Wattpad | KaiSoo | ✔️

4.0

Kyungsoo arkasında duran bedene yavaşça döndü . Titriyordu . Babasından korkuyordu . Jongin'i arkadaşı olarak tanıtsa bile onunla daha önce tanıştırmadığı için hep bir şüphe olacaktı içinde . 

" Baba ? Sen gitmemiş miydin ? "

" Bir şeyler sakladığını bildiğim için yalnızca gidiyor gibi yaptım . "

" Ve sen de buna inandın . İçeri geçin isterseniz öyle konuşalım . "

Kyungsoo ve Jongin zoraki bir şekilde birkaç adım ötedeki odaya doğru ilerledi . Jongin Kyungsoo'nun titreyen bedenini görünce elini omzuna koydu ve ona biraz da olsa destek olmaya çalıştı .

Eğildi ve sadece Soo'nun duyabileceği bir şekilde fısıldadı . 

" Sakin ol bebeğim . Bir şey olmayacak . Yanındayım . "

Kyungsoo dudaklarını ısırmaktan ufak yaralar çıkmaya başlayan dudaklarına ellerini götürdü . Eline baktığında az da olsa kan geldiğini fark etti . Koltuğun kenarına tedirgince oturdu ve önündeki sehpada duran mendilden aldı . 

" Kyungsoo oğlum . Bir açıklama yapman gerekmiyor mu  ?"

Kyungsoo yalnızca elindeki kanlı mendile bakıyordu ve konuşacak cesareti kendinde bulamıyordu . Merdivenlerden gelen terlik tıkırtılarıyla gözler salonun kapısına dikilmişti . 

Çok geçmeden Kyungsoo'nun annesi kapıda belirdi . Yeni uyandığı her halinden belli oluyordu . 

" Bir sorun mu var tatlım ? " Jongin nefret ettiği kadına iğrenerek bakıyordu . Kendisine zararı olmasa bile geçmişte Kyungsoo'ya yaptıkları aklına geldikçe daha fazla nefret ediyordu . Görüntüsü de tamamen nefret edilmelikti . 

Jongin yüzündeki ifadeyi düzelterek Kyungsoo'nun babasına döndü . 

" Ben oğlunuzun arkadaşıyım . "

" Kyungsoo'nun bir arkadaşı olduğunu düşünmüyordum . " Adam kaşlarını kaldırarak sorgular bir şekilde bakmıştı . Kyungsoo'dan daha farklı bir görüntüsü vardı ve oldukça zekiydi ki her şeye anında cevap verebiliyordu . 

" Kyungsoo ? Sen bir şey söylemeyecek misin ? "

Kyungsoo sürekli düşünceleriyle boğuşuyordu . Ne demesi gerektiğini bilmiyordu . İçindeki sesi dinleyecek olsa ' O benim sevgilim . ' derdi fakat babasının ne kadar sinirleneceğini düşündü . 

Bunu yapamazdı . 

" Jongin'in de dediği gibi . Arkadaşım işte . "

" Peki neden gizlice eve girip gizlice çıkıyor ?"

" Ç-çünkü .. Senin kızacağını düşünmüştüm . "

" Bak Kyungsoo . Senin arkadaşının olması beni de mutlu eder . Ancak seçimlerin .. Yani eşcinsel olman .. Gerçekten zor bir durum . Bunun için senin arkadaşının olmasını uygun bulmuyorum . Anlıyorsun değil mi ? Hm ? "

Kyungsoo anlamıyordu .

Anlamayacaktı da . 

" Baba Jongin benim arkadaşım değil . "

Kyungsoo'nun babası şaşkınca onlara baktı . Oğlunun ne demek istediğini anlamıyordu . Aklına gelen düşünceyle karmaşık duygular içerisindeydi . İlk birkaç saniye bocalasa da oğluna döndü . 

" Ne demek istiyorsun ? "

" Baba Jongin .. " Kyungsoo aralarında fazla bir boşluk olmayan Jongin'e uzandı ve o kocaman elleri kendi minik elleriyle birleştirdi . Birkaç saniye konuşmak için cesaret aradı kendisinde . Jongin de dönüp aynı şaşkınlıkla Kyungsoo'nun ağzından çıkacak kelimeleri bekliyordu . 

' Arkadaş değilsek neyiz ? Ne yapmaya çalışıyorsun Kyung ? '

" Baba biz Jongin'le sevgiliyiz . Senin de bunu olumlu karşılayacağını düşünüyorum . Üzgünüm ama oğlun çoktan bir erkeğe gönlünü kaptırdı . "

" Ah bir dakika kesinlikle bunun için üzgün değilim . Jongin ile olmak kötü değil baba . Jongin'i gerçekten seviyorum . "