Lie Love-->True Love

BAY GÖLGE

İyi okumalar 💙
Süper. Mütüsmel bir olay. Neden evren bana karşı böyle? Boş boş telefona baktım ve mesaja cevap verip vermemek konusunda kararsız kaldım.

Versem ne olurdu ki? Peki versem,umursamazsam? Elimde mi ki?

Zilin çalmasıyla telefonu bıraktım. Beynimde dönen soru işaretleriyle dersin başlamasını bekledim. (Yarım saat ilham gelmesi için aynı cümleyi okumaktan bıkan yazar-_-).

Kiiii hoca gelmedi. Fakat Kore'de herkes inek olduğu için sevinmek yerine ders çalışmaya başladılar. Ben de sınıfın mal mal bakışlarına katlanmak zorunda kalmamak için çalışmaya başladım.

"Ae Cha!"

Sınıfın taa benden uzak olan kısmından bana seslenen gizemli çocuğa baktım. Herkes tip tip bakıyordu.

Ne anlamında bakışlar attım.

"Hadi gel kaçalım."

Tabi bu mal bunu diyince sınıfa herkes ooo demeye başladı. (Bir Türk okulu klasiği xkdnkfn) bir kişi haricinde o da kızıl belaydı zaten. Bir bana,bir gizemli çocuğa sinirli sinirli bakıp duruyordu.

Uf ne dyn be slk şey s.s bakışlarıma -_- bakışımı ekleyip önüme döndüm.

Neden benim de şöyle sıradan mükemmel bir hayatım yoktu ki. Aa pardon ama düşüncelerin siyahken hayatın beyaz olamazdı dimi?

Çalışmayı bırakıp telefonu elime aldım. Mesajın üzerine -özel numara- tıklayıp defalerca okumaya başladım. Ta ki aklıma kazınana kadar.

Her okuyuşumda kim olduğunu düşünüyordum. Ki ama aklıma bir şey gelmiyordu.

Bir kere daha okudum.
Bir kere daha.
Ve tekrar.

Nefes alamamaya başladım. Boğuluyordum sanki. Telefonu bırakıp nefes almaya çalıştım. Düşüncelerim arasında boğuluyordum. Telefonu kaparak sınıftan çıktım.

Sınıfın kapısı hızlı bir şekilde çarpıldı. Ardından birinin daha çıktığını anladım. Kapı ikince kez çarpıldı.

Bahçeye indim direk. Arka tarafına. Şu dizilerde olan,kismenin görmediği gizli işlerin olduğu arka bahçeye.

Boş boş gezinmeye başladım. Derin derin nefesler almaya çalıştım. Bir kaç dakika sonra kendime geldim.

Ne olduğunu bilmiyorum. Bir anda nefesim gitti. Bunaldım.

"Hah burdasın."

"Ne?"

"Sınıftan cıkınca aniden peşinden çıktım. "

Gizemli çocuğa hayretle baktım. O sırada aklıma geldi. Özel numara o olabilir miydi?

Gizemli davranışları
Aniden böyle davranması.

Geri adım atarak bekledim. Sonra tekrar geri adım attim.

"Hey neden geri gidiyorsun?"

Cevap vermedim. Korkuyordum.

"Bekle"

Bir adım daha atıyım derken yere yapıştım.

"Ah iyi misin? Ne diye geri gidersin ki?"

Gizemli çocuk yanıma resmen uçarak bir şekilde geldi.

"Evet evet iyiyim." dedim hızlıca ayağa kalkarak.

"Ne oluyor cidden?"

"H-hiççç" dedim inandırıcı olmayan biçimde.

"İnandırıcı olmadığını sende biliyorsun. Anlat hadi."