Το επόμενο πρωί είχα ακόμη τις ίδιες σκέψεις, δεν έλεγαν να φύγουν με τίποτα απ' το κεφάλι μου και αυτό ήταν τόσο άδικο...
"Καλά τόσο εύκολα με ξεχνάς;.. τέλος πάντων το πρωί έλα απο το σπίτι μου αν θες, καληνύχτα και όνειρα γλυκά..."Θανάσης, 00:37
Όταν είδα το μήνυμα που μου είχε στείλει ντύθηκα γρήγορα και πήγα σπίτι του, έπρεπε να του πω κάποια πράγματα και αυτουνού!
...
-Γεια σου μωρό μου. (λέει και με φιλάει)
Μπαίνω μέσα και κάθομαι στον καναπέ του, είχε ετοιμάσει και καφέ, πρώτη φορά! Πριν το καταλάβω με άρπαξε και άρχισε να με φιλάει, όμως τον σταμάτησα..
-Θανάση θέλω να σου πω κάποια πράγματα..
-Τι; (λέει ξαφνιασμένος)
-Λοιπόν θα μπω κατευθείαν στο θέμα..χθες μέσα στο λεωφορείο ήταν και ο Κυριάκος στον οποίο δεν θέλω να δίνω δικαίωμα για σχόλια και ενώ προσπαθούσα να είμαι διακριτική εσύ με φιλούσες όλη την ώρα..και φάνηκε σα να το έκανες επίτηδες.
-Επίτηδες το έκανα (λέει τσαντισμένος), και δε μπορώ να καταλάβω γιατί σε νοιάζει τι θα πει αυτός..
-Με νοιάζει γιατί όπως αυτός και όπως και η Σοφία θα λένε ότι τους χωρίσαμε για να είμαστε μαζί ρε Θανάση..
-Μα έτσι κι αλλιώς θα το μάθαιναν απο κάπου και στο κάτω, κάτω αφού εμείς ξέρουμε την αλήθεια δεν έχουμε λόγο να νιώθουμε τύψεις! Την Σοφία την έχω χωρίσει εδώ και καιρό έτσι κι αλλιώς.
-Ναι αλλά εγώ νιώθω τύψεις!
-Γιατί; Ο μόνος λόγος για να νιώθεις τύψεις είναι αν νιώθεις ακόμη πράγματα για εκείνον, νιώθεις;
Εκείνη την στιγμή βούρκωσα, δεν με ένοιαζε που δε μπορούσε να καταλάβει τι του έλεγα ή που δεν μπορούσε να καταλάβει πως ένιωθα! Πίστευε πως ένιωθα πράγματα για τον Κυριάκο και αυτό ήταν πολύ άδικο! Για μια στιγμή πέρασε απ' το μυαλό μου ότι κάναμε βλακεία που τα φτιάξαμε, στους ήδη οι τσακωμοί άρχισαν να αυξάνονται..δεν ξέρω τι με έπιασε.. χωρίς να πω τίποτα σηκώθηκα και πήγα να φύγω. Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα με πιάνει απ' το χέρι..
-Εντάξει ρε Νεφέλη συγνώμη αλλά δεν ξέρω τι να υποθέσω. Νιώθεις τύψεις ενώ δεν έχουμε κάνει τίποτα κακό, νιώθεις τύψεις για δύο κομπλεξικούς ανθρώπους!
-Δεν μπορείς να καταλάβεις..
-Καλά ντάξει, όμως τι να κάνω; αντί να χαιρόμαστε αυτό που έχουμε κάθεσαι και χαλιέσαι χωρίς λόγο, πες μου απλά τι να κάνω;
-Απλά να είσαι λίγο ποιο διακριτικός, μπορείς;
-Ναι. (λέει με μίση καρδιά)
-Ωραία..
Ανακουφισμένος εκείνος με ρίχνει ξάπλα στον καναπέ και με φιλάει τρυφερά..
-Έχεις κανένα άλλο παράπονο; (λέει)
-Μμμ προς το παρόν όχι..
-Ωχ κατάλαβα, άρχισες τις γκρίνιες κιόλας..
-Αν δε σ' αρέσει μπορούμε να ξανά γίνουμε κολλητοί, δεν έχω πρόβλημα ξέρεις. (ο θυμός στα μάτια μου έκανε μπαμ)
-Άντε μωρέ (λέει και με φιλάει παιχνιδιάρικα), μου αρέσεις περισσότερο έτσι!
-Το ελπίζω.. (λέω και τον κοιτάζω απελπισμένα)
-Τι έπαθες τώρα;
-Εμμ να, απλά.. νιώθω περίεργα και δε μπορώ να το χαρώ και θέλω..
-Βρε Νεφέλη μου, αφού δεν έχουμε κάνει τίποτα κακό! Τους χωρίσαμε για τελείως διαφορετικούς λόγους..
-Το ξέρω.
-Καλά, θα σου περάσει τότε..πες μου τι θες να κάνουμε για να νιώσεις καλύτερα;
-Εμμ θέλω να δούμε ταινία και θέλω και κάτι γλυκό.
-(Γελάει), ότι θέλει το κορίτσι μου! Πάω στο περίπτερο και έρχομαι, εσύ πάρε το λάπτοπ μου και κατέβασε όποια ταινία θέλεις.
...
Καθώς έψαχνα ταινία στο λάπτοπ του Θανάση, η Σοφία του έστειλε μήνυμα στο Skype!
"Να ξέρεις πως κάνατε πολύ καλά με την Νεφέλη που μας χωρίσατε για να είστε μαζί, μας κάνατε να έρθουμε ποιο κοντά με τον Κυριάκο και να καταλάβουμε πόσο φτιαγμένοι είμαστε ο ένας για τον άλλον, σας ευχαριστούμε" 11:20
Σοβαρά τώρα; Πόσο ποιο χαμηλά θα πέσουν δηλαδή; Αν είναι αλήθεια καλύτερα, τουλάχιστον έτσι δε θα ξανά ασχοληθούν με εμάς, αλλά αμφιβάλλω.. Ο Θανάσης ήρθε, δε θα μας χαλάσουν την μέρα για ακόμη μια φορά, το μήνυμα μπορεί να περιμένει.. ♡
