วิหารศักสิทธ์ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าท่ามกลางแดดจ้าของยามสายนาคีเหลือบมองร่างเล็กๆของโจนที่ยืนนิ่งๆอยู่ข้างเขาอย่างอดแปลกใจไม่ได้
"เจ้ารู้สึกเป็นอย่างไรบ้างโจน...."
"ไม่...ข้าสบายดี....."
"ถ้าข้าจะพาเจ้าเข้าไปข้างใน...เจ้าจะไปไหม..."นาคีถามความสมัครใจหนูน้อยด้วยเสียงลังเล
"ข้างในมีอะไรหรือ...นาคี...."โจนน้อยถามเบาๆแปลกใจกับท่าทางลังเลของคนที่โตกว่าราวกับว่าเขากลัวอะไรสักอย่าง
"ข้างในเป็นที่ศักสิทธ์...มีไว้สำหรับทำอาวุธไว้ฆ่าแวมไพร์...และก็รวบรวมประวัติและของสำคัญของตระกูลข้า....ถ้าเจ้าเข้าไปอาจเป็นอันตรายได้...."
"ข้าอยากเข้าไป...ถ้าท่านอนุญาต...."โจนตอบด้วยสายตามุ่งมั่น
"ตกลง...งั้นเราเข้าไปด้วยกัน...."
ห้องโถงกว้างหลังคาสูงทาสีครีมมีหน้าต่างกระจกสีสวยงามสองข้างผนังประดับรูปวาดบุคลหลากหลายปลายสุดของห้องเป็นบันไดที่มีลักษณะเวียนลงไปที่ชั้นใต้ดิน โจนมองมือนาคีที่กุมมือเขากระชับขณะเดินด้วยกันช้าๆ
"นาคี....รูปวาดพวกนี้เป็นใครกัน..."โจนถามเบาๆมีบางอย่างสะกิดใจเขาเมื่อมองดูภาพวาดเหล่านี้
"ด้านขวามือของเราเป็นภาพวาดบรรพบุรุษของข้า...หลายคนตายเพราะถูกแวมไพร์สังหารแต่ก็มีหลายคนที่ใช้วิธีเจรจาทำสัญญาและวางกฎเกณฑ์การอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์และแวมไพร์..."นาคีอธิบายเบาๆมองเด็กน้อยที่ตั้งใจฟังที่เขาเล่าก่อนยิ้มอย่างเอ็นดู
"ส่วนด้านซ้ายมือเป็นแวมไพร์คนสำคัญข้าก็ไม่เคยเห็นฟังแต่ที่เขาเล่า เริ่มจากฟีฟ่าราชินีแวมไพร์เขาเล่าว่านางทั้งฉลาดเก่งกาจและโหดเหี้ยมกว่าแวมไพร์ทุกตัวที่เคยมี แต่กระแสหนึ่งก็เล่าว่านางตายไปแล้วหลังจากดื่มเลือดแม่มดคนสุดท้าย...."นาคีเล่าช้าๆ
YOU ARE READING
Key-blood(END)
Randomชายหนุ่มผู้มีครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์อีกครึ่งเป็นแวมไพร์ เขาคือกุญแจสำคัญในการคืนชีพ"ราชินีแวมไพร์" เพื่อทวงสิทธิความเป็นหนึ่งในห่วงโซ่อาหาร...เขาจะเลือกครึ่งไหน ของเลือดในกายระหว่างแวมไพร์หรือมนุษย์....
