Równo miesiąc zajęło mu uporanie się z tymi skruszonymi idiotami i doprowadzenie ich do stanu użyteczności. W międzyczasie również przemiana jego ciała dobiegła końca.
Wysoki brunet o jasnej skórze i szkarłatnych oczach znajdował się w swoich pokojach wewnątrz rezydencji, będącej jego główną siedzibą podczas ostatniej wojny. To przepełnione magią miejsce uspokajało go, prawie tak samo jak obserwowanie nocnego nieba.
Rozmyślał, a całe jego myśli zajmowała sprawa, która od wielu dni nie chciała ich opuścić, Harry Potter.
Podczas tymczasowego rozchwiania po odrodzeniu wdał się z nim w pojedynek. Popełnił tyle błędów, niczym ten głupi starzec. Z tym, że Lord, w odróżnieniu od niego, uczy się na nich i już żadnych nie zrobi.
I jeszcze ten mały fragment zdania, usłyszany z ust Lucjusza o Potterze i zamieszaniu na jego drugim roku. Wcześniej się temu nie przyjrzał, ale teraz zasnuwał on jego umysł. W połączeniu z resztą raportów na temat Złotego Chłopca to stanowiło ledwie muśnięcie, subtelne, tak by je ukryć, lecz on również potrafi być subtelny. Tak, ta cecha pozostała mu z czasów szkolnych, otwartość nigdy nie sprzyjałaby jego planom.
Harry Potter z każdą chwilą stawał się bardziej interesujący, już z czystym spojrzeniem potrafi stwierdzić tak oczywistą rzecz. Tyle podobieństw, tyle podobieństw, choć różne ścieżki.
Potrzebuje jeszcze chwili, by wszystko połączyć, lecz najpierw musi uzupełnić lukę w informacjach, a by to osiągnąć, wezwać pewnego arystokratę.
CZYTASZ
Otwórz
FanficCzarny Pan się odrodził i znów obiektem jego zainteresowania jest Harry Potter. To już podchodzi pod obsesję, Tom... Pragnę zanurzyć się w twojej krwi Moje zęby w twojej wardze gdy otwierasz drzwi Nasze ciała ogarnia głód Skóra jak atłas przy sk...
