak için okula gelmemek iyi çözüm.

Bayan: Dünkü olaydan beri iyi misin?

Bayan diye kaydetmiştim o kadını. Kızıl dışında hepsi anlamlı mesajlar atmıştı.

Ding dong (kapı)

Kim olabilirdi ki?

Kapıyı açtım.

"Selamm"

"Key? Eun Mi? Ha Na? Okulda olmanız gerekli değil mi?"

"Bizi böyle mi karşılıyorsun." dedi Key

"Şaşırdım sadece hadi içeri girin"

"Seni mutlu etmeye geldik."

"İyide Ha Na kötü olduğumu nerden anladınız?"

"Biz seni kapıda görür görmez anladık."

"Ben anlamadım."

Key'e gülerek cevap verdim.

"Siz erkekler anlamazsınız"

"Her neyse herşeyi anlat bize."

"Tamam Eun mi oturun."

⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰

Hepsini anlatmıştım. Tam Eun Mi bir şey dicekken kapı çaldı.

"Hemen geliyorum Eun Mi lafını unutma" (birisinin böyle demesine rağmen unutmak :D )

Kapıyı açtım. Karsımda bir adet kızıl çıkcanı tahmin edemeyerek.

**Jiyong**

Dünkü olaydan beri aklım ondaydı. Neden olduğunu bilmiyorum. Bugünde okula gelmemişti. Merak etmedim değil. Ama bu hareketler bana göre değildi. Bunun bende farkındaydım.

Daha fazla yerimde duramıyordum. Okuldan çıktım. evini biliyordum. Kısa surede varmıştım.

Sanırım misafirleri vardı. Ama yinede sorun değildi.

Ah bu kız bana çok şey yaptırıyordu. Nedensiz şekilde de yapıyordum.

Umarım bu güzel olmuştur. 💓💓💓💓