Πήγα στο δωμάτιο να βολέψω τα πράγματα μου.. είχε μόνο ένα υπνοδωμάτιο όμως.. είπε ο Θανάσης πως θα κοιμόταν στο σαλόνι αλλά δεν είχα πρόβλημα και να κοιμόμασταν μαζί, άλλωστε πολλές φορές μας έχει πάρει ο ύπνος μεσημέρια στο σπίτι μου ή στο σπίτι του..Μια φορά και στην θάλασσα! Τέλος πάντων βόλεψα τα ρούχα στην ντουλάπα του δωματίου και τα υπόλοιπα τα έβαλα στο μπάνιο.. απ' ότι είδα θα δυσκολευτώ να κάνω μπάνιο εδώ γιατί η ντουζιέρα είναι πολύ μικρή..τέλος πάντων γενικά το σπίτι είναι μικρό και παλιό αλλά περιποιημένο!
-Θα βολευτείς στο δωμάτιο;
-Ναι τουλάχιστον το κρεβάτι είναι διπλό.
-Είδες.. εντάξει είναι μικρό το σπίτι αλλά χωράμε...έφερα και το λάπτοπ να δούμε καμιά ταινία γιατί η τηλεόραση δε νομίζω να δουλεύει!
-Ε καλύτερα το λάπτοπ είναι ποιο μεγαλο και απ' την τηλεόραση έτσι κι αλλιώς.
-Ισχύει! Λοιπόν στο ψυγείο έχει κάτι λίγα αλλά λείπουν τα βασικά...
-Μπύρες.
-Αυτό! Πάμε να πάρουμε;
-Υπάρχει περίπτερο σε τέτοια ερημιά;
-Υπάρχει ενα μίνι μάρκετ λίγο ποιο μακρυά απο εδώ, κάνα τέταρτο είναι..
-Φύγαμε.
Ενοείται πως αφού ερχόμουν πρώτη φορά εδώ θα περνάγαμε απ' την θάλασσα για βόλτα.. ήταν όλα τόσο όμορφα, ησυχία, δροσιά, θάλασσα, άμμος.. Δεν έχω κάνει ακόμα το πρώτο μου μπάνιο του φετινού Καλοκαιριού..ήθελα να βουτήξω εκείνη την στιγμή!
Πήγαμε και πήραμε μπύρες, πατατάκια, ποπ κορν, κατεψυγμένες πίτσες και σοκολάτες (υγιεινή διατροφή πάνω απ όλα). Όταν φτάσαμε σπίτι βάλαμε ταινία στο λάπτοπ να κατεβαίνει όσο εμείς ετοιμάζαμε πίτσα και ποπ κορν.. γενικά έχουμε μαγειρέψει πολλές φορές μαζί με τον Θανάση.. Μακαρόνια, σαλάτες, γλυκά και την τούρτα των γενεθλίων μου όταν έκλεινα τα 16.
-Τι ταινία έβαλες να κατεβαίνει; (λέω)
-Θρίλερ εννοείται.
-Σωστά, τι ρωτάω και εγώ ε;
-Εμ, αυτές είναι παραδόσεις.. δεν αλλάζουν!
Η ταινία κατέβηκε.. καθήσαμε στον καναπέ και ο Θανάσης έφερε εναν ανεμιστήρα δίπλα μας, στα μέσα της ταινίας άρχισα να νυστάζω..η ώρα ήταν έντεκα και κάτι.. είχα καιρό να ταξιδέψω και ένιωθα κουρασμένη, έκλεισα για λίγο τα μάτια και...
...
-Ξύπνα καλέ! Δέκα πήγε η ώρα, εμπρός πάμε θάλασσα!
Με πήρε ο ύπνος στο καναπέ και το γουρούνι δε μου έφερε ούτε ενα μαξιλάρι.. γρρ! Τουλάχιστον δεν ένιωθα πιασμένη.
-Γιατί δε με ξύπνησες χτες;
-Γιατί ήσουν κουρασμένη.
-Και δε μου έφερες ενα μαξιλάρι ρε γουρούνι ε; (σηκώνωμαι και πάω προς το μπάνιο να πλυθώ)
-Μα κοιμήθηκες πάνω στο χέρι μου. (Μου λέει και μπαίνει μαζί μου στο μπάνιο κρατώντας το μαγιό μου)
-Και εσύ που κοιμήθηκες;
-Στον καναπέ και εγώ.
Άχου τον βλακάκο..
-Φόρα το μαγιό σου να πάμε για μπάνιο. (Μου λέει πετόντας το στο μέρος μου)
-Εμμ..Θανάση υπάρχουν ξυραφάκια; (Να και κάτι που ξέχασα να πάρω)
-Στο ντουλαπάκι. Περιμένω απο 'κει.
-Δεν αργώ.
Ξύρισα τα πόδια μου, φόρεσα μαγιό, χτενίστικα και πήγα στο σαλόνι..
-Δεν έχω πετσέτα ούτε σαγιονάρες.
-Έχει στην ντουλάπα πετσέτες και σαγιονάρες της μάνας μου στην παπουτσοθύκη.
Τέλεια!! Go to the beach..
Φτάσαμε στην θάλασσα, γεμάτη με κόσμο που παίζουν ρακέτες ..να είχαμε και εμείς, είμαι η καλύτερη στις ρακέτες! Χωρίς να το καταλάβω με πήρε απο το χέρι και αρχίσαμε να τρέχουμε μες την θάλασσα! Μακροβούτια, γέλια και τα σχετικά..όπως παλιά! Μου είχε λείψει άπειρα αυτό, να είμαστε ελεύθεροι, να νιώθουμε ελεύθεροι! Βγήκαμε έξω μετά από καμια ώρα και καθήσαμε για ηλιοθεραπεία.. είχε φέρει εκείνος λάδι μαζί του...ξαφνικά πέφτει ένα μπαλάκι στα πόδια μου από κάτι αγόρια που έπαιζαν ρακέτες.. πλησιάζουν και νόμιζα πως ηταν για να την πάρουν και να ζητήσουν συγνώμη.. αλλά τελικά ηταν γνωστοί του Θανάση... αυτό το παιδί τους πάντες γνωρίζει!
-Κοπέλα σου είναι; (ρωτάει ένας)
-Όχι, κολλητή μου.
-Ααααα κατάλαβα..ξέρεις να παίζεις ρακέτες; (μου λέει)
Πήγα να αρνηθώ αλλά με πρόλαβε ο Θανάσης...
-Αν ξέρει; η καλύτερη είναι!
-Για να σε δούμε..
Άλλη όρεξη δεν είχα.. τέλος πάντων, ώρα να καταπλήξω τα πλήθη σκέφτηκα. Και αυτό έγινε! Όταν τελειώσαμε κάτι παιδιά που ήταν ποιο εκεί άρχισαν να χειροκροτάνε..ο Θανάσης φυσικά είχε πεθάνει στο γέλιο.. πήγα και άρχισα να τον βαράω..
-Εσύ φταις βλακα. (λέω γελόντας)
-Γιατί αφου έπαιξες καταπληκτικά και όλοι θέλουν να πάνε μαζί σου (είπε με το ζόρι καθώς γέλαγε).
Αν εξαιρέσω τους λιγούριδες που κοιτούσαν και σχολίαζαν, ήταν.. τέλεια! Υπήρχε πάλι αυτή η σπίθα της φιλίας μας, αυτό το δέσιμο που τόσο μου είχε λείψει!!
