The Walking Dead

Rozdział 1

Na lekcji matematyki, pewien grubas z ostatniej ławki, rzucił do mnie kartkę, zwiniętą w kulkę. Było na niej napisane:
" Ty pedale... taki cwany jesteś? Zobaczymy po lekcjach, albo nie... teraz! "
To bylo dziwne. Nie wiedziałem o co mu chodzi... ale zaraz.... teraz jest matematyka. Zdziwiony, odpisałem:
" Nie wiem o co Ci chodzi, ale ok, możemy sie pobić, z chęcią spiorę takiego grubasa jak ty! "
I odrzuciłem do niego kartkę, zwinięta w taki sam sposób jak była wcześniej.
Wiedziałem, że nie dam sobie rady.
Minęło 10 minut zanim przeczytał te wiadomość.
- O nie, ty bydlaku! - Krzyknął na całą klase.
Wstał i zrzucił mnie z ławki. Nauczycielka od matmy natychmiast wstała i nas rozdzieliła.
- Zostajecie po lekcjach, obydwoje!
I tak schrzaniłem sobie popołudnie. Na przerwie obiadowej poszedłem na obiad, ba stołówkę. Strasznie mało nakładali, dlatego zawsze po obiedzie szedłem do szkolnego sklepiku, gdzie codziennie byly świeże pączki, drożdżówki i rogale. Znajdowały sie tam również chipsy i inne, jak to mowi moja mama " śmieci ". Sklepowa była stara, ale miala gorące serce. Nadeszła już ostatnia lekcja - godzina wychowawcza. Tylko modliłem sie żeby moja wychowawczyni nie wymieniła mojego imienia, ponieważ wiedziałem, że będę miał przechlapane. Na całe szczęście, nie zaczęła nawet tematu. Lekcja szybko minęła, ale został jeszcze jeden problem... musialem zostać po lekcjach. Wszedłem do klasy numer 16, na samej górze. Była to podajrze 7 godzina lekcyjną. Usiadłem w ostatniej ławce. Nagle wszedł ten grubas - Paweł, który usiadł przede mną.
Przepraszam chłopcy, ale musze skorzystać z toalety. - Powiedziała nauczycielka, która nas pilnowała.
- No to teraz sie zrewanżuję, pedale.
I znowu sie na mnie rzucił. Tym razem go odrzuciłem. Obróciłem sie i zobaczyłem jak leci mu krew z głowy. Natychmiast zawołałam nauczycielke.

- Matko Boska... dzownimy po karetkę! - krzyknęła pani.