ร่างสูงในชุดสีขาวก้าวเข้ามาหน้าห้องกักขังนักโทษพิเศษ มองดูชายหนุ่มสองคนที่ก้าวเข้ามาขวางเขาไว้ท่าทางแข็งขันแต่เมื่อสบตาสีฟ้าที่ส่องประกายก็ต้องหลบตาแต่ไม่ยอมขยับได้แต่ยืนขวางพร้อมก้มหน้านิ่ง
"เปิดประตูให้ข้า...เดี่ยวนี้..."เลธีออกคำสั่งเสียงเรียบ
"แต่ท่านมิคาเอลสั่งไว้ว่า...."
"เปิดประตูให้ข้า...."เสียงตวาดพร้อมอาการแยกเขี้ยวทำให้ชายหนุ่มทั้งสองก้าวถอยหลังอย่างลืมตัวไม่บ่อยนักที่แวมไพร์ราชันย์อย่างเลธีจะแสดงอาการเกรี้ยวกราดคุกคามแบบนี้
"แต่...ท่านมิคาเอล..."ทั้งคู่อึกอักแม้จะกลัวเลธีแต่คนที่พวกเขากำลังพูดถึง ก็ไม่ต่างกัน
"ถ้ามันต้องการความรับผิดชอบ...บอกให้ไปหาข้า เปิด ประ ตู..."เลธีเน้นเสียงอย่างเอาจริง
"ขอครับ...ท่านเลธี..."รับคำอย่างยอมจำนนและเปิดประตู
ในห้องนักโทษพิเศษไม่กว้างนักเทโรนั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้กลางห้องทุกส่วนของเขาถูกพันธนาการด้วยโซ่เหล็กเส้นโตไม่เว้นแม้แต่ลำคอ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือร่างที่เคยเป็นชายแก่ซ่อมซ่อตอนนี้กลายเป็นชายหนุ่มร่างกายบึกบึน ผมที่เคยขาวกระเซอกระเซิงตอนนี้เป็นสีดำเงางามยาวถึงกลางหลัง เหมือนรับรู้ว่ามีใครก้าวเข้ามาในห้องดวงตาสีแดงลืมขึ้นช้าๆก่อนรอยยิ้มจะปรากฏที่มุมปากเมื่อเห็นว่าใครมายืนอยู่ตรงหน้า
"เลธี..."
"ข้าไปไม่ทัน...หมู่บ้านถูกเผา ชาวบ้านถูกฆ่า...ไม่เหลืออะไรเลย..."
"คิดแล้วเชียว..."เทโรรำพึงเบาๆ
"แต่ข้าไม่แน่ใจว่าคนของมิคาเอลได้เขาไปหรือเปล่า..."เลธีเอ่ยออกมาอย่างไม่แน่ใจ
"ไม่หรอก...สิ่งนั้นคงพาเขาไป...."เทโรเอ่ยเบาๆ
"สิ่งนั้น...อะไรหรือที่เจ้าพูดถึง..."
"ฮึ....แค่ของหลอกเด็กน่ะเลธี..."คำตอบทำให้เลธีเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ
CZYTASZ
Key-blood(END)
Losoweชายหนุ่มผู้มีครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์อีกครึ่งเป็นแวมไพร์ เขาคือกุญแจสำคัญในการคืนชีพ"ราชินีแวมไพร์" เพื่อทวงสิทธิความเป็นหนึ่งในห่วงโซ่อาหาร...เขาจะเลือกครึ่งไหน ของเลือดในกายระหว่างแวมไพร์หรือมนุษย์....
