Giftia Academy: School for Geniuses

Episode 4: Welcome to Giftia Academy

Mabilis na lumipas ang oras. Bukas na ang unang araw ko sa Giftia Academy. 

Tinotoo nga ni Ms. Haschwalth yung sinabi niya. Ang school mismo ang naglakad ng mga kailangan kong requirements para makapag-enroll ako. Sila na rin yung sumagot ng uniform ko then ni-refund din yung binayad namin sa school although I finished the first quarter of the school calendar. 

 Napasok ko na rin ang Giftia Academy. Maganda talaga pala ang facilities ng school at may pagka-advance nga ang ilang equipments nila. Naka-aircon ang lahat ng room at sobrang linis ng banyo. Saka it has a garden that is so beautiful and the building is surrounded by plants and flowers. Ang peaceful ng atmosphere.

At ngayon nga, naghanda ang mga kaklase ko sa pamumuno ni Keiko ng isang Farewell Party. Naging malapit din naman ang loob ko sa kanila this past quarter.

"We will miss you, Sakura." sabay-sabay nilang sabi at nagtutulakan pa sila para lang mayakap ako.

"Mamimiss ko rin naman kayo. Don't worry if I am not busy, I'll try to visit you all." sabi ko sa kanila.

"Always welcome ka sa section namin. Mag-enjoy ka doon ha!" paalala sa akin ni Joy, isa sa mga kaklase ko na naging ka-close ko.

"I will. Babalitaan ko kayo palagi." assurance ko.

"Pag may nakita kang gwapo roon, I-reto mo ako ha!" pabirong sabi ni Janna na siyang ikinatawa ng klase.

"Uhmmm... Sige." sabi ko sa kanya nang nakangiti.

"Groupie naman tayo oh!" suggestion ng picture addict na si Ryan.

Nagsipunasan ng luha yung mga kaklase kong napaiyak dahil sa aalis na agad ako at ngumiti pakaflash ng camera.

"We wish that someday we share a more time with you, Sakura." sabi ng mahilig na mag-english na si Gary.

"Someday. I am glad that I spent little of my time with you, guys. I will treasure it inside my heart forever." sabi ko sa kanya at nag-bow ako.

"Thank you for being with us, too. Tara, tama na ang drama. Let us party!!!" sabi naman ni Peter, ang class president namin.

Sinunod naman namin siya. We started to party as if there is no other classes aside from our class. Sinadya kasing i-cancel ang class ng section namin for my farewell party. Nanlaki nga ang aking mga mata ng bigyan nila ako ng tig-iisang gift. Most of them are made especially for me at yung iba ay ang mga bagay na makakapagpaalala sa akin sa kanya. Then, they give a message that made my heart filled with joy and love.  Mayroon pa ngang gumawa ng tula para sa akin.

"Sakura, I want you to keep this dairy. This dairy contains all the memories and stories that I shared with you. I have a copy of this dairy. Keep it as my remembrance to you. Always remember that I am your friend and I never forget you. As I promised, I'll try my best to follow your footsteps. I will miss you, Sakura." lintanya ni Keiko na siyang nagpaiyak na sa akin. 

Keiko is my first friend in this school. Si Keiko rin ang nagpakilala sa akin sa iba. Without Keiko, I might left the school without goodbyes.

"I will keep this, Keiko. I will miss you too and don't worry I will never forget you. If I am not busy, as I promised, I spent some time with you for us to create a new dairy like this." sabi ko at niyakap ko siya.

Sa isang picture-taking at iyakan natapos ang farewell party ko na inabot na nga ng pagsasarado ng eskwelahan. 

"I will never forget you all, guys. See you in the other time and good night." sabi ko sa kanila.