My Mate

Mate ~6

Pov jale
Mate's bestaan niet? ~6

Ik kijk naar de vampier jongen en volg al zijn stappen. Hij komt naar mij toe en staat voor me.
"Jou wil ik spreken." Zegt de vampier jongen. "Nee!" Gromt Jayden.
" ik denk dat ze zelf wel bepaald wie ze wil spreken of wie ze niet wil spreken." Antwoord de jongen kalm terug.
Ik snuif. Ze kijken mij allebei aan. " kom mee!" Ik hou mijn ogen op de vampier jongen. Heel even denk ik een glimlach te zien, maar die verdwijnt al meteen wanneer hij merkt dat ik kijk.
We lopen naar binnen en gaan bij de keuken zitten. "Ik wil je iets vertellen." Zegt hij. " waarom??" " ik moet je iets vertellen." " ik ken je niet eens! Je bent een wild vreemde vampier die me hier op deze plek kan vermoorden!"
" jaxon" " jaxon? Wat jaxon?" " mijn naam" "oh.." " geloof jij in mate's Jale?" " hoe.-.." "Geloof jij in Mate's Jale?!" Onderbreekt hij me. " ja" antwoord ik fronsend. " ik zal je een verhaal vertellen. "Oke?"

Ooit was er een meisje, ze heette Luna. Het was een energiek leuk meisje. Ze was veertien toen ze haar mate ontmoette. Althans ze dacht dat het haar mate was. Haar mate heette Alpha. Ze waren gelukkig samen. Maar Luna was nog geen wolf. Die ontmoette ze pas als ze zestien was geworden. Ze voelde dus ook nog geen tintelingen of de geur die haar mate had. Ze had aan haar ouders gevraagd  hoe ze kon merken dat het haar mate was. Haar ouders hadden geantwoord dat ze moest wachten tot ze oud was. Als ze zestien was geworden dan wist ze dat hij haar mate was. Ze had het geloofd. Op haar zestiende verjaardag was haar moeder gestorven. Haar vader was depressief. Ze was niet meer het meisje dat leuk en energiek was. Ze was veranderd in wolf met volle maan. Haar mate was bij haar. Toen ze een wolf was geworden had ze niks geroken. Hij was haar mate niet. Maar toch voelde ze het wanneer hij haar aan keek. Wat was het. Het meisje bedacht maar dat ze het spelletje mee zou spelen. Een paar dagen later werd ze niet meer wakker. Ze was dood.

"Bedoel je hier mee dat mate's niet bestaan" vraag ik ongerust. " zoiets. Ik bedoel eigenlijk elk mannelijk soort dat er bestaat kan kan jou dat gevoel geven." "Huh? Hoe be,-" hij kijkt mij aan en ik voel een warm gevoel door mij heen gaan. Hetzelfde gevoel toen ik Jayden ontmoette. " ik geloof je niet." Antwoord ik maar simpel terug. Hij kijkt me aan met iets wat lijkt op twinkelingen. Het ene moment zit ik op een stoel en het andere moment sta ik tegen de muur gedrukt. Ik kijk hem geschokt aan. Hij plaats zijn mond naar mijn oor en zegt" voel je dit?" Hij draait rondjes op mijn heupen. Ik bijt op mijn lip om niet te kreunen. "Ja dus." Beantwoord hij zichzelf met een grijns. " laat me los. Ik heb een mate!" Zeg ik scherp. " ja inderdaad. Je hebt mij als mate." Zegt hij terug. Zijn mond komt dichterbij mijn nek. Hij is een vampier Jale! Pas op. Ik grom en duw hem van me af, wat niet echt lukt. Hij glimlacht en zet zijn tanden uit. Hij schraapt over mijn mark. Ik kreun. Dan voel ik een scherpe pijn.Maar dat gaat al snel over naar genot. Dit kan niet Jale! Denk na je hebt Jayden! Ik zet me schrap en druk met alle macht hem van mij af. " zo te zien is je wolf gaan op spelen" zegt hij met een grijns. Hij pakt me op en rent weg. Doet de deur open en spurt het bos in. Ik hoor gegrom. Ik kijk op en zie allemaal Wolven achter ons aan gaan.

Pov |Jayden|

"Fuck!" Ik zie de vampier jongen weg rennen. Met Jale op zijn rug! Mijn Jale! Ik grom. Pak ze!!!" Schreeuw ik. Ik verander in mijn wolven vorm en ren achter ze aan. We komen dichterbij! Ik knipper even met mijn ogen en...

Ze zijn weg.

ZO VERSCHRIKKELIJK SORRYY SHAME ON ME!! IK HEB ZO LANG NIET GE-UPDATE IK HEB ER GWN HELEMAAL GEEN TIJD VOOR😭 MENSEN HEB EEN GOED HART EN VERGEEF ME!!!

vote zou lief zijn❤️❤️