นาคีเบิ่งตามองร่างสูงตรงหน้าอย่างตกใจ ผมสีเงินยาวสยายตาสีฟ้าทอประกายในความสลัวของแสงจันทร์ ใบหน้านี้เขาเห็นจนเจนตาที่ข้างฝาในวิหารศักดิ์สิทธิ์ เลธี เจ้าชายแวมไพร์ แวมไพร์สายราชันย์เพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่ ของแบบนี้มาปรากฏตัวต่อหน้าเขาได้ยังไง...แต่ด้วยสัญชาตญาณนาคีคว้าปืนคู่กายมาถือไว้ก่อนยกขึ้นเล็ง...
"อย่าดีกว่านักล่า...ของแบบนั้นไม่มีผลกับข้าหรอก...."เสียงเตือนปนหัวเราะราวขบขันทำให้นาคีก้าวถอยหลังช้าๆอย่างหวาดกลัว จะเพราะอะไรก็แล้วแต่ แต่ตอนนี้มือเขากำลังสั่น หัวใจเต้นแรงรับรู้ถึงเหงื่อเย็นๆที่ใหลออกมาทุกรูขุมขน เป็นครั้งแรกที่เขาได้เผชิญหน้ากับแวมไพร์ที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ตอนนี้ศูนย์การควบคุมร่างกายเขากำลังปกพร่องหมอนี่มีพลังอำนาจมากพอที่จะฆ่าเขาได้เพียงแค่พริบตาเดียว
"ทะ...ท่านต้อง...ต้องการอะไร..."นาคีถามออกไปด้วยเสียงที่สั่นจนบังคับไม่ได้
"ข้ามาเพื่อช่วยเจ้าปกป้องเขา..."เลธีตอบเบาๆ ก่อนเดินไปใกล้ร่างโจน
"ท่านจะทำอะไรโจน...อย่านะ..."นาคีอุทานอย่างตกใจ เขารู้เพียงแวมไพร์ทุกตัวกำลังล่าโจนอยู่โดยลืมเสียสนิทว่าประโยคก่อนหน้าเลธีบอกเขาว่าอย่างไร
"อย่าได้ตื่นตกใจไป...นักล่า ข้ามาเพื่อช่วยเขา เขามีค่าต่อพวกเรามากกว่าที่เจ้าจะคาดคิด..."ร่างสูงของเลธีคุกเข่าลงข้างๆโจนก่อนก้มมองร่างที่หลับอยู่อย่างพิจารณา
"แต่แวมไพร์ทุกตัวกำลังตามล่าเขา..."นาคีค้าน เขายังไม่ไว้ใจและไม่เคยไว้ใจคำพูดของแวมไพร์ตัวไหนเลยสักตัว
"แต่นั่นไม่ใช่ข้า...ข้ามาเพื่อเยียวยาเขา ปกป้องเขา เขายังเยาว์นักสำหรับโลกใบนี้...."เลธีเอ่ยเบาๆเมื่อวางมือนาบลงไปบนแผลเป็นบนใหล่ซ้ายของโจน นาคีมองดูการกระทำนั้นงงๆก่อนจะมองเห็นมือเลธีสั่นน้อยๆแล้วจู่ๆก็เกิดเสียงคล้ายเสียงปืนดังขึ้นที่ไหล่ซ้ายของโจน เลธีสะดุ้งเบาๆขณะบนหลังมือที่วางนาบอยู่บนแผลเป็นของโจนเกิดมีแผลแบบเดียวกันกับตอนที่โจนถูกกระสุนศักดิ์สิทธิ์ของลูก้าใหม่ๆไม่มีผิดก่อนแผลน้ันจะค่อยๆเลือนไป....
CZYTASZ
Key-blood(END)
Losoweชายหนุ่มผู้มีครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์อีกครึ่งเป็นแวมไพร์ เขาคือกุญแจสำคัญในการคืนชีพ"ราชินีแวมไพร์" เพื่อทวงสิทธิความเป็นหนึ่งในห่วงโซ่อาหาร...เขาจะเลือกครึ่งไหน ของเลือดในกายระหว่างแวมไพร์หรือมนุษย์....
