"คืนชีวิต...ให้โจน..."เทโรทวนเบาๆยิ้มออกมาอย่างยินดีอย่างน้อยถึงตอนนี้เขาก็ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองทำผิดที่ตัดสินใจเลี้ยงดูหมอนี่มาแม้ว่าจะเกือบทำให้ทุกเผ่าพันธ์ต้องเสี่ยงกับการเผชิญหน้ากับราชินีแวมไพร์ก็ตาม
"ใช่...คืนชีพให้แวมไพร์ใต้แสงตะวันด้วยคัมภีร์คืนชีพที่มีไว้เพื่อทำสิ่งนี้...."รายาตอบมองหน้าซีดขาวของชายหนุ่มบนเตียงหินด้วยสายตาปรานี
"แล้วตัวท่านเองล่ะ...รายา..."เกเกอร์รี่ถามออกมาอย่างกังขา
"ตัวข้างั้นเหรอ??...ข้าไม่มีตัวตนอีกแล้ว...ทุกอย่างที่พวกเจ้าเห็นและสัมผัสได้เป็นแค่พลังเฮือกสุดท้ายของข้าเท่านั้น...จากนี้สิ่งที่ข้าอยากขอจากพวกเจ้าก็คงแค่ให้ความเมตตากับเสตลล่ามิกาย่าด้วยชดเชยกับความทุกยากเจ็บปวดที่นางเคยได้รับ...หวังว่าพวกเจ้าจะกรุณาให้มันกับข้าได้..."
"ท่านยาย...."มิกาย่าเรียกผู้เป็นยายมองอีกฝ่ายอย่างซาบซึ้งใจในความห่วงใยที่ได้รับ
"กาย่า...เจ้าอย่าได้คิดมากไปเลยทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว...ยายจะทำทุกวิถีทางเพื่อชดเชยให้เจ้า..."มือที่มีเล็บยาวสีดำยกขึ้นลูบผมนุ่มสลวยของหลานสาว
"ท่านยาย..."
"เจ้ากับเขาเป็นคู่กัน...ครั้งก่อนยายเป็นคนร่ายเวทมนต์ใส่ตัวเจ้าจนพวกเจ้าไม่แม้แต่เจอหน้ากันแต่ครั้งนี้ยายจะทำให้ทุกอย่างถูกต้อง...เจ้าควรมีชีวิตของตัวเองอยู่กับคนที่เจ้ารักและก็มีเพียงแต่เจ้าที่จะอ่านคัมภีร์คืนชีพได้....จงทำมันเพื่อตัวเจ้าเอง..."แม่มดแห่งอารายันบอกกับหลานสาวพร้อมแบมือออกมาปรากฎคัมภีร์สีดำเล่มใหญ่คุ้นตาปรากฎขึ้นในมือของนาง มิกาย่าเอื้อมมือไปรับคัมภีร์มาเมื่อผู้เป็นยายหยิบยื่นมาให้ตรงหน้า
มือบางเปิดคัมภีร์ออก จากที่เคยเป็นหนังสือที่ใครก็เปิดไม่ได้ตอนนี้กลับมีอักขระมนตราสีทองเรียงตัวเป็นระเบียบจนทุกคนแปลกใจ...มิกาย่าเงยหน้ามองดูทุกคนอีกครั้งอย่างลังเลก่อนเริ่มอ่านอักขระมนตราในคัมภีร์อย่างไม่มีติดขัดจนตัวเองก็แปลกใจ
CZYTASZ
Key-blood(END)
Losoweชายหนุ่มผู้มีครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์อีกครึ่งเป็นแวมไพร์ เขาคือกุญแจสำคัญในการคืนชีพ"ราชินีแวมไพร์" เพื่อทวงสิทธิความเป็นหนึ่งในห่วงโซ่อาหาร...เขาจะเลือกครึ่งไหน ของเลือดในกายระหว่างแวมไพร์หรือมนุษย์....
