Ο "Γειτονας" Μου

παρτ2

Μας συστήθηκαν τον ξανθό τον λέγανε Κωνσταντίνο και τον καστανό τον λέγανε Ιωάννη...παραγκειλαν και αυτοί και ήπιαμε τους καφέδες μέσα σε σιωπή και βλέμματα που μέσα τους έδειχναν έρωτα!
"Λοιπόν κορίτσια που περάσατε?"
Μας ρωτάει ο Ιωάννης σταματώντας την σιωπή ανάμεσα μας
" Οικονομικά στην Καλαμάτα" λέω και η Μαρια πήγε να κλάψει αλλά την αγριοκοιταξα και ηταν πια καλά.
"Εγώ πέρασα δικηγόρος στην Αθηνά" λέει η Μαρία κι ήμουν χαρούμενη γι'αυτήν γιατί πέτυχε κάτι που το ήθελε πάντα στην ζωή της..
"Εσείς?" Ρωτάω και κοιτάω εν τον τον Ιωάννης που με κοιτούσε..
"Εμμ..και Εγώ Οικονομικά αλλά Αθηνά" είπε και στεναχωρηθηκε..Ο Κώστας δεν μίλησε καν γιατί κοιτούσε την Μαρία και από τι κατάλαβα κάτι της έλεγε στο αυτί και της άρεσε γιατί γελούσε..
"Πάμε εμεις" λέει η Μαρία και την κοιτάω πονηρά..της χαμογελάω και της λέω "θα σε πάρω μεταααα" της φώναξα για να με ακούσει...αλλά δεν νομίζω να με άκουσε..Εγώ έμεινα με τον Ιωάννη..
"Λοιπόν μείναμε μόνοι μας" μου λέει με πονηρό βλέμμα
"Και..?? Τι συμενει αυτό?" Τον κοιταξα δήθεν φοβισμένη...αλλά απομακρύνθηκε λίγο και στεναχωρήθηκα...στεναχωρήθηκα?? Από που κι ως που..νιώθω κάτι για έναν άγνωστο?? Μπα δεν νομίζω!
"Λοιπόν θες να πάμε κάτι βόλτα?" Σπάει την σιωπή ανάμεσα μας..
"Και δεν πάμε..Έτσι κι αλλιώς με άφησε μόνη η Μαρία..." έπνιξε ένα γελακι και τον χτύπησα ελαφρα στο μπράτσο!
Καθώς καθησαμε σε ένα παγκάκι με ρώτησε κάτι...
"Χριστίνα έχεις αγόρι?" Είχα μείνει ΚΑ-ΓΓΕ-ΛΟ..
"Εμμ...Όχι δεν με θέλει κανείς έτσι όπως ειμαι" είπα στενχωρημενη...
"Δηλαδή πώς είσαι? Άσε θα σου απαντήσω εγω" είπε και συνέχισε..Εγώ δεν μίλησα καν
"Εσύ είσαι μια ΚΟΥΚΛΑΡΑ...Είσαι ψηλή αδύνατη...κάστανα μαλλιά με ομπρε ξανθό..και έχεις ωραία μελι μάτια.." καθώς μου χαϊδευε τα μαλλιά και το πρόσωπο μου..τα χέρια του ήταν τοσοοο...μαα τοσοοο βελούδο! Βουρκωσα...με είδε να βουρκωνω και μεταα..