Μετά τα ψώνια με την Μαίρη, πήραμε και την Μυρτώ και πήγαμε για καφέ.. Δεν το πήραν κάπως οτι θα πάω διακοπές με τον Θανάση και τελικά γλίτωσα το κήρυγμα.. Ποιο πολύ τους παραξένεψε το ότι χώρισα..
-Δεν τον χώρισες όταν έπρεπε Νεφέλη μου...(είπε η Μυρτώ, δεν είχε και άδικο)
Τον αγαπάω τον Κυριάκο.. τον αγαπάω σαν άνθρωπο! Δηλαδή ξέρω τα πάντα γι αυτόν (έτσι πιστεύω δηλαδή) και έχουμε τόσα κοινά που τον αγαπάω λες και αγαπάω τον εαυτό μου σε ανδρική έκδοση.. κακό αυτό ε; Όταν τον είχα γνωρίσει είχε περισσότερους φίλους απ' οτι τώρα, είχε διαφορετικό χαρακτήρα.. Από τότε που η σχέση μας έγινε ποιο "σοβαρή" δεν έβγαινε μαζί με τους φίλους του, ενώ είχε χρόνο απλά προτειμούσε να βγαίνει με την δική μου παρέα.. Έτσι οι φίλοι του άρχισαν να με κατηγορούν πως τον καταστρέφω χωρίς να κάνω τίποτα! Γενικά πάντα ήμουν πολύ χαλαρή με τις σχέσεις μου και ίσως γι αυτό πέρνανε αέρα και ξέφευγαν τα πράγματα.. Ο Κυριάκος γενικά είναι καλό παιδί και όντως θα μπορούσαμε να είμαστε αδέρφια, όσες φορές μας το έχουν πει εκείνος νευριάζει και εγώ γελάω...Ίσως γιατί αυτός με βλέπει περισότερο ερωτικά απ' ότι τον βλέπω εγώ.. Απο τότε που με είχε απατήσει ένιωθα απλά άχρηστη.. Όλη η παρέα είχε προχωρήσει εκτός απο εμένα.. Ο Κυριάκος όλο με πίεζε και έλεγε πράγματα που με έκαναν να νιώθω ακόμα ποιο άσχημα..Όταν τελικα το πήρα απόφαση ηταν γιατί δεν ήθελα να τον χάσω και επειδή μετά απο όλα αυτά που μου είχε πει ήθελα να ξανά νιώσω χρήσιμη.. Όλο αυτό όμως λέγεται Ψυχολογικός Πόλεμος! Και αν γύρναγα τον χρόνο πίσω εκείνη την στιγμή θα την έσβηνα. Δεν πιστεύω ότι θα ξανά γίνει κάτι μαζί του ακόμα και να τα βρούμε.. όντως νιώθω κάτι σαν αδερφική αγάπη...ίσως αν δεν με είχε απατήσει όλα θα ήταν αλλιώς τώρα... τέλος πάντων δεν έχει σημασία να τα θυμάμαι αυτά, αύριο φεύγω διακοπές και θα είναι τέλεια!!
"Αύριο 18:00 πέρνα απ το σπίτι μου, θα μας παει ο πατέρας μου ως τα τρένα και απο εκεί θα πάμε Εύβοια, οκ;"
"Με τρένο ε; Καλό! Πόσο κοστίζει το εισητήριο;"
"6 ευρώ περίπου"
"ΟΚ, τα λέμε αύριο."
"Έγινε."
Δεν έχω ξανά ταξιδέψει με τρένο.. βασικά είναι σχεδόν μιάμιση ωρα δρόμος οπότε σιγά! Ξαφνικά θυμάμαι πως δεν έχω λεφτά..πάω κάτω και φωνάζω τον πατέρα μου..
-Λεφτά θες; Έλεγα και εγώ δε θα ζήταγε..
-Εμ πώς θα πάω διακοπές με άδειες τσέπες;
-Έλα ντε, αφού δεν κάνεις καθόλου οικονομία, 170 ευρώ είχες μέχρι πριν ενα μήνα και τα τελευταία 20 τα έδωσες σήμερα για μαγιό!
-Δες την θερινή πλευρά.. δεν θα χρειαστεί να ξανά πάω για ψώνια.. τουλάχιστον για έναν μήνα.(χασκογελάω)
-Ναι κορόιδευε, λοιπόν πάρε 60 ευρώ και μην ζητήσεις τίποτα άλλο εκτός από λεφτά για το σχολείο..μέχρι να ξανά πληρωθώ.
-Έγινε! (Τον φιλάω στο μάγουλο)
60 ευρώ χμμ..ας ελπίσω πως θα μου φτάσουν τουλάχιστον για τις διακοπές, η αλήθεια είναι πως είμαι αρκετά σπάταλη..
Το βράδυ μου στέλνει μήνυμα η Μυρτώ:
"Πάμε για ποτό;"
"Δεν έχω λεφτά :(" (Ναι, δε νομίζω πως θα ήταν καλη ιδέα να χαλάσω τα λεφτά και για ποτό)
"Αμάν είσαι, κερναω εγώ.. ετοιμάσου"
"Ποιοί θα είμαστε;"
"Εγώ, εσύ, Μυρτώ και Κώστας" (Το αγόρι της Μητρώς)
"ΟΚ, όταν είμαι έτοιμη έρχομαι δίπλα" (είμαστε γειτονάκια)
"Μην αργείς"
Βάζω το κινητό να φορτίζει και με μιας ανοίγω την ντουλάπα να βρω ρούχα... πέρνω μια κοντή μωβ μπλούζα, ένα σορτσάκι τζιν, το μαύρο κιμονό και τα σταράκια μου! Βάφομαι, κοιτάζω το ρολόι "22:25", δεν προλαβαίνω να ισιώσω μαλλιά, θα με βρίζει η Μυρτώ.. Τα πιάνω κοτσίδα, πέρνω κλειδιά και κινητό, κατεβαίνω και φωνάζω "Μαμά φεύγωωωω"
...
-Γεια σου κουκλάρααα!
-Γεια σου Νεφελάρααα!
(Αγκαλιαζόμαστε..έρχονται απο πίσω ο Κώστας και η Μυρτώ)
-Που θα πάμε; (λέω)
-Στο μπάρ που είχαμε πάει την τελευταία φορά! (Λέει η Μαίρη), αλήθεια γιατί δεν πέρνεις τηλέφωνο τον Θανάση να του πεις να έρθει; έχουμε να τον δούμε καιρό!
Ωχ..πάλι τον ξέχασα! Δεν είχα ούτε κάρτα.. τον πήρα τηλέφωνο απ'το κινητό της Μαίρης που πάντα έχει κάρτα..
-Έλα η Νεφέλη είμαι, να σου πω..πάμε σε ένα μπαρ με τα παιδιά και βασικά.. μήπως θες να ρθεις;
-Μπαρ; Χμμ ναι γιατί όχι.. που;
-Απέναντι απ'τα goody's είναι.. ένα με μια κιθάρα πάνω.. ξέρεις.
-Χαχαχα ναι ξέρω, θα σε πάρω τηλέφωνο όταν φτάσω.
-Έγινε!
Ουφ,τέλεια! Άλλη μια υπεροχή βραδυά πλησιάζει.. μόνο που υπάρχει αυτό το κενό που μου άφησε ο Κυριάκος... τέλος πάντων, ώρα για διασκέδαση!!
