Mate ~10

377 33 1
                                    

|Pov jale|

Ik open mijn ogen. Er is fel licht. Ik hoor de vogeltjes fluiten. Waar ben ik? Oh ja! Ik ben weer thuis bij Jayden. Onbewust gaat mijn hand naar mijn mark. Ik gaap. Ik sta op en doe mijn pyjama uit. Ik loop naar de douche en draai de kraan open. Ik ben blij, heel blij, dat ik nu weer terug ben en alles weer goed is. Glimlachend sta ik onder de douche. Ik neurie een liedje die in me opkomt. Zonder dat ik me bewust ben van Jayden hoor ik de deur open gaan. "Hee" hoor ik Jayden schor zeggen. Ik schrik me helemaal lam. Ik maak een sprongetje van schrik. " ik schrok me dood! Laat me niet zo schrikken gek!" Grinnik ik. " ook goedemorgen prinses" zegt hij. Ik grinnik. Wanneer ik klaar ben wil ik uit de douche stappen maar ik realiseer me dat ik mijn handdoek ben vergeten. " uhm... Jayden?!" Schreeuw ik. "Ja?" Schreeuwt hij terug. Ik vermoed dat hij in de slaapkamer is. "Ik uhm,... Ben mijn handdoek vergeten! Wil je die even geven?" Schreeuw ik. Ik weet gewoon dat hij grijnst. "Jahoor" zegt hij lachend. Ik hoor hoe de deur open gaat. " draai je om en geef me de handdoek" zeg ik. "Ja baas" zegt hij. Hij trekt de douchedeur open en daar sta ik dan, in mijn blote poeperd voor Jayden. " jayden!!" Gil ik. Ik gris de handdoek uit zijn handen en sla die beschermend om me heen. Hij grinnikt.

15 minuten later XD

Wanneer ik mijn haar heb geföhnd loop ik naar beneden. Ik open de koelkast en bedenk wat ik zal gaan maken. Pannenkoeken. "JAYDEN?HEB JE ZIN IN PANNENKOEKEN?!" Schreeuw ik door het huis. Geen antwoord.. Mmmhhhh... Hij zal vast al weg zijn. Na een tijdje bezig te zijn geweest heb ik de pannenkoeken af. Ik loop naar de eettafel en eet daar de pannenkoeken op. Ik zet mijn bord in de vaatwasser en doe mijn schoenen aan. Laat ik eens een kijkje gaan nemen in het dorp.  Het is hier best wel mooi. "NEE DAT DOEN WE NIET!!" hoor ik iemand schreeuwen die me doet terugkeren maar werkelijkheid. Ik loop fronsend richting het geluid. Ik zie Jayden staan en een oudere man. "WE MOETEN HET WEL DOEN" schreeuwt de oudere man. "NEE IK KAN HET NIET! JE WEET WAT ER DE VORIGE KEER IS GEBEURD!!  Schreeuwt Jayden.
"Wat is er" vraag ik. Ik zie hoe de mannen schrikken van mijn aanwezigheid. "Jale" zegt Jayden zacht. Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel. "Wat is er aan de hand?" Vraag ik hem zacht. "Ik kan het je niet vertellen." Zegt hij even zacht terug. " als ik Luna moet worden moet ik het toch weten?!" " Jale! Ik...,--" "alsjeblieft Jayden" smeek ik hem.
Hij zucht.

"Er komt oorlog"

Heyyy puppieesss
Weer EEn hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het leuk vinden

Kisses @naomivlekje❤️👼🏼

My MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu