Ang Diary Ng Pokpok

ADNP #27

January 28, 2016

Hawak hawak ko ang isang karatula na nakalagay 'JAMES.' Andito kasi ako sa airport. Andaming nag aabang. Maraming lumalabas. Wala pa si James. Excited na talaga ako. May palatandaan naman ako sa kaniya eh. Kahit makapal ang bigote niya, mukha siyang bata. Hanggang sa may nakita akong Kano na lumabas. Ay hindi siya si James kasi wala siyang balbas. Pero luminga linga ang isang ito. Baka girlfriend niyang Pinay ang susundo sa kaniya. Teka kilala ko siya. Oo siya na si James! Saulado ko na siya kahit nakasimangot at nakatawa.

"JAMES! JAMES! YUHU!!" Hindi niya ako makita. Pinagduldulan ko sa hangin ang karatula. Talon ako ng talon. "JAMES! JAMES!" wala akong paki kung annoyed sila sa ginagawa ko. Ako kasi yung pinaka maingay. Napansin kong lumilingon ng tingin si James. "JAMES! JAMES!"

NAGTAMA ANG MGA MATA NAMIN. Ngumiti siya. Palapit na siya. Teka, saan ba ang daanan? Nakita ko na papunta siya sa bukas na daanan kaya sasalubungin ko siya. Alis! Alis! Nababangga ko ang ilang mga tao pero wala akong paki. Gusto kong yakapin si James. Binitawan ko ang karatula. Sorry sa matamaan.

"JAMES!!" nawala na yung mga nakaharang samin. Nakakatakbo na akong ng malaya. "JAMES!"

Sinalubong ko siya ng yakap. Halos tumalon na ako kasi matangkad siya.

"James." mangiyak ngiyak kong bulong habang iniikot niya ako. Naiwan ako na parang karga karga niya.

"Angel." rinig kong masaya din niyang bulong. Binaba niya ako at hinaplos sa pisngi. "You're so beautiful."

"You're handsome. James. Nakita din kita sa wakas." niyakap ko uli siya at bumitaw ako. Tumingin uli sa kaniya.

"Do I look young?"

"Yes James. You're so gwapo." alam niya naman kung ano yung gwapo. Tinuruan ko siya ng ibang tagalog.

"Oh my god Angel, I love you." Pansin ko na isang bag lang ang dala niya. Hinawakan niya ako sa kamay. "I had to clean my whiskers to look fine in your eyes."

"You're looking good now. I love you too."

"Do you wanna go with me?"

"Of course yes. I do."

Magkahawak lang kami ng kamay. Kitang kita ko ang ngiti sa mukha ni James.

"After we celebrate our first meeting. I wanna meet your Mom. I'll go with you in your province right after."

"Okay, I can." plano ko naman talaga siyang iuwi samin.

Kumain kami sa labas. Nag shopping.

"I'm sorry if I don't have gift for you from my country. I don't wanna bring so many. So I buy something like this to make you happy. Do you think it's okay?" sabi niya habang naglalakad kami. Dala dala ko yung ibang pinamili namin.

"Really okay lang. I don't like the gift. I just like you."

"Well thanks. I'm glad cause you even like me as I like you. As for now we didn't buy a lot of things. We're gonna go your province that's why it's just like this, for helping us to not get suffered while we're in the ride on our first travel together."

"I don't want a lot of things. It's okay. The most important is you."

"Oh thanks Angel." hinalikan niya ako sa noo. "Thanks. We'll be married soon honey."

Dinalaw namin sila Mayla. Tuwang tuwa sila kasi binigyan ko sila ng damit. Tapos binigyan sila ni James ng 10 dollar each. Nangako ako na babalikan ko sila. Sobrang saya ko. Pasakay na kami ngayon sa bus papuntang probinsya. Naghihintay nalang kami. Malapit nang matupad ang pangarap ko.

"We need to have a car. But for now, we'll buy a fare for travel. I know you don't know how to drive."

"Yes I don't know cause I don't have a car."

"And soon you suppose to learn. I'll buy a car for you before we married."

"Talaga James?" niyakap ko siya. "I'm so happy James. Thank you. But I'm so scared."

"Don't be so scared. I'll help you to learn, I'll be your instructor. I school you to driving your very first car in your entire life. Are you happy now?"

"I'm very happy."

Ilang oras lang nakapunta na kami sa bahay. Pinakilala ko sila kahit nosebleed sila. Nilinis ni ate ang bagong kwarto namin. Maliit lang ang bahay namin pero may dalawang kwarto. Sabik na sabik na din akong makatulog kasama si James. Pero kinakabahan ako kasi ang laki ng titi niya. Infairness ah. Hindi siya maarte kaya dapat lang na mahalin ko ang tulad ni James. Matutulog siya pansamantala sa matigas na papag.