Giftia Academy: School for Geniuses

Episode 2: The First Day of Class

Kring... kring... tunog nang alarm clock ko.

Agad akong bumangon sa pagkakahiga sa aking higaan.

"Good morning, sunshine." nakangiti kong bati.

The opening ceremony finished well yesterday because of the presence of Keiko.

I am so excited to meet her and talk to her again.

At dahil excited nga ako ay agad akong naligo.

I even humming while showering.

Ano kayang pag-uusapan namin ni Keiko mamaya?

Pagkatapos kong maligo ay agad-agad akong nagsuot ng uniporme.

Our uniform is straight cut.

Kulay white ito na may  yellow ribbon at blue belt.

I am humming while I am going down the stairs.

"Ma, Good morning." masayang bati ko kay Mama nang makita ko siyang naglalagay ng palaman sa tinapay.

Saglit na napakunot si Mama ng noo na agad ding napangiti.

Ito ang unang beses na bumaba ako nang maaga at bumati sa kanya nang nakangiti.

Simula kasi nang ma-isolate ako nung middle school ay madalang na akong ngumiti at bumati maging kay Mama.

After all, I just wanted to gain a perfect attendance that time.

"Good morning din. Mukhang maganda ang gising mo ha!" sabi ni Mama sa akin.

"Opo, may naghihintay po kasi akong kaibigan sa school eh! Magkaklase nga po kami eh!" sabi ko naman.

"Ganon pala!  I am so happy for you. Sana ma-meet ko rin minsan itong friend mo na iyan ha! O sige, mag-almusal ka na." paalala ni Mama.

"I will let you meet her someday. Magugustuhan ninyo po siya." sabi ko at kinuha na ang pandesal na may palamang Nutella at kinain ito.

Pagkatapos kong mag-almusal dumiretso na ako sa pagpasok sa school.

Since walking distance lamang ang school ay nilakad ko lamang ito.

I am very happy lalo na't pagkarating ko roon ay nakita ko si Keiko sa tapat ng gate. Kinawayan niya ako kaya kinawayan ko rin siya.

"Hi. Tara, sabay na tayong pumasok." sabi niya.

Nginitian ko siya at sabay kaming pumasok sa gate ng eskwelahan.

Masaya pa lang magkaroon ng kaibigan.

Kung nagtataka kayo kung ano nang araw ngayon, simula pa lang ng klase. First day kung baga.

Pagpasok namin sa classroom, iba-t-ibang tao ang nakita ko. Yung iba bago palang sa paningin ko at yung iba mga familiar. Meron din namang mga taong kilala ko dahil kaklase ko sa mid- school.

"Ang dami pala nating ka-batch na dito rin nag-aral ng high school." masiglang sabi ni Keiko

"Mukha nga pero wala akong kilala sa kanila." sabi ko na nabobored sa usapan namin.

"Ganon! Minsan ka lang daw kasing umattend sa klase nun tapos hindi ka pa makausap." sabi niya na inalaala yung nakaraan namin.

Kung mayroon mang isang bagay na maaari kong ipagmalaki nung mid. school ako ay ang aking pagiging popular sa school– popular loner.

"Hindi ako komportableng pumasok sa klase noon. Wala rin naman ding naglakas loob kausapin ako nun eh! Yung iba, masama kung tumingin sa akin."sagot ko naman.

"Pinapaboran ka raw kasi ng mga teachers nun." sabi niya na siyang napatawa sa akin.

"Pinapaboran? Baka sinusukuan. Teachers hated me that much. Madaling-madali lang daw sa akin yung mga exams na ginagawa nila. Hindi raw nila alam kung papaano ako tuturuan that is why they asked me to make a self-study. Papasok lang daw ako kung exam at kung kailan ko gusto basta wag akong makipag-cooperate sa klase. In that reason, hindi ako ang Valedictorian. Bilang pang-consuelo, binigyan nila ako ng first honorable mention position." paliwanag ko kay Keiko.

Nakita ko napasimangot siya.

"But, that is not fair! Medyo bulok talaga ang sistema ng school natin na iyon" sambit niya.

Marami pa kami sanang pag-uusapan kaso may pumasok na na isang babaeng around early 20's.

Nakapusod ang kanyang mahabang buhok. Nakasalamin siya at naka-uniporme ng pang-guro.

Marahil ay siya ang aming class adviser.

"Good morning class." bati niya sa lahat.

"Good morning, Ma'am" ganti naming bati na hindi tumatayo.

In the city I grew up, we just greet our teachers with a bow while sitting in our corresponding chairs.

"Your adviser for this year named Hana Marie Del Baste is the lady in front of you. I am your teacher in Social Studies. I want you to introduce yourselves to me and to your classmate. Then after that we will having an activity" pakilala niya pagkatapos ng maikling panalangin na pinangunahan niya.

Pagkasabi niya nun ay agad na tumayo ang unang lalaki sa upuan at siya ay nagpakilala.

I'm not interested with those people so I didn't bother to listen in his introduction.

at nagpakilala  na nga isa-isa.

Nang turn ko na, nag-sigawan yung mga kaklase ko na kilala ako.

Mukhang sa Central Middle School din sila nag-aral noon kaya kilala nila ako.

"Si Sakura yan."

"Yung Atlas Genius."

"Ma'am, kabisado niyan yung Atlas."

In the end wala na akong nasabi kundi ang buo kong pangalan at ang school na pinaggalingan ko.

"So, totoo pala yung balita na may isang genius na naka-enroll sa klase ko. Bukas bago magsimula ang klase ninyo, pumunta kayo ng parents mo sa office ko." sabi ng aming guro.

Napa-yes ma'am na lang ako.

Sanay na ako sa ganito. Sanay na ako na ipatawag sa office taun-taon para lamang makausap ang parents ko at sabihin ang mga priveledges ko sa school. Sana ngayon hindi na ganon.

Sa katunayan niyan, nalalaman lang ng mga teachers na genius ako pag lumabas na yung quarterly examination result namin. Pero ngayon, hindi pa nagsisimula yung klase, ipapatawag na sila.

Balak ko pa namang dayain yung mga exam ko para hindi malaman ng mga teachers dito para magkaroon ako ng normal life but may epal akong mga kaklase na nagsabi ng lihim ko na wala na talaga akong balak ibunyag.

Nang magpakilala na ang lahat ay may activity gawing ginawa ngunit hindi ko na iyon pinagtuunan ng pansin.

Recess time, lutang pa rin ang isip ko. Alam ko kasing may posibilidad na paalisin na lang ako bigla sa school na ito since they can teach a genius student like me.

"Wag kang mag-alala. Siguro naman hindi ka papaalisin sa school na ito." pag-checheer up ni Keiko sa akin

"Hindi rin! Malaki ang posibilidad na palayasin na ako sa school na ito since they can't deal with me." sabi ko sa kanya.

Napabuntong-hininga na lang ako. Sana mag-dilang anghel si Keiko.