Miss Cold-Hearted President

Chapter XII: Mafia Harris

Sky Nemesis' Point Of View

The sun is kissing me when I woke up; oh I forgot to close the curtains last night.

Tumayo ako at naligo, pagkatapos kong naligo at inayos ko ang sarili ko. Bumaba na ako at kumain habang kumakain ay di ko mapigilang mag-alala. Malapit na ang araw na dumating siya, sigurado ako na impyerno na naman ang aabutin ko at ng mga kaibigan ko. Pinawalang bahala ko nalang ito at umalis. Nawalan na ako ng ganang kumain.

It’s early when I arrived at school; some of the students are already here. The varsities were practicing and the cheerleaders were talking gossips. I wish I had a life like them, normal life.

Sa tuwing nakakakita ako ng mga ganyang tao na may ganyang buhay ay di ko maiwasang maiinggit. Mayaman nga ako at kaya kong gawin lahat ng gusto ko pero hindi sa lahat ng bagay ay ako ang nasusunod. Lucky them, they have freedom. Kahit ang mga mahihirap ay iniinggitan ko rin dahil sila ay may tinatawag na "Free Will" pero ako wala.

"Every cold hearted person has a reason why they are cold". Nabasa ko 'yan sa isang website, tama nga naman, ang lahat ng mga may yelong puso ay may rason. Pero ang aking rason ba ay kapanipaniwala, ni ako nga ay di makapaniwala.

Hard to believe that I am a member of Mafia … Para sa mga tao ang mafia ay isang organisasyon na kung saan ng mga tao ay ang alam ay puro patayan, droga, pera at kung ano-ano pa na masasamang bagay. Pero hindi lahat ng mafia ay ganyan merong iba na nagliligtas ng buhay at meron ding pumapatay. At ako ay isa sa mga mafia na kung saan ay pumapatay kami. Pero pumapatay kami kung kinakailangan. 

Mafia Harris.

Back when I was a child, maybe eight or ten, it's was my first time holding a gun, a sharp knife, and other killing tools. I was raised and train to fight; I am not allowed to show my weakness to everyone. Before hitting freshmen year I quit Mafia Harris to live as a normal teenage girl, and now that my months, weeks, days, hours, minutes are counted I'm going back again in order to protect my friends and family. Because I have a mission to fulfill.

And just this yesterday my parents and I have a serious talk. About me having Dark around is a big mistake they say, yes maybe Dark is a strong person but still he's not strong enough to fight other mafias or gangs. I bet he didn't hold a gun before.

"We'll be back soon," Frances said. We all let a heavy sigh. Miyembro rin ang mga magulang nina Frances, Ryan, Jake, Michael at Jonathan sa Mafia Harris.

"Mukhang mapapasabak na naman tayo nito," umiiling na sabi ni Ryan. 

"Si Jonathan handa na ba?" tanong ko kay Michael. Tumango ito at nagbasa ulit.

Hindi alam ng school o ng boung campus na isa ako sa Mafia Harris, ang alam lang nila ay isang anak lang ako ng isang mayamang tao. Pati narin kina Frances para maprotektahan kami sa labas ng mafia world.

Habang ako ay nagbabasa ng libro ay naiisip ko na ang mga maaaring mangyari sa hinaharap. Mabuti pa si Kuya Oliver ay sanay na pati narin si Ate Aphrodite. What about William? Will he be okay? Here comes the other side of me again.

Natapos nalang ang araw at hindi parin mawala sa aking isip tungkol sa mafia at sa hinaharap. Dumaan muna ako sa SCR dahil may nakalimutan ako. Pagkadating ko doon ay may nakita akong isang sulat at puting rosas na nakapatong sa lamesa ko.

Kinuha ko ang sulat at binasa.

"I know the person who put this rose here, take care of that person. --Magic Makers"

Napakamao ako dahil sa aking nabasa, hanggang sa labas ng Gang World ay di parin nila ako tinatantanan. Mga walang hiya! Kinuha ko ang puting rosas at inilagay ito sa vase. Tinago ko ang sulat sa bag ko at umalis.

Walang hiya ka Spade, isisiguro ko na ang kabaong mismo ang lumapit sa iyo.

Tinawagan ko ang gang para sa isang meeting. Kahit na matagal pa bago kami bumalik sa mafia ay naiinip na ang mga dugo nila.