Bu bölüm Amy'nin günlüğünden bazı anları içeriyor. (Amy, Sarah ve Noah'ın annesi) Noah'ın hayatına dair bazı küçük ipuçları. Hikaye için bunlar gerekli, ancak okumak istemiyorsanız gönül rahatlığı ile 12. bölüme geçebilirsiniz, bir kaybınız olmaz. Nasıl olsa burada yazılanları gün gelecek Sarah'nın ağzından okuyacağız.
25 Ağustos 1989 – Middletown
Dayanamadım ve Adam'a hamile olduğumu söyledim. Aslında söylemek aklımda yoktu ancak beni sıkıştırdı; bu durgunluğumun nedenini sordu. Başta direttim, gideceğim için, ondan uzaklaşacağım için öyle olduğumu söyledim fakat bana inanmadı. Hamile olduğumu söylediğimde ise yüzünde tarif edemediğim bir ifade oluştu. Şaşırmıştı o da. Şaşırdığını yanımda hızla uzaklaşarak gittiğinde ve beni öylece sokağın ortasında yalnız bıraktığında anlamıştım.
Artık gözyaşlarımı tutamıyorum. Sanırım bu çocuğu istemiyorum.
-
27 Ağustos 1989- Middetown
Adam'la konuştuğum günden beri ağzıma doğru düzgün lokma atmadığım için büyükannem oldukça endişeli. Artık insanlara yalanlar uydurmaktan bıktım. Büyükannemi severim, o iyi bir kadın bu yüzden ona anlatacaktım ancak birisi camıma taş atınca bunu ertelemek zorunda kaldım. Gelen Adam'mış. Onu görmek istemiyordum, beni yüzüstü bırakmıştı. Ancak gözlerini öyle çok özlemiştim ki... Dayanamayıp aşağı indim. Adam... Öyle heyecanlı görünüyordu ki. Neden kaçtığını sordum çabucak. Zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Çok düşünmüş. Sonunda bu çocuğu istediğine karar vermiş. Bu sözleri duyunca istemeden ağladım. Sıkıca sarıldım boynuna. Beni yalnız bırakmadığı için teşekkür etim. "Evlenelim," dedi. "Gelecek yaz, burada. Gölde kıyarız nikâhımızı. Çok mutlu olacağız, sana söz veriyorum." Başımı salladım sadece. Hayali güzeldi, ben de gerçekleştirmek isterim ancak gelecek yaza kadar bu çocuğu aileme nasıl açıklarım? İşte orası muamma.
-
2 Eylül 1989 – City B
Düşünürken kafayı yemekten korkuyorum. Geldiğimden beri anneme babama bu haberi nasıl vereceğimi düşünüyorum. Henüz bir şey gelmedi aklıma. Korkuyorum verecekleri tepkiden dolayı. Sanırım karnım iyice belli olmadan onlara bunu açıklamayacağım. Haftaya okullar açılıyor. Okul beni oyalar diye düşünüyorum. Eğer Adam'la istediğimi gerçekleştirebilirsem okumama gerek kalmaz.
-
5 Eylül 1989 – City B
Öyle mutluyum ki, biraz önce elime Adam'dan bir mektup geldi. Beni ne kadar özlediğini yazmış. Ben de onu, gözlerini, kokusunu o kadar çok özledim ki. Mektubun kokusunu içime çekmekten kâğıt kendinden geçti resmen. Gözlerimi kapatınca aklıma deniz mavisi gözleri geliyor. Umarım bebeğimin gözleri aynı onun gibi olur.
Kalkıp bana yazdığı şiiri okudum defalarca. Her seferinde dalıp gidiyorum.
"Güneş batıp Ay doğduğunda sevgilim
Denizler yeşillere karışmak ister
Ve Ay yansıttığında çehresini göle
Mavi gözler yeşil gözlere tutulurlar"
-
21 Ekim 1989 – City B
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldız Tozu ✓
Chick-Lit15 yaşındaydım bir abim olduğunu öğrendiğimde. Bu bilgiyi kabullenmem için beş kere okumam gerekmişti annemin günlüğünü. Sonunda kabullendiğimde ani bir karar almıştım; onu bulmalıydım. 17 yaşındayım. Annemin ilk aşkını tattığı, abimin yaşadığı kasa...