Miss Cold-Hearted President

Chapter XXXIV: Trapped Game (Part Two)

Narrator:

“Saan tayo ngayon?” aniya ni Sky at lumingon-lingon sa paligid. May dalawang pinto sa harapan nila ngayon at pinapipili lang sila ng isang pinto. 

“Frances, sa tingin mo?” 

“Left,” hindi masyadong sure na sagot ni Frances kay Sky.

Sky nodded.

“You Dumbass—I mean Dark?”

Salamat at napansin na rin niya ako! “Left nalang para hindi na tayo mailto.” 

Walang nagang binuksan ni Sky ang pinto at pumasok na silang tatlo sa loob. When they got in the door shut and twenty robot assassins greet them. Handa na sana sila pero hindi gumalaw ang mga assassins. 

“Sacrifice or be selfish,” wika ng misteryosong tao sa likod ng mga speakers. Iba na naman ang boses nito, boses babae. “Only two persons may past and the other one, maiiwan sa loob at makikipaglaban sa mga assassins. Don’t worry, hindi naming kayo papatayin . . . yet. Dapat sabay kayo para masaya!”

Agad silang nagkatinginan pero unang bumawi si Sky. “I’ll do this stupid game, you two will continue playing.”

“No way!” sabat ni Dark. “Kayo na ang lumabas, I’ll stay here!” 

“Tanga ka ba?” said Sky. “Kayo na ang—“

“Damn you guys!”

Nagulat silang dalawa sa biglang sigaw ni Frances. Halata sa mukha nito ang inis. 

“I’m Frances the great! Kaya ako dapat and besides you two are our only hope in winning this game. So go and leave me.”

Napamura si Sky. “What the hell!” hinigpitan niya ang hawak sa mga Katana na hawak niya. “No Frances, I’m the one who should be here not you—“

“Sky naman! Malakas ka nga pero ang kitid naman ng utak mo, isali mo pa na manhid ka rin! Alam ko kung ano ang ginagawa ko. Please Sky, huwag mo naman akong pahirapan.” 

Tumingin si Frances kay Dark at tinanguan niya ito para bang alam niya kung ano ang ipnapahiwatig nito. Agad na binuhat ni Dark si Sky na parang sako at tumakbo paalis. 

Napamura naman si Sky. “Hoy Bezie, I’ll always believe in you, ever since. I’ll always believe.” She showed Frances the necklace she gave to her. Frances did the same at ipinakita din niya ang ring na ibinigay ni Sky nung anniversary nila as best friends. 

They smiled at each other and then Frances turned on the chainsaw she was holding and started to slice the robot assassins. 

First Michael and now, Frances! What the heck is going on!

Tahimik na tinitignan ni Sky ang mga Katana na dala niya hanggang sa tumigil si Dark sa paglakad at ibinaba si Sky. He stretched up and wipe the sweats dripping.

“Hooh! Ang bigat mo! Nag-da-diet ka ba?”

Umiiling na umupo si Sky at sumandal sa pader. “No, at bakit pa?! I’m still physically fit not like you.”

“Wow ha,” he said sarcastically. “We’re on our own now and still may gana ka pang barahin ako.” Tumabi siya kay Sky at sumandal din sa pader. Pumikit siya at sumandal kay Sky. 

“Pasalamat ka at mabait ako ngayon,” Sky said. 

Dark chuckled.

“Sweet,” wika ng misteryososng tao. “Para naman mas maging sweet pa, I got a present for you!”

Bumukas ang pinto at may pumasok sa loob na isang assassin dala-dala ang isang tao na nakatakip ang ulo ng sack. Mukha itong ginahasa at tinirture dahil sa mga galos nito.

Ibinagsak ng robot assassin ang lalake at bigla nalang nag-self destruct. Pakonting-konting humiwalay ang parte ng robot assassin. 

Tumayo sina Dark at Sky at dali-daling nilapitan ang lalake. Tinanggal nila ang sack na naka takip sa mukha nito at parang binuhusan ng malamig na tubig ang dalawa.

“Alexander?” Sky mumbled. 

“What the heck,” out of breath na sabi ni Dark. 

Madaming pasa ang mukga niya at nagdudugo rin ang mga labi nito. Pinunitan ni Sky ang damit niya at pinunasan ang mukha nito. 

Stunned. That is the only word that can describe Dark. 

“You’re welcome,” mapang-asar na sabi ng tao. “Don’t worry he’s still alive, konting galos lang ang mga ‘yan! And to remind you, Sky, you only have four hours left. Kung ako sayo aalis na ako at ico-continue ang game.”

“Deym,” Sky mumbled. “Dark, tara, let’s help him. Let’s finish the game.”

Dark composed posture again. Sabay nilang inalalayan si Alexander at dali-daling umalis pero umayos ng tayo si Alexander. 

“You guys go; I don’t want to be a burden.” 

“Pare sa ginagawa mo ngayon malamang malaking burden ka na.”

Inalalayan nila ulit si Alexander pero umayaw ito. 

“Alexander, please huwag maging bobo.”

“You’re still the same, Sky.” 

Sky tch-ed. Dark curled his fist. Walang alinlangan niyang sinuntok si Alexander. Natumba ito at dali-daling inalalayan ni Dark. 

“What the heck Dark.”

“Mas maganda ganito. Less talk more actions.”

Nagpatuloy ang dalawa sa paglalakad habang inaalalayan si Alexander.

+ + +

Hello coldies, I’m really, really, really sorry for the late update. Wala po kasi akong maisip na tamang words and actions for this chapter and I’m really busy kasi summer na and I need a vacation. So please, bear with me. Thank you. 

God bless always, coldies.

Cold here!