Aşık

114 6 0
                                    

Banyodan çıktıktan sonra dışarıda yürümeye karar verdim ve sırt çantasındaki iç çamaşırlarımı giydim. Üstüne kahverengi ince bir blüz altına yüksek bel siyah kotumu giydikten sonra pencereden dışarıya baktım. Ağaç yaprakları sallandığına göre hava sert olmalı diyerek siyah deri ceketimi de üstüne geçirdim. Saçlarımı kurutmayı pek sevmezdim ama dışarı soğuk olduğundan kurutup açık bıraktım. Hafif bir göz makyajını da yaptıktan sonra hazırdım. Bu çocuğu tanımam gerekiyordu. Hazır olduktan sonra odadan çıktım. Salondaki deri koltukta oturmuş film izliyordu. Beni görünce minik bir ıslık çaldı. "Bu ne güzellik Soykan" dediğinde tepki vermeden "Dışarıda biraz yürüyebilir miyiz ? Hem akşam tanışıcağımızı söyledin. Akşam olmak üzere" dediğimde başıyla onayladı. Üzerindeki kıyafetleri yeni giymiş olmalıydı ki askılıktaki deri montunu aldıktan sonra kapıyı açtı. Dışarı çıktığımızda hava soğuktu. Neyse ki Sonbahar'ı severdim. Aslında yağmur da yağsa pek fena olmazdı ama bu hava da idare ederdi. Evden birkaç adım uzaklaştığımızda arkamı dönüp nerde olduğumu incelemeye başladım. Ev gerçekten çok güzel görünüyordu. İnanılmaz bir yerdi burası. Şehir merkezinden de uzaktaydı ve etraf ağaçlıklarla çevriliydi. Sanırım bu koca yerde tek başımızaydık. Böylelikle kaçma ihtimalim de yerle bir oldu. Yavaş yavaş yürümeye başladık. Tuhaf ama yanımdaki çocuktan korkmuyordum. Pek birini öldürecek gibi durmuyordu. Bir süre öylece yürüdük. Sonunda sessizliği bozarak "Artık bana kim olduğunu söyliycek misin" dediğimde "Sana deli gibi aşık birisi" diye yanıtladı. Çocuğun beni daha önce uzun uzun incelemesinden de anlamıştım. Bende aynı şekilde Serhat'ı inceleyip her hücresini ezberlemeye çalışmıştım.Bu kez "Peki beni kaçırarak senin olabileceğime gerçekten inanıyor musun?" diye sordum. Yürümeyi durdurarak Yere dökülmüş olan yaprakların üstünde oturdu ve yanına oturmam için banada işaret verdi. Nihayet başlıyorduk. "Adım Kaan Altuner. Lise son sınıfım ve sen gerçekten ilgimi çekiyorsun. Sana nasıl aşık olduğumu da soracak olursan. Havaya bak." dediğinde durdu. Havaya baktığımda çoktan akşam olmuştu ve dolunay vardı. Bu görüntü gerçekten muhteşemdi. Bir süre sonra devam etti "Bir ay önceydi; bir gece sahilde gittiğim bir bardan dönüşte fazlasıyla dalgındım. Bilmediğim bir sokağa sapmışım. Gece geç saatler olduğu için sokak sessizdi. Telefonumu çıkartıp konumumu bulmak için açtığımda şarjımın bittiğini farkettim. Sokakta ilerlemeye, yolu bulmaya çalıştım. Yarım saat kadar ilerledikten sonra yorulup bir banka oturdum. Havayı izledim. Tam o sırada karşı binanın penceresinden gözüme sen takıldın. O ay sanki sadece seni aydınlatıyordu. O kadar masum görünüyordun ki seni seyretmekten kendimi alamadım. Öylece havaya bakıp, elindeki kahveyi yudumlarken düşünceli gibiydin. Seni orda yarım saat boyunca seyrettim. Sonunda uykun gelmiş olacak ki pencereni kapatıp içeriye girdin. Tüm gece o bankta uyumadan seni düşündüm ben. Dolunay'da tanıdım seni. İlk o zaman aşık oldum." sözünü bitirdiğinde gerçekten duygulanmıştım. O geceyi hatırlıyorum. Evimize taşındığımız ilk geceydi ve ben yeni hayatımı düşünüyordum. Bana böylesine aşık olan bir çocuğu üzmek istemiyordum. Ama sonuçta benim kalbim Serhat'a aitti. "Ben ne diyeceğimi bilmiyorum, gerçekten." dediğimde devam etti. "Bir şey söylemek zorunda değilsin sadece bilmeni istedim. O geceden sonra sıklıkla o banka gittim. Evden çıktığında ne giydiğine, mimiklerine kadar ezberledim. Hatta yazıldığın okula naklimi aldırdım. Hayatımın geri kalanını seninle geçirmek istiyordum. Günlerim seni izlemekle geçti. Okul açıldıktan bir hafta kadar sonra seni takip ettiğim bir sokakta gördüm. Sınıfındaki sarışın çocukla bir kızı bankta sarmaş dolmaş gördüğünde ağlamaya başladığını farkettim. O zaman anladım o cocuktan etkilendiğini. Yanına gelip gözyaşlarının hepsini silmek istedim fakat cesaretim yoktu. Seni öyle uzaktan izledim. O piç senin sevgini hiç haketmedi. Ben ise her gece senin hayalinle yattım. Ben sana çok aşığım Kumsal Soykan" dediğinde gözlerinden bir damla yaş düştü. O an sahildeki yaşlı amcanın dedikleri aklıma geldi "Yaralarını saracak biri elbet karşına çıkar"

DOLUNAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin