Giftia Academy: School for Geniuses

Episode 32: Keiko Damian, the People Smart

Episode 32: Keiko Damian, the People Smart

Since Friday na namin napag-usapang gawin ang pinaplano naming misyon, naisipan naming gumawa ng bagong ala-ala ngayon.

Wala na kaming napag-usapan ni Hisashi tungkol doon. It might change the mood. Gusto kong maging positive lang ang thinking naming lahat. But, even though I'll try to convince myself that everything was just all right, it can't help me but to think about the worst scenario.

Maaari ba siyang mamatay? If that the case, what is the essence of this mission?

"Sakura, hey, are you with us?" narinig ko na lang na saad ni Keiko habang pinapalo ang balikat ko.

Gosh, I drown in my thoughts again.

"Ano yun, Keiko?" tanong ko sa kanya.

"I am asking you if you can come with us, magsoshopping kami sa town." mahinahon na tanong ni Keiko.

Umiling-iling na lang ako as a reply. I am not in the mood to go to shopping.

"Pero diba, gagawa tayo ng mga new memories bago yung day of judgment? Kaya sumama ka na. Huy, sasama na iyan!" pamimilit ni Keiko.

"Keiko, I am not in mood to do shopping baka masira ko lang ang araw ninyo." saad ko sa kanya para hindi na niya ako pilitin.

Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Keiko. Do I say something wrong?

"Hey, what's the matter, Keiko?" I asked.

"Itatanong ko nga sa iyo yan, Sakura. What's the matter? Is there something bothers you?" tanong niya sa akin na bumakas ang matinding pag-alala sa mukha niya.

Muli ay umiling-iling lang ako, unsure of what should I say.

"Sakura, you spaced out tapos wala ka sa mood. Alam kong may gumugulo sa isip mo. What it is? Care to share. I can't be a people smart for nothing." sabi ni Keiko na nakangiti na ngayon sa akin.

Huminga ako ng malalim and I feel tears slip from my eyes.

"Si Hisashi. Something worst can happen to Hisashi." nauutal kong saad.

I am not sure if I even said those words in the manner that Keiko may understand.

Keiko pulls me closer to her and hugs me.

"Si Hisashi. Sabi niya, he willing to sacrifice for our freedom. Sa tingin ko... Sa tingin ko..." dugtong ko pa na hindi ko rin alam kung naiintindihan pa ba ang sinasabi ko.

Naramdaman ko ang pagtapik ni Keiko sa likuran ko. In the some ways, nakaramdam ako ng warm dito. It seems her simple touch calm me down.

Ito siguro talaga ang kailangan ko, somebody who can comfort me.

"Sakura, nararamdaman ko ngayon ang sakit na nararamdaman mo. Natatakot ka na mawala ang isang taong mahal mo dahil sa gagawin natin. Pero, sa tingin mo ba hindi rin namin iyon nararamdaman? Sa tingin mo ba, hindi namin naiisip iyon? We're in the same boat. Maaaring mas nasasaktan la lang. We all know that once that laboratory will gone, magbabago ang buhay natin. Maaaring for the better, maaaring for worst. But, we also know that it is the only way para hindi na mapagdaanan ng iba yung napagdaanan natin. Hisashi is willing to sacrifice himself para hindi na maranasan pa ng iba ang naranasan niya. That's how you change him, Sakura." sabi ni Keiko sa akin.

"Pero... Hindi ko maiwasang isipin na... Mawawala siya para... Makalaya ang lahat." sagot ko pa na hindi pa rin umaalis sa pagkayakap ni Keiko.

"He will never lost. We will find our way para iligtas siya, okay. Wag mo munang isipin yun, okay. Let's enjoy the rest of our lives dahil hindi natin alam kung magagawa pa ba natin ulit ito." sabi ni Keiko na siyang bumitaw na sa pagkakayakap namin.

She wipes the tears that fell from my eyes before she smiles at me, the sweetest smile that she had.

"Sakura, you better smile today because maybe you can't smile tomorrow." saad niya sa akin in the most assuring voice she had.

I smiled a bit.

Siguro nga tama si Keiko. I should smile para hindi ko makalimutan na minsan ako ay ngumiti.

"You're indeed the people smart, Keiko. You calm me a bit." sagot ko sa kanya.

"Yeah, that's the gift I received. Come on, let's do some shopping. The brattinela, Xyl, is waiting for us. Maghilamos ka muna roon sa banyo then smile." sabi ni Keiko.

I nod at her at dumiretso sa banyo to wash my face.

Kung may maganda mang nangyari under the influence of this medicine ay yun ay nagkakilala kaming lahat.

No matter what happened to the future, we will always remember that once we're together.

Hisashi is a good man and whatever happens to him, we'll always remember that once we met a half human guy whose heart is as soft as the cotton.

Pagkatapos kong ayusin any sarili ko ay ngumiti muna ako sa salamin bago tuluyang labasin si Keiko nang nakangiti.

I should treasure this day dahil panigurado baka wala ng ganitong araw na darating sa buhay ko.

"Ready?" tanong niya sa akin Ng makita niya akong lumabas mula sa banyo.

"Ready." saad ko at sabay kaming lumabas sa lugar na ito para kitain ang lahat na naghihintay na sa amin.

"What takes you too long?" impatient na tanong ni Xylle as we reach their place.

"Sakura undergoes some drama. Hisashi, nagiging drama queen na iyan beloved mo." sabi ni Keiko na tila isang batang nagsusumbong.

I heard Hisashi chuckled.

Then, nilapitan niya ako at inakbayan.

"Everything will gonna be okay, Sakura. Trust me." bulong niya sa akin.

I find myself nodding while I stop my tears in falling.

"Okay na ba ang lahat?! Let's do shopping." masiglang saad ni Xyl.

And then we go to mall habang hawak ni Hisashi ang kamay ko.

Bagama't natatakot pa rin ako sa pwedeng mangyari kinabukasan, I feel a little security lalo na't ramdam ko sa mga palad ko ang palad ng isa sa mga dakilang tao na nakilala ko sa buong buhay ko.