My Mate

Mate ~9

|pov Jayden|

Ze hebben haar. De mijne. Mijn mate

Ik ijsbeer door de kamer. Waar zou ze zijn? Ik ben de laatste twee dagen lichtelijk in paniek, en voel me een wrak. Ik moet haar vinden. Mijn mensen zijn al twee dagen weg en ik heb nog geen sein gekregen. Ze moeten haar vinden. Ik loop naar de koelkast om te kijken of we nog bier hebben. Helaas. Op. Dan maar sterkere drank. Ik giet mijn glas vol en drink het in één teug op. De ontspanning vloeit onmiddellijk door mijn lichaam. Ik zucht. Ik loop naar de hal pak mijn jas en ren de deur uit. Als mijn mensen haar niet vinden dan doe ik het. Ik probeer een geur te volgen die van haar is, maar kan hem niet vinden. Het heeft geregend. Hee domoor! Je hebt haar gemarkeerd, dus als ze dichtbij is kan je met haar communiceren. Zegt mijn wolf. Dat ik dat niet eerder heb bedacht! Ik probeer eerst een woord. Of beter gezegd een naam. Jale. Geen antwoord. Ik loop in de richting waar ik ze heb zien verdwijnen. Jale?

|pov Jale|

Het zonlicht schijnt het raampje binnen. Ik sta op en rek me uit. Midden in mijn beweging stop ik. Ik hoor iets. Le. Is het gene wat ik hoor. Het is geen volledig woord. Ik hoor het nog een keer, maar dan duidelijker. Jale. Mijn ogen springen wijd open. Ik spring een gat in de lucht. Jayden is vlakbij! Ik probeer iets terug te sturen. Jayden. Probeer ik.
Ik voel ineens een emotie. Niet van mijzelf. De emotie is van Jayden, jullie hebben een mate band dus kan je zijn emotie voelen! Ik glimlach, ik lach, ik lach hysterisch. "Jayden!" Gil ik heel hard. Ik ren de deur uit en blijf schreeuwen. Tot ik iets terug hoor "JALE WAAR ZIT JE??" Ik ren richting de stem. Ik zie Jayden! "Jayden" fluister ik.
"Jale" fluistert Jayden. Ik ren naar hem toe en hij neemt me in een knuffel die je alleen in films ziet. "Ik was zo wanhopig" fluistert Jayden in mijn oor. Ik knik. Het waren maar twee dagen, maar het waren de ergste twee dagen van mijn leven. "Ik hou van je" fluister ik naar Jayden. Hij knikt."Uhummm" hoor ik een stem kuchen. Ik grom. Wie verstoord ons momentje?! Grommend draai ik me om, en kijk recht in de ogen van Jaxon. Jayden gaat voor me staan, en ik zie dat zijn ogen glazig worden. Hij linkt de roedel. "Wat wil je?" Vraagt Jayden op een kalme stem. "Haar" en Jaxon wijst naar mij. Ik probeer mijn dodelijkste blik op te zetten maar blijkbaar is het alleen maar grappig want Jaxon grinnikt. Ik hoor de roedel eraan komen. Jaxon kijkt vlug om zich heen en hij is weg. De roedel komt aan gerend.
We lopen terug naar ons terrorium. Ik loop meteen door naar huis hij volgt me naar huis. Wanneer ik binnen ben zucht ik even en zeg "ik ga slapen" "is goed" zegt hij waarbij hij knikt. Alweer volgt hij me naar boven. Ik ga op bed liggen als hij in mijn oor fluistert " ik hou ook van jou" zegt Jayden.

Heeeee puppieesss!! Nieuw hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Stemmen en delen zou leuk zijn🦄